Βάζουν το μαχαίρι στον λαιμό του Αναστασιάδη – Του Γ. Χαραλαμπίδη
Πώς επιδιώκεται αναγνώριση μέσω Αμμοχώστου εάν δεν επιτευχθεί στην Πενταμερή
Του
ΓΙΑΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ
Δρος των Διεθνών Σχέσεων
Ενώ η ειδική αντιπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακό Τζέιν Χολ Λουτ φτάνει στη Μεγαλόνησο την 1η Δεκεμβρίου, η Τουρκία βάζει το μαχαίρι στον λαιμό του Προέδρου και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στην ουσία επιδιώκει να επιτύχει την αναγνώριση του ψευδοκράτους μέσω των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας, και δη μερίδας των Αμμοχωστιανών.
Αυτή είναι η εναλλακτική τουρκική πολιτική σε περίπτωση που δεν την πετύχει μέσω της κυβέρνησης σε μια επικείμενη Πενταμερή. Η κυπριακή κυβέρνηση φοβάται τα χειρότερα. Από κινήσεις προσάρτησης μέχρι κινήσεις αναγνώρισης του ψευδοκράτους από χώρες που έχουν άριστες επαφές με την Άγκυρα, όπως είναι το Αζερμπαϊτζάν.
Η παγίδα της Αμμοχώστου
Το θέμα της Αμμοχώστου είναι ευαίσθητο. Και εδώ είναι που θέλει χειρισμό ορθό:
Πρώτον, πρέπει να υιοθετηθεί η πολιτική της πρόταξης, που σημαίνει ότι η κ. Λουτ και ο ΓΓ του ΟΗΕ δεν μπορούν να συγκαλούν την Πενταμερή όταν η τουρκική πλευρά δεν αποδέχεται και δεν σέβεται τα σχετικά ψηφίσματα του Συβουλίου Ασφαλείας, είτε αυτά αφορούν την ανάκληση του ανοίγματος μέρους της πόλης είτε νέα τετελεσμένα.
Δεύτερον, στο θέμα της προσφυγής των ελληνοκυπρίων Αμμοχωστιανών και άλλων στα ειδικά δικαστήρια – ειδικές επιτροπές των Κατεχομένων, που ανήκουν στην Τουρκία, θα πρέπει η κυβέρνηση να ενημερώσει τους πολίτες ως προς τα ακόλουθα:
α) Ακόμη και αν κερδίσει ένας Αμμοχωστιανός τον τίτλο ιδιοκτησίας και ύψος αποζημίωσης που δεν τον ικανοποιεί, θα πρέπει εν συνεχεία να έρθει αντιμέτωπος με το ΕΒΚΑΦ, που ισχυρίζεται ότι του ανήκει η περιοχή των Βαρωσίων. Και τότε η δίκη δεν θα διεξαχθεί στα ειδικά δικαστήρια που τυπικά ανήκουν στην Τουρκία ως κατοχική δύναμη, αλλά στα δικαστήρια του ψευδοκράτους, σαν να αποδέχονται οι πολίτες μας ότι οι θεσμοί του ψευδοκράτους παράγουν δίκαιο! Δηλαδή, οι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας αναιρούν και ακυρώνουν τα ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας, εκ των οποίων το δεύτερο αναφέρεται στην Αμμόχωστο.
β) Εάν κάποιος αιτητής δεν κερδίσει στις επιτροπές των Κατεχομένων, θα πρέπει να αποταθεί στο λεγόμενο «Ανώτατο Δικαστήριο» του ψευδοκράτους. Δηλαδή, θα αποδεχθεί και πάλι παραγωγή δικαίου από τις κατοχικές αρχές και θα δώσει ευκαιρία στην Τουρκία να ακυρώσει τα ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας. Στο ΕΔΑΔ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης) θα πάει αφού αναγνωρίσει το δικαστήριο των Κατεχομένων και ακυρώσει ακόμη και το ψήφισμα 541, που αφορά την Αμμόχωστο.
γ) Ας υποθέσουμε ότι όλα βαίνουν καλώς και ότι ένας πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας κερδίζει τις νομικές μάχες στα Κατεχόμενα είτε στις Επιτροπές της Τουρκίας είτε ακόμη και στους θεσμούς του ψευδοκράτους και ενεργοποιείται επαγγελματικά στα Βαρώσια. Ερώτημα: Ποιου κράτους πολίτης θα είναι; Της Κυπριακής Δημοκρατίας ή του ψευδοκράτους; Πού θα πληρώνει φόρους; Στο ψευδοκράτος; Και όταν γίνονται παρανομίες, ποιος θα τον δικάζει; Τα δικαστήρια του ψευδοκράτους; Ο ποινικός κώδικας της Κυπριακής Δημοκρατίας τονίζει ρητώς στο κεφάλαιο 154 άρθρο 36 πως θεωρεί τέτοιες ενέργειες, δηλαδή την απόσχιση και τη συνεργασία με τους αποσχιστές, ως εσχάτη προδοσία. Τι θα πράξει το κράτος; Θα βλέπει τους πολίτες του να αναγνωρίζουν το ψευδοκράτος και να απο-αναγνωρίζουν το ίδιο; Θα τους αφαιρέσει την υπηκοότητα ή θα τους στείλει για εσχάτη προδοσία;
Τι, λοιπόν, επιδιώκει η Τουρκία; Εφόσον δεν αναγνωρίζει ο Πρόεδρος το ψευδοκράτος, θέτει ενώπιον των πολιτών του κυπριακού κράτους το δίλημμα για το κατά πόσο θα το αναγνωρίσουν ή όχι.
Η χαλαρή ομοσπονδία και τα δύο κράτη
Η κ. Λουτ θα φθάσει στην Κύπρο την 1η Δεκεμβρίου για να εξετάσει επιτόπου την κατάσταση. Στην κυπριακή κυβέρνηση διαβλέπουν τον εξής κίνδυνο: Να οδηγήσει η Τουρκία τη διαδικασία της Πενταμερούς σε αδιέξοδο για να προχωρήσει στην προσπάθειά της για αναγνώριση του ψευδοκράτους και στους σχεδιασμούς της για την Αμμόχωστο. Τονίζεται δε ότι δεν υπάρχει σχέδιο Β. Πάντως, ο κατοχικός ηγέτης Ερσίν Τατάρ ισχυρίστηκε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη συνάντησή τους δεν απέκλεισε τα δύο κράτη…
Ο ισχυρισμός διαψεύστηκε από το Προεδρικό, αλλά ο Πρόεδρος κατηγορήθηκε δημόσια και κατηγορείται στο παρασκήνιο τόσο από το ΑΚΕΛ όσο και από στελέχη του ΔΗΣΥ ότι δεν αποκλείει τη λύση των δύο κρατών. Αληθές είναι ότι ο Πρόεδρος δεν αποκλείει, μάλλον επιδιώκει, τη χαλαρή ομοσπονδία, γεγονός που εκλαμβάνεται από την άλλη πλευρά και από ξένους διπλωμάτες, ακόμη και από στελέχη των Ηνωμένων Εθνών, ως πρόθεση συμβιβασμού με την τουρκική αντίληψη περί συνομοσπονδίας.
Οι Βρετανοί θεωρούν ότι οι αποστάσεις δεν είναι τόσο μεγάλες όσο παρουσιάζονται και πιστεύουν ότι μπορούν να γεφυρωθούν, εφόσον η κυπριακή κυβέρνηση καθησυχάσει τις ανησυχίες της τουρκοκυπριακής πλευράς για την πολιτική ισότητα, την οποία ο ίδιος ο Πρόεδρος, όπως τη θέτει η Άγκυρα, θεωρεί ως διχοτόμηση, μια θέση την οποία εξέφρασε και στο Εθνικό.
Το παιχνίδι της αναγνώρισης
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να αρνηθεί μια Πενταμερή που θα συγκληθεί από τον ΓΓ του ΟΗΕ και ότι αυτή είναι μια διαδικασία που μπορεί να καθυστερήσει τα τετελεσμένα στην Αμμόχωστο και τις προσπάθειες αναγνώρισης. Στην ουσία, θα είναι δυνατό να κερδηθεί χρόνος για να εξευρεθούν, εάν συμβεί κάτι τέτοιο, τρόποι δράσης. Η αντίληψη αυτή έχει λογική, όμως η Τουρκία θα εκβιάσει στις συνομιλίες τον Πρόεδρο, απειλώντας τον ότι εάν δεν υποχωρήσει στα θέματα της πολιτικής ισότητας, καθιστώντας την όσο το δυνατό περισσότερο αριθμητική και συνομοσπονδιακή, θα προχωρήσει είτε στην υλοποίηση των σχεδιασμών της για την Αμμόχωστο είτε στις προσπάθειες αναγνώρισης του ψευδοκράτους ή προσάρτησης.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η Πενταμερής δεν θα αποτελέσει σωσίβιο για την κυβέρνηση ή για την Κύπρο. Το αντίθετο, η Πενταμερής θα είναι η μεθοδολογική φόρμουλα υλοποίησης της τουρκικής πολιτικής είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτό: Protothema.gr