Ανδρέας Ξάνθος στο “Π”: Επείγουσα ανάγκη η στήριξη του ΕΣΥ και της κοινωνίας
Του
ΑΝΔΡΕΑ ΞΑΝΘΟΥ
Βουλευτή και τομεάρχη Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι η κατάσταση στο πεδίο της πανδημίας έχει ξεφύγει. Βρισκόμαστε σε φάση εκθετικής αύξησης κρουσμάτων, έχουμε γενικευμένη διασπορά του ιού στον γενικό πληθυσμό, όπως έχουμε και αφόρητη πίεση στο δημόσιο σύστημα υγείας και στους ανθρώπους του.
Η κυβέρνηση οδηγήθηκε σε γενικευμένο lockdown στη χώρα, κάτι που αποτελεί ομολογία αποτυχίας στη συνολική διαχείριση της υγειονομικής κρίσης. Το πρόβλημα είναι ότι η αυστηροποίηση των περιοριστικών μέτρων έρχεται πάντα καθυστερημένα και δεν συνοδεύεται από σοβαρή στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας και της κοινωνίας. Με την έννοια αυτή δεν πείθουν για την αποτελεσματικότητά τους και επιδεινώνουν το αίσθημα ανασφάλειας και αβεβαιότητας των πολιτών.
Η συνεχής μάλιστα προσπάθεια της κυβέρνησης να ωραιοποιήσει την κατάσταση, να κάνει συγκρίσεις με τον υπόλοιπο κόσμο και να ισχυρίζεται ότι «είμαστε καλύτερα από άλλες χώρες» αποδυναμώνει πλήρως το μήνυμα του κινδύνου και της ανάγκης για υπευθυνότητα και τήρηση των περιορισμών στη λειτουργία της οικονομίας και της κοινωνίας.
Το θέμα δεν είναι πού κατατάσσεται η χώρα με βάση συγκεκριμένους επιδημιολογικούς δείκτες (και σ’ αυτό το πεδίο υπάρχει σημαντική επιδείνωση της θέσης μας), αλλά ποιες είναι οι αντοχές του δικού μας συστήματος υγείας, της δικής μας οικονομίας και κοινωνίας. Είναι απολύτως σαφές ότι οι αντοχές αυτές έχουν αρχίσει να εξαντλούνται, ενώ το ΕΣΥ ούτε προετοιμάστηκε κατάλληλα ούτε θωρακίστηκε απέναντι στο δεύτερο και σφοδρότερο, όπως όλοι οι επιστήμονες εκτιμούσαν, επιδημικό κύμα. Το οποίο μάλιστα, λόγω του υγειονομικά επισφαλούς τρόπου με τον οποίο άνοιξε ο τουρισμός και της έξαρσης κρουσμάτων της καλοκαιρινής περιόδου, ήρθε νωρίτερα.
Το κρίσιμο ερώτημα όμως, τούτων δοθέντων, είναι: Τι πρέπει να γίνει και ποια είναι η εναλλακτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ; Η απάντηση πολύ συνοπτικά είναι:
1. Στοχευμένη πρόληψη της διασποράς του ιού στην κοινότητα και ιδιαίτερα στις εστίες υπερμετάδοσης, όπως τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα εργοστάσια, τα πανεπιστήμια, οι κλειστές δομές, τα γηροκομεία, τα προνοιακά ιδρύματα, τα προσφυγικά camps, οι χώροι μαζικής διαβίωσης μεταναστών, οι καταυλισμοί των Ρομά κ.λπ.
2. Εύκολη και δωρεάν πρόσβαση σε ιατρική εκτίμηση και διαγνωστικό τεστ όλων των πολιτών με ύποπτα συμπτώματα. Ανακοστολόγηση, συνταγογράφηση και αποζημίωση των τεστ για Covid-19 που γίνονται σε ιδιωτικά εργαστήρια, γιατί είναι απαράδεκτο να επιβαρύνεται οικονομικά ο πολίτης για μια εξέταση που αφορά τη δημόσια υγεία. Ενεργή εμπλοκή όλων των δομών και των ανθρώπων της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στην προνοσοκομειακή διαχείριση της πανδημίας και στη δημιουργία ενός αποτελεσματικού φίλτρου προς τη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη.
3. Αποτροπή με κάθε τρόπο ενός εσωτερικού lockdown στο ΕΣΥ, δηλαδή της αναστολής των τακτικών εξωτερικών ιατρείων, χειρουργείων και άλλων διαγνωστικών ή θεραπευτικών παρεμβάσεων ρουτίνας, που θα αφήσει ακάλυπτους εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς με σοβαρά χρόνια νοσήματα και θα επιβαρύνει τη θνησιμότητα από άλλες αιτίες.
4. Ένεση ηθικού στο ανθρώπινο δυναμικό του ΕΣΥ, που σήμερα δοκιμάζονται οι σωματικές και ψυχικές αντοχές του και απειλείται από το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης (burn out). Αυτό πρακτικά σημαίνει συνεχής ενίσχυση του προσωπικού των δημόσιων δομών, σχέδιο 15.000 μόνιμων προσλήψεων στα νοσοκομεία και κέντρα υγείας, για να έχουν τη δυνατότητα σταθερής εργασίας –με ειδική πριμοδότηση προϋπηρεσίας– οι σημερινοί συμβασιούχοι, αύξηση της θητείας του επικουρικού προσωπικού στα τέσσερα χρόνια, ένταξη όλων των υγειονομικών στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, πολιτική δέσμευση για αναμόρφωση του ιατρικού μισθολογίου και των αποδοχών των υπόλοιπων εργαζομένων στο ΕΣΥ.
5. Επιστράτευση και του ιδιωτικού τομέα στη μάχη κατά της πανδημίας, αξιοποίηση των υποδομών των ιδιωτικών θεραπευτηρίων για νοσηλεία περιστατικών (Covid και μη) που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα νοσοκομεία, πάντα όμως με όρους δημοσίου συμφέροντος και κοινών standards στελέχωσης και ασφάλειας με το ΕΣΥ. Δηλαδή, ακυρώνοντας τη ρύθμιση για διπλασιασμό του ημερήσιου νοσηλίου στις ιδιωτικές ΜΕΘ και για δυνατότητα αύξησης έως 40% των κλινών ΜΕΘ στις ιδιωτικές κλινικές με το ίδιο προσωπικό.
6. Η λήψη αντισταθμιστικών μέτρων πολυεπίπεδης στήριξης των τοπικών οικονομιών, κλάδων, επιχειρήσεων, εργαζομένων, ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού, στις περιοχές που βρίσκονται στο «κόκκινο» και πλήττονται από τους περιορισμούς.
Μόνο έτσι, με ένα ισχυρό σήμα ασφάλειας στην υγεία, στην εργασία και στο εισόδημα των ανθρώπων, μπορεί να ελπίζει κανείς στη συνειδητή συμμόρφωση της κοινωνίας, στην αναχαίτιση της πανδημίας και στην αποτελεσματική προστασία της δημόσιας υγείας.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ