Στο ντέφι του Σουλτάνου χορεύει η Ευρώπη
Το φιάσκο της Συνόδου Κορυφής φέρνει συμφορές για τη χώρα
-«Πολιτικοί νάνοι», οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν τόλμησαν να βάλουν κυρώσεις κατά του Ερντογάν
-Μοιραίος, ο Μητσοτάκης έχασε μία ακόμη σημαντική μάχη
Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
Σε φιάσκο για την ελληνική κυβέρνηση εξελίχθηκε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, καθώς τα Συμπεράσματα της Συνόδου δεν ικανοποιούν ούτε στο ελάχιστο τις επιδιώξεις της Αθήνας, η οποία, όπως είχε προαναγγείλει, ζητούσε επιβολή κυρώσεων και προώθηση της συζήτησης για εμπάργκο εξαγωγής όπλων στην Τουρκία.
Επιπλέον, δεν υπήρξε οποιαδήποτε αναφορά στα Συμπεράσματα για την παραβίαση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα της Ανατολικής Μεσογείου, ωσάν η ΕΕ να μην αναγνωρίζει τις ελληνικές θέσεις και διαμαρτυρίες για την παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της.
Όπως είχαμε εγκαίρως προειδοποιήσει, το φιλοτουρκικό διευθυντήριο της ΕΕ (Βερολίνο – Μαδρίτη – Ρώμη) μπλόκαρε κάθε συζήτηση για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία ή τουλάχιστον για αποστολή ενός αποφασιστικού αποτρεπτικού μηνύματος προς τον κ. Ερντογάν, ο οποίος έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος και να ετοιμάζει εκ του ασφαλούς τις νέες προκλήσεις του, καθώς ξέρει ότι έχει τα νώτα του διασφαλισμένα από τυχόν ευρωπαϊκές αντιδράσεις.
Στη Σύνοδο Κορυφής προσφέρθηκε η δυνατότητα στην Κύπρο να ζητήσει από το Συμβούλιο Υπουργών (που θα αποφασίσει όμως με ομοφωνία) την προσθήκη κάποιων ονομάτων στη λίστα με τις κυρώσεις που είχαν αποφασισθεί πριν από έναν χρόνο για τις παράνομες έρευνες και γεωτρήσεις εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Και συγχρόνως ανατίθεται στον κ. Μπορέλ να συντάξει… έκθεση προόδου των ευρωτουρκικών σχέσεων, πολιτικών, οικονομικών και εμπορικών, και να καταγράψει τα εργαλεία με τα οποία θα προχωρήσουν, συμπεριλαμβάνοντας και την… επέκταση του πεδίου εφαρμογής της απόφασης που αφορά τις παράνομες δραστηριότητες στην κυπριακή ΑΟΖ το αργότερο μέχρι τη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου του 2021.
Και το… καρότο!
Επίσης, υπάρχει καταδίκη των ενεργειών της Τουρκίας στα Βαρώσια και ζητά τον σεβασμό των σχετικών ψηφισμάτων του ΣΑ του ΟΗΕ.
Όμως, τα Συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής κρύβουν και αρκετή δόση «καρότου» για την Τουρκία.
Κάνει ειδική μνεία –μακρά σε αναλογία με το συνολικό κείμενο– στη «στρατηγική σημασία της ανάπτυξης μιας σχέσης συνεργασίας και αμοιβαίου οφέλους» της ΕΕ με την Τουρκία. Παραπέμπει και πάλι στη θετική ατζέντα, με τη γενικόλογη προϋπόθεση να επιλύσει τις διαφορές της μέσω του διαλόγου και του Διεθνούς Δικαίου.
Η θετική ατζέντα θα αφορά τους τομείς της οικονομίας, του εμπορίου, τις επαφές των ανθρώπων, τον διάλογο υψηλού επιπέδου και τη συνέχιση συνεργασίας στο Προσφυγικό. Οι 27 επίσης επισημαίνουν ότι πρέπει να διατηρηθούν ανοικτοί δίαυλοι επικοινωνίας και υπόσχονται συνέχιση της οικονομικής βοήθειας για τους πρόσφυγες από τη Συρία. Ωστόσο, αντί να κάνει ρητή υπενθύμιση της απαράδεκτης εργαλειοποίησης του Προσφυγικού –και συνολικά αλλά και ειδικά εναντίον της χώρας μας πέρυσι τον Φεβρουάριο στον Έβρο–, το κείμενο των Συμπερασμάτων αναφέρει ότι «θα πρέπει να υπάρχει υπεύθυνη διαχείριση των προσφυγικών ροών προς όλα τα κράτη-μέλη…»…
Και νέες παγίδες…
Όμως η Σύνοδος Κορυφής ανοίγει και άλλες παγίδες για την Αθήνα και την Κύπρο.
Όσον αφορά τη Λευκωσία, ζητά την άμεση επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό υπό την αιγίδα του ΓΓ του ΟΗΕ, χωρίς να θέτει ως προϋπόθεση τη διακοπή των παράνομων ενεργειών εντός της κυπριακής ΑΟΖ, κάτι που σημαίνει ότι Αθήνα και Λευκωσία θα κληθούν, με τις ευλογίες μάλιστα της ΕΕ, να συμμετάσχουν σε μια Πενταμερή Διάσκεψη, ενώ το τουρκικό ερευνητικό –ή το πλωτό γεωτρύπανο– θα συνεχίζει να αλωνίζει εντός της Κυπριακής ΑΟΖ.
Όσον αφορά την Αθήνα, οι 27 ζητούν στο κείμενο των Συμπερασμάτων την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών το συντομότερο δυνατόν, με μόνη προϋπόθεση τη διαρκή αποκλιμάκωση της έντασης (χωρίς να ορίζει τι σημαίνει αυτό), ενώ στην ίδια παράγραφο χαιρετίζουν την απόσυρση του «Oruc Reis» από την περιοχή. Μια αναφορά καθαρά κοροϊδία για την Ελλάδα, καθώς το ερευνητικό επί τρεις μήνες γάζωσε την ελληνική υφαλοκρηπίδα και –όπως δηλώνουν οι ίδιοι οι τούρκοι αξιωματούχοι– αποχώρησε επειδή απλώς ολοκλήρωσε αυτήν τη φάση των ερευνών και για λόγους συντήρησης…
Επίσης, η Σύνοδος Κορυφής, με τη συναίνεση μάλιστα του κ. Μητσοτάκη και του κ. Αναστασιάδη, αποδέχεται την τουρκικής έμπνευσης πρόταση που προωθεί ο πρόεδρος του Συμβουλίου κ. Μισέλ για περιφερειακή διάσκεψη στην Ανατολική Μεσόγειο, μια πρόταση η οποία πρακτικά επιχειρεί να αναβαθμίσει το καθεστώς του ψευδοκράτους και συγχρόνως να παρακάμψει το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της Ανατολικής Μεσογείου με το «δίκαιο του ισχυρού» και βάσει της επιβολής τετελεσμένων.
Όμως το ακόμη πιο προβληματικό είναι ότι η ΕΕ, η οποία φιλοδοξεί μάλιστα να έχει αυτόνομη διεθνή παρουσία και, ως παγκόσμια δύναμη, να έχει τουλάχιστον αυτοφυή πολιτική για την περιοχή της, δηλώνει ότι θα περιμένει και θα επιδιώξει συντονισμό με τις ΗΠΑ και τη νέα κυβέρνηση Μπάιντεν στα θέματα σχετικά με την Τουρκία και την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μια κυβέρνηση που, όπως προβλέπουν διεθνείς αναλυτές, θα επιχειρήσει να δώσει και μία και δύο ευκαιρίες στην Τουρκία προκειμένου να την κρατήσει κοντά στη Δύση.
Και έτσι η ΕΕ θα σύρεται πίσω από τις ομφαλοσκοπήσεις των Αμερικανών, αντί να διαμορφώσει τη δική της πολιτική για την Ανατολική Μεσόγειο, που εκτός των άλλων αφορά τον δικό της ζωτικό χώρο, τις ευρωπαϊκές θαλάσσιες ζώνες και τα ευρωπαϊκά στρατηγικά συμφέροντα.
Στη Σύνοδο Κορυφής είναι προφανές ότι η Αθήνα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχασαν μια σημαντική μάχη, η έκβαση της οποίας ήταν προδιαγεγραμμένη. Όμως η μεγαλύτερη ήττα είναι για την ίδια την ΕΕ, η οποία και πάλι επιμένει να δείχνει όχι απλώς ως «γίγας με πήλινα πόδια», αλλά πραγματικός «πολιτικός νάνος» έναντι του νεοοθωμανισμού του Ταγίπ Ερντογάν… Και αυτό είναι κάτι που θα το πληρώσει σύντομα και ακριβά η ΕΕ και πρώτες οι χώρες εκείνες, όπως η Γερμανία, που επιμένουν στον κατευνασμό και στον εξευμενισμό του τούρκου ηγέτη, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι με τις σημερινές επιλογές τους απλώς εκθρέφουν ένα θεριό που σύντομα θα είναι ανεξέλεγκτο και δεν θα αρκείται μόνο σε απειλές και στυγνούς εκβιασμούς έναντι της Ευρώπης.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ