Σε δύο ταμπλό παίζει η Ρωσία!
Δεν ξέρουμε τον λόγο που η Αθήνα έσπευσε να πετάξει τη σκούφια της από την… ικανοποίηση για τα αποτελέσματα της επίσκεψης Λαβρόφ.
Έχουμε πει πολλές φορές ότι ήταν τραγική η επιλογή της προηγούμενης κυβέρνησης –προκειμένου να διευκολύνει την αποδοχή της από την Ουάσινγκτον– να οδηγήσει σε ρήξη τις σχέσεις με τη Ρωσία. Η αποκατάσταση των ελληνορωσικών σχέσεων έχει πλέον επείγοντα χαρακτήρα, αν και θα πρέπει η Αθήνα να είναι προσγειωμένη στο πόσο γρήγορα θα γίνει αυτή και πόσο θα είναι δυνατόν να επιστρέψουν –έστω και ως έναν βαθμό– στο επίπεδο που ήταν στο παρελθόν. Διότι η Ρωσία δεν είναι η Σοβιετική Ένωση, την οποία έχουν ίσως στο μυαλό τους όσοι πέρασαν από την κομμουνιστική Αριστερά, ούτε είναι το σωτήριο αντίβαρο στους Αμερικανούς, που αρκετοί στη χώρα μας πιστεύουν ότι ευθύνονται για τα πάντα…
Η σημερινή Ρωσία είναι η Ρωσία του κ. Πούτιν, με συγκεκριμένα γεωστρατηγικά και οικονομικά / επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία δεν συμβαδίζουν πάντοτε με εκείνα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, των οποίων η Ελλάδα είναι αναπόσπαστο μέλος.
Η Ρωσία του κ. Πούτιν είναι εταίρος της Τουρκίας του κ. Ερντογάν και σε μείζονες κρίσεις, αν και με αντιτιθέμενα συμφέροντα, συνεργάζονται πλήρως, ενώ ο κ. Πούτιν ξέρει ότι μπορεί να πλήξει τη συνοχή του ΝΑΤΟ με όχημα την Τουρκία.
Αυτή η εισαγωγή είναι ακριβώς για να δείξει το πλαίσιο και τα όρια των προσδοκιών που μπορούμε να έχουμε από τη Ρωσία, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν πριν από μερικές εβδομάδες ο αμερικανός ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο ανακοίνωνε, παρουσία του έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, την ένταξη της Ελλάδας στον στρατηγικό σχεδιασμό των ΗΠΑ για ανάσχεση της ρωσικής διείσδυσης και επιρροής στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια.
Γι’ αυτό, το κέρδος από την επίσκεψη Λαβρόφ είναι ότι ξεκινά το σπάσιμο των πάγων, ότι θα συμμετάσχει η Ρωσία στους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από το 2021, αλλά οι δηλώσεις του ρώσου ΥΠΕΞ για τα 12 ν.μ. ήταν προβληματικές.
Ο κ. Λαβρόφ αναγνώρισε το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων έως τα 12 ν.μ., πρόσθεσε όμως ότι αυτό πρέπει να γίνει με την «κοινή λογική» και λαμβάνοντας υπόψη «γεωγραφικές ιδιαιτερότητες», ενώ πρόσθεσε ότι ορισμένα κράτη επεκτείνουν σε μικρότερη έκταση τα χωρικά τους ύδατα.
Αν δεν κάνουμε λάθος, παρόμοια είναι και η τουρκική θέση για τα χωρικά ύδατα. Όσο για την παραίνεση του κ. Λαβρόφ, να τα βρούμε σε διάλογο με την Τουρκία, είναι προφανές ότι για τις περιοχές που υπάρχει εγγύτητα πράγματι απαιτείται συνεννόηση, αλλά αυτό δεν αφορά γενικώς την απόφαση ενός κυρίαρχου κράτους για το εύρος των χωρικών υδάτων του…
Αλλά και την επόμενη ημέρα, στην τριμερή με την Κύπρο και το Ισραήλ, τα πράγματα δεν ακούστηκαν πολύ καλά. Σημειώσαμε με ενδιαφέρον ότι ο ισραηλινός ΥΠΕΞ κ. Ασκενάζι στη διάρκεια των δηλώσεών του δεν ανέφερε καν τη λέξη «Τουρκία»…
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ