Γ. Ραγκούσης στο “Π”: Η αυτοϋπονόμευση του κ. Μητσοτάκη και η αναζήτηση κόκκινης γραμμής

Του
ΓΙΑΝΝΗ ΡΑΓΚΟΥΣΗ
Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου,
Βουλευτή Β΄ Πειραιά ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία

«Κατανοούμε τον εκνευρισμό σας»: Αυτή είναι η σταθερή αντίδραση των ευρωπαίων αξιωματούχων απέναντι στον πρωθυπουργό, με πρόσφατο παράδειγμα τα συμπεράσματα της τελευταίας Συνόδου Κορυφής, τη στιγμή που το «Oruc Reis» έσπασε το φράγμα των 12 ν.μ., κινούμενο εντός δυνητικής εθνικής κυριαρχίας.

Αναπόδραστη η σύγκριση με την κατοχύρωση κυρώσεων για παραβιάσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, στο κείμενο των συμπερασμάτων της τελευταίας Συνόδου Κορυφής, που πέτυχε ο Αλέξης Τσίπρας τον Ιούνιο του 2019 σε συνεργασία με τον Νίκο Αναστασιάδη. Ασθμαίνουσα πίσω από τις εξελίξεις, η κυβέρνηση επιδίδεται τις τελευταίες ώρες σε ένα επικοινωνιακό πρελούδιο «κυρώσεων», προκειμένου να αποσιωπήσει το ανύπαρκτο στρατηγικά εθνικό σχέδιό της απέναντι στην επεκτατική πολιτική Ερντογάν.

Τα πυροτεχνήματα περί εμπάργκο όπλων κατά της γειτονικής χώρας και ολικής αναστολής της τελωνειακής ένωσης ΕΕ – Τουρκίας, που εύκολα θα σβήσουν στο άτυπο ευρωπαϊκό «Διευθυντήριο», αποκαλύπτουν τις κυβερνητικές παλινωδίες από την πολιτική αδράνειας του 2019 προς την ανερμάτιστη πολιτική δήθεν αντεπίθεσης του 2020. Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη αποτυγχάνει συνεχώς γιατί η ίδια προδιαγράφει την άδοξη κατάληξη των αιτημάτων της για κυρώσεις, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός αλλάζει ακόμη και τις πάγιες διατυπώσεις των εθνικών θέσεων έναντι της Τουρκίας, δηλωτικό της μεταβολής και του πυρήνα αυτών.

Ίδιον μιας αυτοϋπονομευμένης κυβέρνησης είναι να διεκδικεί ευρωπαϊκές κυρώσεις για παραβίαση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και την ίδια στιγμή να ανακοινώνει ότι η Τουρκία δεν διενεργεί έρευνες νοτίως του Καστελλόριζου και να αναφέρεται στην εν λόγω περιοχή πότε ως ελληνική υφαλοκρηπίδα πότε ως περιοχή που «διεκδικούν η Ελλάδα και η Τουρκία». Να απορρίπτει ότι διεξάγονται συνομιλίες στο ΝΑΤΟ ή να υποβαθμίζει τις συνομιλίες στο Βερολίνο, αλλά να ανακοινώνει με υπερηφάνεια την εκεί σύναψη «συμφωνιών». Την ίδια στιγμή ο υπουργός Επικρατείας οριοθετεί τις κόκκινες γραμμές της χώρας στα 6 ν.μ., αναδεικνύοντας εκ των προτέρων την ανοχή που θα επιδείξει η κυβέρνηση σε τουρκικές παραβιάσεις μέχρι αυτό το όριο. Το εννοιολογικό βάρος της κόκκινης γραμμής έχει υποχωρήσει, αφού χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από την κυβέρνηση κάθε φορά που αιφνιδιάζεται από την τουρκική επιθετικότητα.

Οι ευθύνες της διαγράφονται ανάγλυφα και στη διαχρονική απουσία της από τον ευρωτουρκικό διάλογο αλλά και στη μη επίτευξη του στοιχειώδους στόχου που η ίδια έθεσε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ύστερα από έναν και πλέον μήνα προκλητικών και αδιάλειπτων παραβιάσεων των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων από την Τουρκία. Εκτός, λοιπόν, από την ηττοπαθή τακτική στο εσωτερικό, ο πρωθυπουργός αποτυγχάνει στα ευρωπαϊκά κέντρα λήψης αποφάσεων, διότι δεν μεριμνά για την a priori διαμόρφωση ευνοϊκών συσχετισμών, με πρωτοβουλίες για αναζήτηση συμμαχιών στη σύνοδο των MED7.

Είναι χαρακτηριστικό πως για τις τουρκικές προκλήσεις την πρωτοβουλία σύγκλησης της Συνόδου είχε ο Μακρόν και όχι ο κ. Μητσοτάκης. Ο τελευταίος, δέσμιος των εσωτερικών αντιθέσεων, στα απόνερα της καιροσκοπικής πολιτικής του στη Συμφωνία των Πρεσπών και των στερεοτύπων με τα οποία τροφοδότησε το εκλογικό του ακροατήριο, δείχνει να επιλέγει τη μυστική διπλωματία με συνεπαγόμενες δεσμεύσεις έναντι τρίτων για συμβιβασμούς στην εθνική κυριαρχία, α­ντί της συ­γκρότησης ενός μεσογειακού –ως αναφέρθηκε– αλλά και εθνικού μετώπου, με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχει πολλές φορές απευθύνει πρόσκληση προς την κυβέρνηση για τη χάραξη ενός τέτοιου εθνικού σχήματος με τη συγκροτημένη στάση του στον δημόσιο διάλογο. Παράλληλα δηλώνει προσηλωμένος σε μια διττή προσέγγιση στα ελληνοτουρκικά αλλά και στις σχέσεις Άγκυρας – Βρυξελλών. Αυτή συνίσταται στην προστασία της κυριαρχίας της χώρας με προοπτική ευρωπαϊκών κυρώσεων και παράλληλα στην προάσπιση του διαλόγου, των διερευνητικών επαφών αλλά και στην προοπτική προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την υφαλοκρηπίδα / ΑΟΖ. Από την άλλη πλευρά απορρίπτει αναφανδόν την όποια συζήτηση με την Τουρκία, που υπερβαίνει τα νόμιμα δικαιώματα της χώρας βάσει του Διεθνούς Δικαίου, όπως για δήθεν «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και αποστρατιωτικοποίηση των νησιών.

Άλλωστε, μετά τις δραματικές εξελίξεις στο Καστελλόριζο, κρίνεται επιτακτική η ανάγκη ολικής επαναφοράς της Ελλάδας σε μια ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, που να καθιστά τη χώρα πυλώνα σταθερότητας και συνεργασίας στην περιοχή.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία προκρίνει την άμεση επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. νότια ανατολικά της Κρήτης καθώς και το άνοιγμα της συζήτησης για επέκταση των χωρικών υδάτων και νότια των νησιών της Ανατολικής Μεσογείου, δηλαδή της Καρπάθου, της Κάσου, της Ρόδου και του συμπλέγματος του Καστελλόριζου, αναλόγως των εξελίξεων. Το δικαίωμα επέκτασης χωρικών υδάτων δεν μπορεί να μην μπει στην ατζέντα των επιλογών, σε μια περίοδο που η Τουρκία επιχειρεί να το αμφισβητήσει κατάφωρα. Παράλληλα θα πρέπει να αποκλείεται η επανεκκίνηση των διερευνητικών συνομιλιών, εφόσον η Τουρκία συνεχίζει τις έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο.

Συμπερασματικά, ο μόνος τρόπος ώστε ο ελληνοτουρκικός διάλογος να αποδειχθεί βιώσιμος είναι να προετοιμαστεί το έδαφος για αναζωογόνηση του ευρωτουρκικού διαλόγου, που να ανατέμνει τους νέους όρους και να εγκιβωτίζει έναν ισχυρό μηχανισμό επιβολής κυρώσεων αλλά και μια περιεκτική θετική ατζέντα.

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ