Δίχασε η Θεία Κοινωνία Εκκλησία και λαό…
Δεν είναι άβατο η αλλαγή του τρόπου Μετάληψης, λέει καθηγητής του Εκκλησιαστικού Δικαίου
-Πρέπει να προστατεύσουμε το δώρο του Θεού, τη ζωή, τονίζει ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας – Η πίστη μας αποδείχθηκε λίγη, ούτε τον ιό δεν μπόρεσε να μετακινήσει, γράφει ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως – Κάθε μέτρο που γκρεμίζει την πίστη και την ελπίδα μας στον Θεό είναι απορριπτέο, υποστηρίζει ο Μητροπολίτης Μεσογαίας
-Το 67,7% πιστεύει ότι ο ιός μπορεί να μεταδοθεί μέσω της Μετάληψης
Διχάζει την Εκκλησία η Μετάληψη της Θείας Ευχαριστίας… Τρεις Μητροπολίτες, ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος κ. Γαβριήλ, ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος και ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, δείχνουν με άρθρα τους – κεραυνούς τον διχασμό που επικρατεί στο εσωτερικό της Εκκλησίας ως προς τον τρόπο με τον οποίο μεταλαμβάνουν σήμερα οι πιστοί.
Το θέμα έχει διχάσει, δυστυχώς, και το πλήρωμα της Εκκλησίας. Όπως και διαπρεπείς καθηγητές του Εκκλησιαστικού Δικαίου.
Ευθύνη για αυτόν τον διχασμό έχει πρωτίστως η ηγεσία της Εκκλησίας μας. Δεν ανέλαβε το βάρος της απόφασης, συνιστώντας στους πιστούς ότι αυτές τις κρίσιμες ώρες ο στόχος είναι ΕΝΑΣ και μόνο: Να κερδίσει η ζωή στον πόλεμο που δέχεται από τον αδίστακτο εχθρό, τον κορονοϊό.
Σε αυτό το μέτωπο παραμένει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος είναι πλέον στο σπίτι του.
Ζούμε έναν νέο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν υπάρχει χώρα που να μην έχει πληγεί…
Σε όλα τα μέτωπα, χάνονται ζωές… Το αύριο όλης της Γης…
Ο εχθρός δεν κάνει διακρίσεις… Μεταξύ πιστών και απίστων…
Η Εκκλησία κάνει ό,τι μπορεί, όπως πάντα…
Οι πόρτες της είναι πάντα ανοιχτές… Και στον εχθρό, δυστυχώς…
Η Θεία Ευχαριστία είναι πράξη κορύφωσης της πίστης…
Ο κορονοϊός, όμως, παραμονεύει…
Και κατάφερε να διχάσει την Εκκλησία… Το αποκούμπι της μεγάλης πλειονότητας του ελληνικού λαού… Της πατρίδας μας.
Αυτές τις ώρες, όπως πολύ σωστά επισημαίνει σε άρθρο του ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος Γαβριήλ: «Απαιτείται και χρειάζεται από όλους περισσότερη θυσία και προσοχή για να προφυλάξουμε το αγαθό της ζωής, το μεγάλο αυτό δώρο του Θεού προς κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου, θρησκείας και καταγωγής. Η πανδημία, με τη βοήθεια του Θεού, θα περάσει. Τι θα αφήσει όμως πίσω της; Εύχομαι τα λιγότερα θύματα, αλλά και κοινωνία αλληλεγγύης και προσφοράς».
Σκληρός απέναντι στην ηγεσία της Εκκλησίας είναι και ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, που ΖΕΙ σε «Θερμοπύλες».
«Πιστέψαμε ότι είμαστε υπεράνθρωποι, κρύψαμε την προσβολή μας από τον ιό και οδηγηθήκαμε στον τάφο αντί να ομολογήσουμε το λάθος μας και να σαλπίσουμε το ορθό. Δεν είναι ταπεινωτικό να παραδεχθείς ότι ως άνθρωπος κι εσύ πάσχεις. Αλαζονικό είναι να το κρύψεις, μόνο και μόνο για να μη διαψευστεί δημόσια ο εγωισμός σου. Όταν επικρέμεται θάνατος, τότε, καλά ειπώθηκε, “μαγκιές” δεν επιτρέπονται. Οι ευλαβείς εγωισμοί… σκοτώνουν!
Πιστέψαμε ότι εμάς, λόγω της πίστεώς μας, υποχρεούται ο Θεός να μας σώσει (τους άλλους όχι), και κάναμε επίδειξη αυτής της πίστεώς μας. Όμως αυτή η πίστη μας αποδείχθηκε λίγη, φτωχή, μικρή πίστη, που όχι μόνο βουνά δεν μπορεί να μετακινήσει, αλλά ούτε καν τον απειροελάχιστο ιό.
Πιστέψαμε ότι συν-κυβερνούμε το κράτος μας, οι θρησκευόμενοι χριστιανοί, ακόμα και πολλοί κληρικοί μας, όπως αποδείχθηκε ότι πολύ καλύτερα κυβερνούν οι πολιτικοί, επειδή εμείς δεν μπορούμε να κατευθύνουμε τελικά ούτε το ποίμνιό μας».
Εμμέσως πλην σαφέστατα, υπέρ του σημερινού τρόπου Μετάληψης της Θείας Ευχαριστίας είναι ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, όπως προκύπτει από την ανακοίνωση της Μητροπόλεως, στην οποία επισημαίνεται: «Κάθε μέτρο που γκρεμίζει την πίστη και την ελπίδα μας στον Θεό, κάθε τι που προσβάλλει τη Θεία Κοινωνία και τα μυστήρια είναι απορριπτέο. Κάθε τι που σέβεται την κοινωνία και τον συνάνθρωπο αποτελεί έκφραση αγάπης και στον Θεό».
Το μέγα θέμα αφορά τον τρόπο Μετάληψης της Θείας Ευχαριστίας, ο οποίος παρέμεινε αμετάβλητος στο πέρασμα των αιώνων. «Η χρήση κοινής λαβίδας επιβλήθηκε μόλις τον 12ο αιώνα για ποιμαντικούς λόγους και είναι έκτοτε συνυφασμένη με τη μακραίωνη πρακτική.
Η εμπειρία της Εκκλησίας διασώζει και άλλες εναλλακτικές εκδοχές για τη μετάδοση της Θείας Μετάληψης, οι οποίες ασφαλώς δεν αλλοιώνουν το μυστήριο. Επομένως, δεν κωλύεται η Εκκλησία να επιδείξει μια σχετική ευελιξία, χωρίς κανείς να μπορεί να την κατηγορήσει ότι παραβιάζει κάποιο δογματικό άβατο», επισημαίνει σε άρθρο του ο Γ. Ι. Ανδρουτσόπουλος, επίκουρος καθηγητής Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ.
Μήνυμα στην ηγεσία της Εκκλησίας μας αποτελεί πρόσφατη δημοσκόπηση της MRB όπου σχεδόν οι 7 στους 10, ποσοστό 67,7% των ερωτηθέντων, εκτιμούν πως ο ιός μπορεί να μεταδοθεί μέσω της Θείας Μετάληψης! Και αυτό θα πρέπει να προβληματίσει την Εκκλησία μας.
Γιατί σε αυτήν τη ζωή, για τα «συμβαίνοντα» έχει ευθύνες αλλά και λόγο ΚΑΙ η Εκκλησία. Και διά αυτής, το πλήρωμά της, οι πιστοί.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ