ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΙ ΕΝΑΣ ΓΑΤΟΣ, ΚΑΙ Η ΧΩΡΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΤΟΣ

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΙ ΕΝΑΣ ΓΑΤΟΣ, ΚΑΙ Η ΧΩΡΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΤΟΣ

Οι μέρες πάντα σκοτεινές
χάραμα δέν υπάρχει
κανείς δέν ξέρει πού πατά
καί ποιός στήν Χώρα άρχει,
•••
οι νύχτες ατελείωτες
κλεισμένες σέ σεντούκια
καί οι οδοί κατάμεστοι
από τρελά μπουλούκια,
•••
οι εκκλησιές ερήμωσαν
μόνο λίγο λιβάνι
είς τόν αέρα περπατά
καί κλαίνε οι τσιγγάνοι,
•••
κλαίνε καί τά παιδόπουλα
μαζί καί οι μανάδες
ενώ στά καταγώγια
δικάζουν οι Αγάδες,
•••
είμαστε όλοι ποντικοί
καί πάνω μας οι γάτες
περιπατούν υψιπετώς
μέ χρυσαφί γραβάτες,
•••
νύχτες, Χριστέ μου, δολερές
χωρίς η σωτηρία
νά φαίνεται ελάχιστα
έστω καί σάν Κυρία,
•••
απέραντη η μοναξιά
καί γύρω μασκοφόροι
όλοι παιδιά τής ερημιάς
στό χάος ποντοπόροι,
•••
οι γάτες όμως είναι δώ
καί μέσα στά ταμεία
καί γιά νά βγάλεις σύνταξη
μπαίνεις στήν δυσοσμία,
•••
πληρώναμε μία ζωή
διά τά γηρατειά μας
καί μείναμε στά Τάρταρα
μέ πλούτο τήν φωτιά μας,
•••
τήν φλόγα πού καιγόμαστε
οι καταδικασμένοι
δούλοι παντός αδίστακτου
καί στήν πατρίδα ξένοι,
•••
οι γάτες όμως πονηρές
κι εμείς εδώ ποντίκια
κλεισμένοι σέ χαμόσπιτα
πληρώνοντας καί νοίκια,
•••
πάντα η Χώρα τής χαράς
πέρναγε κακουχίες
μά όπως τήν σημερινή
δέν είδε δυστυχίες,
•••
ίσως γυρίσουν οι καιροί
κι η συννεφιά αλλάξει
καί ο Ήλιος πάλι νά φανεί
καί στούς φονιάδες κράξει:
•••
«Εδώ τελειώσατε λεροί
φύγετε πρίν σάς κάψω
σέ ένα χάσμα τού καιρού
τήν καύση σας θ’ αδράξω».
……………………………………..
Η μοίρα τής Πατρίδας μας
έχει σχεδιαστεί. Συνεχώς
μάς μεταμορφώνουν σέ ποντίκια
οι Κύριοι ανείπωτοι τής λέρας
καί συλλέκτες τού ξένου αίματος.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


 
Απολαύστε περισσότερο Φιοράντε  ΕΔΩ


Σχολιάστε εδώ