Κάθε πολιτική πρέπει να ενσωματώνει την απειλή της κλιματικής αλλαγής

Συμπεράσματα από την έρευνα της διαΝΕΟσις για τις λιγνιτικές περιοχές

Η διαΝΕΟσις, με αφορμή τη δημοσίευση σειράς ερευνών και κειμένων πολιτικής σχετικά με την περιβαλλοντική και οικονομική βιωσιμότητα της χώρας μας, διοργάνωσε μια δημόσια διαδικτυακή συζήτηση, στην οποία συζητήθηκαν τα βασικά συμπεράσματα και οι προτάσεις στις οποίες καταλήγουν.

Πρόσφατα η διαΝΕΟσις δημοσίευσε μια δημοσκοπική μελέτη που καταγράφει τις απόψεις των Ελλήνων που ζουν σε λιγνιτικές περιοχές. Ο Νίκος Μάντζαρης, μέλος της ερευνητικής ομάδας της μελέτης, άνοιξε τη συζήτηση με μια συνοπτική παρουσίαση των αποτελεσμάτων της. Σύμφωνα με αυτά, το 71% των κατοίκων λιγνιτικών περιοχών έχει αρνητικά συναισθήματα για τη μετάβαση και το 87% θεωρεί ότι θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία.

Η Ελλάδα ήδη παρουσιάζει τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας στις λιγνιτικές περιοχές στην Ευρώπη και αν δεν πραγματοποιηθεί ο σωστός σχεδιασμός αυτά τα ποσοστά θα αυξηθούν ραγδαία με την παύση λειτουργίας των λιγνιτικών μονάδων έως το 2023.

Από την πλευρά του, ο Κων. Καρτάλης επισήμανε: «Η χώρα πρέπει να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι πρέπει να δουλεύει προληπτικά». Για παράδειγμα, το 2013 – 2019, δηλαδή σε περίοδο που ήδη ο κίνδυνος της κλιματικής αλλαγής ήταν γνωστός, η Ελλάδα δαπάνησε 1,2 δισ. ευρώ για αγορά δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.

Πλέον, κάθε πολιτική πρέπει να ενσωματώνει την απειλή της κλιματικής αλλαγής. Αντίθετα, μάλιστα, με την άποψη ότι η πανδημία συντελεί στην αντιστροφή της κλιματικής κρίσης, επισήμανε ότι η πραγματική θετική επίδραση είναι αμελητέα. Στην πρώτη φάση της πανδημίας, απομακρυνθήκαμε από τη μη αύξηση θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2050 κατά μόλις 2 μήνες.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ