Δαμόκλειος σπάθη πάνω από την Κύπρο
Όλος ο σχεδιασμός της Τουρκίας για το άνοιγμα της Αμμοχώστου
-Ενώ Αθήνα και Λευκωσία άφησαν την Άγκυρα χωρίς κυρώσεις, ο Ερντογάν ανταπέδωσε με νέα τετελεσμένα
Του
ΓΙΑΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ
Δρος των Διεθνών Σχέσεων
Η Τουρκία προκαλεί νέα τετελεσμένα στο Κυπριακό, μετά την απόφασή της να ανοίξει την περασμένη Πέμπτη τμήμα του παραλιακού μετώπου της κατεχόμενης πόλης της Αμμοχώστου. Η απόφαση υλοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη, τρεις μόλις μέρες πριν από τις λεγόμενες «εκλογές» στα Κατεχόμενα.
Με την κίνηση αυτή η Άγκυρα θέλει να δώσει ώθηση στον Ερσίν Τατάρ για να κερδίσει τον Μουσταφά Ακιντζί. Η ουσία βεβαίως δεν αλλάζει, διότι η κίνηση αυτή της Άγκυρας μαρτυρεί ότι ο Ταγίπ Ερντογάν κάνει ό,τι θέλει στα κατεχόμενα. Είτε αρχίσουν συνομιλίες είτε όχι, το άνοιγμα της Αμμόχωστου από την Άγκυρα θα αποτελεί μόνιμη απειλή σε βάρος της κυπριακής κυβέρνησης. Οι περισσότερες πληροφορίες είχαν δημοσιευτεί πριν από έναν χρόνο στην κυπριακή εφημερίδα «Σημερινή», αλλά τόσο η Λευκωσία όσο και η Αθήνα έδειξαν αμέλεια.
Χάρτης 1: Πρόκειται για τον επίσημο χάρτη, επί του οποίου αποτυπώνεται ο σχεδιασμός για την ανάπτυξη της Καρπασίας, γεγονός που καταμαρτυρεί ότι η Άγκυρα και οι κατοχικοί ηγέτες δεν είχαν πρόθεση επιστροφής της περιοχής. Το πρόγραμμα ανάπτυξης είχε αρχίσει από το 2011.
Έτοιμες οι εργοληπτικές εταιρείες
Ο τουρκικός σχεδιασμός για την Αμμόχωστο δεν είχε γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη. Περιλαμβάνει τοπογραφικά και μοντέλα λεπτομερούς ανάπτυξης, με έτοιμες μεγάλες εργοληπτικές εταιρείες της Τουρκίας να αναλάβουν την υλοποίηση και με επενδύσεις από το εξωτερικό. Σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις από το εξωτερικό, η Τουρκία ενδέχεται να αντιμετωπίσει προβλήματα λόγω της υφιστάμενης κατοχής. Πριν από έναν χρόνο γράφαμε: «Οι εξελίξεις δεν εξαρτώνται μόνο από την Τουρκία αλλά και από τους τρόπους αντίδρασης της Κυπριακής Δημοκρατίας». Δυστυχώς, δεν έγιναν κινήσεις αποτροπής. Ούτε από την κυβέρνηση ούτε από το κομματικό σύστημα, και δη μέσω του Εθνικού Συμβουλίου.
Τροφοδότηση
Η τουρκική πολιτική στηριζόταν από το 2014, όταν άρχισαν τα πρώτα βήματα συνομιλιών μεταξύ Αναστασιάδη – Ακιντζί, στην εξής λογική:
Ή γίνονταν αποδεκτές οι τουρκικές θέσεις ή υπήρχε και το σχέδιο Β. Σε αυτό περιλαμβανόταν και η Αμμόχωστος, καθώς και η Καρπασία. Οι σχεδιασμοί αυτοί ανετράφησαν μέσα από την εξευμενιστική πολιτική των Αθηνών και της Λευκωσίας, που διευκόλυναν την Τουρκία στην ΕΕ και αλλού, με την προσδοκία ότι θα άλλαζε στάση στο Κυπριακό.
Χάρτης 2: Ο χάρτης αυτός εκδόθηκε μετά από εκείνον της Καρπασίας και δείχνει το ενιαίο
μοντέλο ανάπτυξης στην Αμμόχωστο και στην ευρύτερη περιοχή μέχρι το Μπογάζι. Εάν ενωθεί με εκείνον της Καρπασίας, γίνεται αντιληπτός ολόκληρος ο τουρκικός σχεδιασμός, ο οποίος δεν εκπονήθηκε τώρα, εν μια νυκτί, αλλά εδώ και πολύ καιρό.
Καρπασία και επόμενα βήματα
Ο σχεδιασμός για την ανάπτυξη στην κατεχόμενη Καρπασία είχε εκπονηθεί από το 2011 και ο χάρτης ανάπτυξης (βλέπε χάρτη 1) αποτυπώνει το συγκοινωνιακό δίκτυο από την Καρπασία προς τη Λευκωσία και την Αμμόχωστο, την περιοχή ανάπτυξης με κόκκινες ρίγες και τις διάφορες άλλες εμπορικές και τουριστικές περιοχές. Ταυτοχρόνως, καταγράφονται οι περιοχές, αναλόγως της πυκνότητας του πληθυσμού καθώς και των προστατευόμενων οικολογικών περιοχών και μαρίνων. Πρόκειται για πλήρες μοντέλο ανάπτυξης, που φανερώνει ότι δεν υπάρχει πρόθεση επιστροφής εδαφών.
Στόχος είναι ακόμη η νέα μεταφορά πληθυσμού και επενδύσεων, είτε επιλυθεί το Κυπριακό είτε όχι.
Πριν από έναν χρόνο επισημαίναμε τα εξής:
«Ανάλογος και πιο έντονος είναι ο σχεδιασμός στην εντός των τειχών πόλη της Αμμοχώστου (βλέπε Χάρτης 3), στην ακόλουθη βάση:
1. Αναβάθμιση υποδομών στο λιμάνι της πόλης για την υποδοχή τουριστών και προϊόντων.
2. Δημιουργία εμπορικών οδών και πεζόδρομων, καθώς και εκμετάλλευση των αρχαιολογικών χώρων.
3. Οικοδόμηση νέων τουριστικών καταλυμάτων, κατασκευή πεζόδρομων, λωρίδων λεωφορείων, διαβάσεων κ.λπ. Το αναπτυξιακό πρόγραμμα είναι λεπτομερές και φτάνει τις 168 σελίδες. Εμπλέκεται σε αυτό το λεγόμενο «Κτηματολόγιο» και άλλοι φορείς των Κατεχομένων και της Τουρκίας. Ο σχεδιασμός έγινε με την τουρκική επίβλεψη και τόσο ο Ακιντζί όσο και ο Οζερσάι ήταν κοινωνοί.
Καθόλου τυχαία δεν ήταν η ανακοίνωση του τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου την περασμένη εβδομάδα, όταν επισκέφθηκε τα Κατεχόμενα, περί ανοίγματος προξενείου στην Αμμόχωστο.
Χάρτης 3: Αυτός ο χάρτης αποτυπώνει λεπτομερώς το μοντέλο ανάπτυξης στην εντός των τειχών πόλη της Αμμοχώστου, που περιλαμβάνει, όπως η «μαύρη βίβλος» τού εν λόγω σχεδιασμού αναφέρει στη σελίδα 143: 1) Δημόσιες πλατείες (σύμβολο κύκλου). 2) Κύρια εμπορική περιοχή με κεντρικό διάδρομο (πορτοκαλί). 3) Δευτεροβάθμια εμπορική περιοχή με διάδρομο (γαλάζιο). 4) Κατοικίες και τουριστικά καταλύματα (ανοικτό πορτοκαλί προς κίτρινο). 5) Χώρους πολιτιστικών δραστηριοτήτων (γκρίζο). 6) Αρχαιολογικούς χώρους και πολιτιστικές δραστηριότητες (πράσινο ανοικτό). 7) Ανοικτές δημόσιες περιοχές (γκριζοπράσινο). 8) Τουριστικό λιμένα (ροζ). 9) Ιστορικά κτίρια (αστεράκι). Ο σχεδιασμός παρουσιάστηκε σε τούρκους και ξένους επενδυτές. Πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχουν τουρκικές εργοληπτικές εταιρείες-κολοσσοί, που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, όπως, π.χ., στη Ρωσία, οι οποίες είναι έτοιμες να εμπλακούν.
Τουρκικοί στόχοι…
Το αναπτυξιακό πρόγραμμα ξεκινά από την Αμμόχωστο μέχρι το Μπογάζι και πιο πέρα, μέχρι το ακραίο γεωγραφικό όριο της Καρπασίας.
Καλύπτει την ευρύτερη περιοχή της Αμμοχώστου και έχει ως στόχο:
Πρώτον, τη δημιουργία νέων τετελεσμένων και τη μετατροπή της Αμμοχώστου από μοχλό πίεσης σε βάρος της Τουρκίας σε αχίλλειο πτέρνα σε βάρος των Ελληνοκυπρίων. Πρόκληση διχαστικού κλίματος μεταξύ των ίδιων των Αμμοχωστιανών και πίεση επί του Προέδρου προκειμένου να δεχθεί, εφόσον επανεκκινήσουν οι συνομιλίες, την όποια λύση, για να μη χαθεί για πάντα η Αμμόχωστος. Εκ των πραγμάτων, αποδεικνύεται ότι ήταν λανθασμένη η επιλογή του Προέδρου, των ηγεσιών του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ καθώς και μερίδας των οργανωμένων Αμμοχωστιανών να εγκαταλειφθεί η λογική της πρόταξης και να συνδεθεί η επιστροφή της πόλης με τη λύση, ενώ επί τη βάσει των Συμφωνιών Κορυφής του ’79 και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ ήταν αποσυνδεδεμένη.
Δεύτερον, την ενίσχυση και την αναβάθμιση της τουριστικής βιομηχανίας των Κατεχομένων και την περαιτέρω οικονομική τους ανάσα. Η όποια αναβάθμιση του επιπέδου ζωής στα Κατεχόμενα ενισχύει τη λεγόμενη «κρατική ταυτότητα» και απομακρύνει τις πιθανότητες για υπογραφή λύσης στη βάση ακόμη και αυτής της λεγόμενης «καλής ομοσπονδίας».
Τρίτον, τη δημιουργία κλίματος πώλησης περιουσίων στα Κατεχόμενα, υπό τον κίνδυνο να χαθούν όλα, εφόσον το παιχνίδι της Αμμοχώστου και του Κυπριακού εμφανίζεται ως κλειστό.
Υπάρχει, πέραν των ανωτέρω, και κάτι άλλο:
Δεν αποκλείεται η Άγκυρα, μέσω των κατοχικών αρχών, να καλέσει ιδιοκτήτες των ελληνοκυπριακών περιουσίων να προχωρήσουν σε κοινές επενδύσεις με Τούρκους και ξένους, αλλά υπό τους νόμους του παράνομου ψευδοκράτους. Δηλαδή, θα υπάρξει αποδοχή ύπαρξης άλλου κράτους.
Δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι το αναπτυξιακό πρόγραμμα από την Αμμόχωστο μέχρι την Καρπασία θα υλοποιηθεί όπως το σχεδιάζουν οι Τούρκοι. Εκείνο που δεν μπορούμε να αποδεχθούμε είναι ότι:
Α. Οι Τούρκοι μπλοφάρουν.
Β. Εάν πάμε σε συνομιλίες χωρίς να υπάρχει καλή τουρκική θέληση, η Άγκυρα και η κατοχική ηγεσία θα παγώσουν τα πλάνα τους. Θα τα έχουν να επικρέμανται ως δαμόκλειος σπάθη.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ