“Χωρίς ΑΟΖ και 12 μίλια, το χρώμα της Ανατολικής Μεσογείου, θα παραμένει γκρίζο, μετά προδοσίας” – Του Χρ. Κηπουρού

Του Χρήστου Κηπουρού
Πρώην Βουλευτή Έβρου
[email protected]

Όταν στις 19 Δεκεμβρίου 2001, μιλούσαμε για την Πολιτική Γεωοικονομία, στο Δημοτικό θέατρο της Κέρκυρας, μετά από πρόσκληση του Δήμου της πόλης, μαζί με τον φίλο, Ναύαρχο Χρήστο Λυμπέρη, επίτιμο αρχηγό ΓΕΕΘΑ, ήταν τιμή, που πέραν του Δημάρχου, ήταν παρών ο σημερινός καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο ΕΚΠΑ, κ. Ι. Μάζης.

Το θυμήθηκα όταν διάβασα ότι σε προχθεσινή απογευματινή συνέντευξή του ο κ. Καθηγητής, μιλώντας για την πολυμερή διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο, τόνισε, ότι θα γίνει για να μοιράσουν κομμάτια της Ελλάδας. Τα ίδια που είχα ήδη γράψει στο φιλόξενο militaire, το πρωί της ίδιας ημέρας, λέγοντας ότι αν η Ελλάδα δεν προχωρήσει στα 12 μίλια, θα θυμίζει τα ιμάτια του Ιησού.

Όπως επίσης και το βιβλικό: “Διεμερίσαντο τα ιμάτια και επί τον ιματισμό των 12νήσων, έβαλον Τουρκικό κλήρο”, όταν σχολίαζα την Πρόταση οριοθέτησης ΑΟΖ, Τουρκίας-Ισραήλ {βλέπε Εικ. Α΄,}. Για την οποία είναι να τρελαίνεται κανείς βλέποντας την πρόταση του πατέρα της “γαλάζιας πατρίδας”, ναυάρχου ε. α. Cihat Yayci, να προσφεύγει στο εχθρικό Ισραήλ {βλ. Εικ. Β΄,}! εις βάρος της Κυπριακής ΑΟΖ {βλ. Εικ. Γ΄,}!! με την Ελλάδα να αποφεύγει την ΑΟΖ, με την κόρη της, Κύπρο!!!

Εικόνα Α΄, πηγή: militaire.gr

Μια εγκληματική πράξη κατά της πατρίδας, που τα λεξικά ονομάζουν προδοσία. Δεν λέω βέβαια “εσχάτη”, όπως λένε αυτά. Απλά λέω ότι η μη προώθηση ενιαίας ΑΟΖ Ελλάδας Κύπρου, είναι πολυετής αφού ενέχονται τόσο οι νυν, όσο οι πρώην. Απλά στον τίτλο: “γκρίζο, μετά προδοσίας”, αυτή μπήκε τελευταία, όπως είθισται στην ποινική δικονομία, για το βαρύτερο αδίκημα.

Κατά τα άλλα, το άρθρο 5 των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που “ζητά από τον Ύπατο Εκπρόσωπο να προχωρήσει την πρόταση πολυμερούς διάσκεψης για την Ανατολική Μεσόγειο”, ο πρώτος που το πρότεινε, ήταν ο Τούρκος προκαθήμενος. Και αυτό γιατί είχε λόγους.

Εικόνα Β΄, πηγή: Haber Turk

Ένας εκ των οποίων είναι η συμμετοχή, μιας, όχι μόνο, αναβαθμισμένης πληθυσμιακής όσο και πολιτισμικής Τουρκοκυπριακής οντότητας ή του συνιστώντος κατά Ανάν, κρατιδίου, στη λεγόμενη επίλυση του Κυπριακού, αλλά μιας καινούργιας χώρας!! Τουτέστιν, δέκα Ανάν, σε ένα μέρος!!!

Όσον αφορά τώρα τις διαπιστώσεις περί διανομής ιματίων-κομματιών της Ελλάδας, οφείλω να πω ότι δεν διεκδικώ κάποια δάφνη για προλεχθέντα. Ούτε είμαι θιασώτης των όποιων copy. Είτε του copy paste είτε του copy right. Οι ιδέες γεννιούνται για να μεγαλώνουν και να γίνονται πράξη αλλά και συνείδηση ευρύτερων κοινωνικών οντοτήτων Δημοκρατικών πολιτών.

Απλά να προσθέσω ότι είναι επίσης πολύ θετικό, όταν γίνονται και αντιστάθμισμα στις, από τον οποιονδήποτε προερχόμενες επιβουλές, όπως είναι η συγκεκριμένη, από τον πολυχρονεμένο για πολλούς, όχι πάντως για εμάς, Τούρκο Πρόεδρο.

Εικόνα Γ΄, πηγή: HABER TURK

Όσον αφορά λοιπόν αυτό τον διεθνή προαγωγό και υψηλό διακινητή προσφύγων, έως και εκ της Σομαλίας, μετά πνιγμών στο Αιγαίο, οφείλω να επισημάνω, ότι ως προς το προσφυγικό, αρκετοί στην Ε. Ε. τον στηρίζουν, και κυρίως η Γερμανίδα καγκελάριος, και δυστυχώς, και κάποια ανόητα ημεδαπά κοινοβουλευτικά εξαπτέρυγα, μετά τηλεοπτικών Μέσων.

Το ζήτημα λοιπόν που τίθεται, εν όψει του επετειακού 2021, είναι αν το εναπομείναν χρώμα της Ανατολικής Μεσογείου θάλασσας, θα παραμένει γαλανό ή αν θα γκριζάρει το όλον. Λέω το όλον διότι, με την ήδη υπογραφείσα και κυρωθείσα συμφωνία της Ελλάδας με την Αίγυπτο, που θυμίζει το: “Εξ ενός κακού μύρια έπονται”, είχε γκριζάρει, από τον 28ο έως τον 32ο Μεσημβρινό.

Θέλω λοιπόν να τονίσω ότι αν υπάρχει Ελληνική Αμυντική Εξίσωση, αυτή έχει ως εξής: Ελλάδα = Ένοπλες Δυνάμεις + 18 Ραφάλ + 4 + 4 Φρεγάτες + 2 ΑΟΖ + 12 μίλια + 2 τα Ερευνητικά Σκάφη. Και πέραν αυτών, κυρώσεις. Και αν δεν φτάσουν όλα αυτά, τότε και μόνο τότε, και βέβαια αν θα χρειαστεί: “θάλασσα πυρί μειχθήτω.”

Μόνο που ο Μάρτιος του ΄21 έπρεπε να αποκλεισθεί από τις δύο απανωτές συγκλήσεις. Τόσο τη Σύνοδο Κορυφής, όσο την Πολυμερή Διάσκεψη.

Παλιά έλεγαν “όχι εκλογές, σε μέρες ιερές”, σήμερα μπορούμε να πούμε: “όχι πράξεις οδυνηρές και προδοτικές, σε μέρες επετειακές”. Εκτός και αν η Ελλάδα προλάβει να προχωρήσει σε αυτά που έχουμε επεξεργαστεί και προτείνουμε ώστε να αποσοβηθούν τα απευκταία.

Αυτό που οφείλει η χώρα είναι να τιμήσει την επέτειο της παλιγγενεσίας, με σημερινούς όρους. Όπως επισημαίνεται στην ύπερθεν εξίσωση, πέραν των δώδεκα μιλίων, στις 5 Ελληνίδες νήσους: Καστελόριζο, Ρόδο, Κάρπαθο, Κάσο και Κρήτη, μετά των πελάγων τους, σε όλες τις διευθύνσεις του ορίζοντα, να ολοκληρώσει την αμυντική θωράκιση με τη θαλάσσια Ένωση με την Κύπρο, μέσω κοινής ΑΟΖ, όσο και με τη μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ, έως τα μισά της απόστασης μεταξύ Νότιου Κρητικού Πελάγους και αντικείμενων Λιβυκών ακτών, με την οριοθέτηση να περιμένει αργότερα.

Και ως τότε είθε να ευοδωθεί η προμήθεια ερευνητικού σκάφους, όσο και πλωτού δια δωρεάς γεωτρύπανου, για την ισορροπία των ενεργειακών όπλων με την Τουρκία, όσο και τη συμβολή τους, στην Ειρήνη. Μια απόκτηση που έχει πολλά να διδαχθεί και εμπνευστεί, από την ιστορική δωρεά της συμπατριώτισσας Δόμνας Βισβίζη, στα χρόνια της παλιγγενεσίας.

paron.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΑ τα άρθρα του Χρήστου Κηπουρού ΕΔΩ