Μαρ. Σκανδάμης στο «Π»: Άννα Διαμαντοπούλου: Καριέρα ΠΑΣΟΚ – σύνταξη ΝΔ

Του
ΜΑΡΙΝΟΥ ΣΚΑΝΔΑΜΗ 
Δικηγόρου – Διδάκτορος Νομικής,
Τομεάρχη Προστασίας του Πολίτη του Κινήματος Αλλαγής

Η κ. Άννα Διαμαντοπούλου από μικρή έζησε μια ζωή αξιωμάτων. Το ΠΑΣΟΚ την τίμησε διορίζοντάς τη νομάρχη Καστοριάς σε ηλικία 26 ετών. Στη συνέχεια διορίστηκε γενική γραμματέας Κατάρτισης σε ηλικία 27 ετών. Τοποθετήθηκε επίσης ως γενική γραμματέας Νεότητας, πρόεδρος του ΕΟΜΜΕΧ και γενική γραμματέας Βιομηχανίας, ενώ εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στην ηλικία των 37 ετών.

Λίγο μετά αναλαμβάνει επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ, κατόπιν ευδόκιμης πενταετούς ευρωπαϊκής θητείας, εκλέγεται βουλευτής μέχρι το 2012 και υπουργοποιείται επί κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου και Λουκά Παπαδήμου. Μια σημαντική πολιτική καριέρα με σφραγίδα ΠΑΣΟΚ, το οποίο και η ίδια τίμησε, μέχρι την αποτυχία να επανεκλεγεί το 2012.

Έτσι, όταν τα δύσκολα ήλθαν και το ΠΑΣΟΚ υπέστη τη διμέτωπη επίθεση λαϊκισμού και συντήρησης, όταν δηλαδή οι δυνάμεις του συρρικνώθηκαν, η κ. Διαμαντοπούλου χάραξε μια άλλη πορεία. Έγινε ανεξάρτητη. Επέλεξε δηλαδή για τον εαυτό της τον ρόλο του «εθνικού κεφαλαίου». Απομακρυνόμενη όμως από το ΠΑΣΟΚ και καταλαβαίνοντας εσφαλμένα ότι το εθνικό περνά μέσα από το δεξιό, στράφηκε σε αυτήν την κατεύθυνση. Το 2019, παραμονές εκλογών, δήλωνε πως «ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα περισσότερη σχέση έχω με τη Νέα Δημοκρατία», για να καταλήξει στην ίδια συνέντευξη λέγοντας:
«Πιστεύω στην αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας».

Παράλληλα, χωρίς να χάνει το ενδιαφέρον της για την πολιτική, γοητεύτηκε και από το μεγαλείο του lobbying. Το 2020 κατέλαβε θέση στο ΔΣ της Coca-Cola HBC AG με έδρα την Ελβετία. Ήταν το επιστέγασμα του τέλους μιας υποψίας σοσιαλδημοκρατικού παρελθόντος. Δεν μπορεί κανείς να πει ότι ήταν και εφαλτήριο για τον κόσμο της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Ούτε βέβαια να το αποκλείσει μπορεί κανείς.
Αυτές τις μέρες, η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη να προτείνει την κ. Διαμα­ντοπούλου ως υποψήφια για τη θέση της γ.γ. του ΟΟΣΑ αντιμετωπίστηκε κυριαρχικά ως μια πρόταση εθνικού ενδιαφέροντος, που συνάδει με το μεταρρυθμιστικό προφίλ της κυβέρνησης.

Ας είμαστε όμως ειλικρινείς μεταξύ μας. Διότι δεν πρόκειται τελικά για μια υπερκομματική επιλογή, όπως ανακοίνωσε το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά για μια στενά κομματική επιλογή μιας ανανήψασας πρώην σοσιαλ­δημοκράτισσας, που βρήκε τον «ορθό», δηλαδή, τον δεξιό δρόμο στη ζωή της.

Λεπτομέρεια βεβαίως είναι πως η ΝΔ, που γνωρίζει από μεταρρυθμίσεις, κατακρεούργησε τον «νόμο Διαμαντοπούλου» για την παιδεία (ν. 4009/2011), όταν ήλθε στην κυβέρνηση το 2012. Η κ. Διαμαντοπούλου δεν φαίνεται να θίχτηκε από αυτό.

Το Κίνημα Αλλαγής με ανακοίνωση του σωστά επισήμανε ότι η κ. Διαμαντοπούλου είχε αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ το 2013. Με μεγαλοψυχία επίσης ευχήθηκε κάθε επιτυχία στην υποψηφιότητά της. Κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα το αρνηθεί αυτό.

Αρκεί βεβαίως η υποψηφιότητά της να συνάδει πραγματικά με τους διακηρυγμένους σκοπούς του ΟΟΣΑ. Που συναιρούνται στο όραμα «building better policies for better lives», δηλαδή στην ενίσχυση της ευημερίας, της ισότητας, των ευκαιριών και της ευζωίας για όλους.

Επομένως, σίγουρα η ευδόκιμη μελλοντική της πορεία για το κοινωνικό συμφέρον περνά από μια μικρή προϋπόθεση, εφόσον με το καλό επιλεχθεί. Να πίνει λιγότερη Coca-Cola. Διατροφικά, βεβαίως, μιλώντας.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ