Μαρ. Σιζόπουλος στο “Π”: Οι παγίδες των έξι σημείων του πλαισίου Γκουτιέρες και οι επιλογές μας

Του
ΜΑΡΙΝΟΥ ΣΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
Προέδρου του Κινήματος Σοσιαλδημοκρατών ΕΔΕΚ (Κύπρου)

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ σε πρόσφατες δηλώσεις δημοσιοποίησε την πρόθεσή του, μετά την ολοκλήρωση της παράνομης εκλογικής διαδικασίας στο κατοχικό καθεστώς, να αναλάβει πρωτοβουλία για τη σύγκληση αρχικά άτυπης Πενταμερούς Διάσκεψης για το Κυπριακό και στη συνέχεια κανονικής, κατά το πρότυπο της αντίστοιχης του Crans Montana.

Η άτυπη αλλά και η κανονική Πενταμερής θα έχουν ως βάση διαπραγμάτευσης το πλαίσιο των έξι σημείων που είχε υποβάλει στο Crans Montana, στο δείπνο της 30ής Ιουνίου 2017. Προτού αναλυθεί το πλαίσιο των έξι σημείων είναι σημαντικό να τονισθεί ότι ο ΓΓ εδώ και έναν και πλέον χρόνο αποφεύγει να αναλάβει οποιαδήποτε πρωτοβουλία με δικαιολογία τις παράνομες εκλογές στο ψευδοκράτος. Παρόμοια ευαισθησία στο παρελθόν δεν είχε επιδειχθεί, όταν η Κυπριακή Δημοκρατία βρισκόταν σε διαδικασία εκλογών, είτε προεδρικών είτε βουλευτικών.

Ο ΓΓ αναφέρθηκε σε «εκλογές στη Βόρεια Κύπρο». Ασύγγνωστο ολίσθημα. Δεν υπάρχει «Βόρεια Κύπρος» και «Νότια Κύπρος». Υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία και το κατεχόμενο από τα τουρκικά στρατεύματα τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όταν αποφάσεις και ψηφίσματα του ΟΗΕ αναφέρουν το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου ως παράνομο και καλούν τις χώρες-μέλη του ΟΗΕ να αποφύγουν την αναγνώρισή του, δεν δικαιολογείται ο ΓΓ, εμμέσως πλην σαφώς, να θεωρεί νόμιμες τις όποιες εκλογικές διαδικασίες.

Να υπενθυμίσουμε ότι στο Crans Montana το πλαίσιο των έξι σημείων σε περίπτωση συμφωνίας θα υπογραφόταν ως «ενδιάμεση στρατηγική συμφωνία».

Κάποιοι έχουν αναγάγει το πλαίσιο του ΓΓ σε ευαγγέλιο και αποκλειστική βάση για συνέχιση των συνομιλιών, τη στιγμή που ακόμα και τα κόμματα που το θέλουν ως βάση της επανέναρξης των συνομιλιών διαφωνούν ως προς το περιεχόμενό του.

Τέλος, πόσο είναι πραγματικά δόκιμο σε κρίσιμες διαβουλεύσεις για ένα τόσο σοβαρό διεθνές πρόβλημα, όπως είναι το Κυπριακό, η βάση των συνομιλιών να είναι η προφορική δήλωση του ΓΓ του ΟΗΕ σε ένα δείπνο;

Είναι όμως σημαντικό να υπενθυμίσουμε ποια είναι τα έξι σημεία του πλαισίου, τα οποία πρέπει να αναλυθούν προσεκτικά, να εντοπισθούν τα θετικά και τα αρνητικά τους και να επιβεβαιωθεί εάν αυτά ανταποκρίνονται στις αποφάσεις και τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ, στην Παγκόσμια και Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, έτσι ώστε να αποτελέσουν ουσιαστική και σωστή βάση για διαπραγμάτευση και όχι παγίδα που θα οδηγήσει σε επικίνδυνη κατάληξη.

Τα έξι σημεία του πλαισίου συζήτησης του ΓΓ είναι:

1. «Κατάργηση της Συνθήκης Εγγύησης του 1960 και των επεμβατικών δικαιωμάτων και αντικατάσταση με ένα νέο σύστημα ασφάλειας, το οποίο να ικανοποιεί και τις δύο κοινότητες». Αρχικά δεν υπάρχουν στις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου επεμβατικά δικαιώματα. Υπάρχουν εγγυήσεις ως προς την εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Ποιο είναι όμως αυτό το σύστημα; Ποιες είναι οι βασικές παράμετροι του νέου συστήματος; Σε περίπτωση διαφωνίας τι θα ισχύσει;

2. «Δραστική μείωση των ξένων στρατευμάτων την πρώτη μέρα της λύσης. Ο αριθμός που θα παραμείνει μετά τη λύση, ο χρόνος παραμονής τους, και εάν η παραμονή θα έχει καταληκτική ημερομηνία ή αναθεώρηση θα αποφασισθεί από τους ηγέτες των εγγυητριών χωρών». Ουσιαστικά παραπέμπει σε ενδεχόμενο μόνιμης παραμονής τουρκικών στρατευμάτων.

3. «Παραχώρηση στους τούρκους υπηκόους των τεσσάρων ελευθεριών της ΕΕ δηλαδή, ελεύθερη διακίνηση πολιτών, εργαζομένων, κεφαλαίων και εμπορευμάτων. Επιπρόσθετα, να καθορισθεί η αναλογία των τούρκων υπηκόων που θα αποκτήσουν υπηκοότητα σε σχέση με τους Ελλαδίτες, εάν θα είναι 4:1, όπως εισηγείται η ελληνοκυπριακή πλευρά, ή 1:1, όπως προτείνει η τουρκοκυπριακή». Ο αριθμός αυτός θα είναι επιπρόσθετος των 120.000 – 130.000 εποίκων, που θα νομιμοποιηθούν, γιατί έχουν ήδη αποκτήσει την υπηκοότητα του ψευδοκράτους. Ουσιαστικά νομιμοποιεί τον παράνομο εποικισμό και μάλιστα σε αριθμό πολύ μεγαλύτερο από τον αντίστοιχο των Τουρκοκυπρίων.

4. «Περαιτέρω επέκταση της αριθμητικής εξίσωσης και της θετικής ψήφου των Τουρκοκυπρίων για κάθε απόφαση στα θεσμικά όργανα του κράτους». Η αποδοχή αυτού του σημείου όχι μόνο δεν συνιστά πλήρη εξίσωση της μειοψηφίας με την πλειοψηφία, αλλά την καθιστά και αποκλειστικό ρυθμιστή όλων των αποφάσεων, ενώ η πλειοψηφία αιχμαλωτίζεται στις επιλογές και τις όποιες προθέσεις της μειοψηφίας και κατ’ επέκταση της Τουρκίας.

5. «Στις περιοχές που θα παραμείνουν υπό τουρκοκυπριακό έλεγχο τον πρώτο λόγο στις περιουσίες να τον έχουν οι χρήστες, αλλά όχι σε ποσοστό 100%. Αντίστοιχα, στις περιοχές που θα απελευθερωθούν και θα επανέλθουν υπό τον έλεγχο των Ελληνοκυπρίων τον πρώτο λόγο να τον έχουν οι νόμιμοι ιδιοκτήτες, αλλά επίσης όχι σε ποσοστό 100%». Διάταξη η οποία αυθαίρετα αποστερεί τις περιουσίες από τους νόμιμους ιδιοκτήτες, ενώ ταυτόχρονα νομιμοποιεί τον εποικισμό αλλά και τη μέχρι σήμερα παράνομη οικειοποίηση των περιουσιών από τους εποίκους.

6. «Στο εδαφικό να ληφθεί υπόψη η ευαισθησία των Ελληνοκυπρίων για την επιστροφή της περιοχής Μόρφου». Να ληφθεί υπόψη και όχι να επιστραφεί κατά τρόπο σαφή, ώστε να μην επιδέχεται αμφισβήτηση. Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι το πλαίσιο του ΓΓ κρύβει σοβαρές παγίδες.

Δεν ανταποκρίνεται στις τρεις βασικές παραμέτρους που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Η αποδοχή του δεν πρόκειται να οδηγήσει σε δημοκρατική και βιώσιμη λύση.
Η υπογραφή ενδιάμεσης στρατηγικής συμφωνίας ενδέχεται να είναι και η τελική λύση, η οποία θα αναβαθμίζει το κατοχικό καθεστώς και θα το εξισώνει πλήρως με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Σε περίπτωση αποτυχίας της Διάσκεψης, ο κίνδυνος επιμερισμού ευθυνών και στην Κυπριακή Δημοκρατία είναι ορατός, όπως συνέβη και στο Grans Montana.

Αγνοεί την ουσία του προβλήματος, που είναι θέμα εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής και εθνοκάθαρσης, και το μετατρέπει σε θέμα διακοινοτικής διευθέτησης.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αξιολογώντας τη μέχρι σήμερα στάση τόσο της Τουρκίας όσο και του κατοχικού καθεστώτος, θα πρέπει να αποφύγει να εμπλακεί σε μια διαδικασία που εγκυμονεί κινδύνους. Θα πρέπει να επιμείνει σε σύγκληση Διεθνούς Διάσκεψης για το Κυπριακό, σύμφωνα με σχετική απόφαση της ΓΣ του ΟΗΕ για κατά προτεραιότητα συζήτηση:

– της πλήρους αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων,
– της επιστροφής των προσφύγων σε συνθήκες ασφάλειας,
– του επαναπατρισμού των εποίκων,
– της κατάργησης των εγγυητικών δικαιωμάτων.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ