ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΙ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΙΑ ΠΑΓΙΔΑ

October 4, 2020 στις κατηγορίες ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ,ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ,

Ψάχνω τήν Χώρα συνεχώς
νά βρω νά προσκυνήσω
φτάνω καί στίς Θερμοπύλες
–η φύση σπαθί ίσο,
•••
μέ κόψη φούλ αστραφτερή
γεμάτη αναμνήσεις.
Γυρίζω πίσω γρήγορα
–άνθρωπε πού νά ζήσεις,
•••
πού έχει πόδια μοναχά
η τωρινή Πατρίδα
καί Λεωνίδα ψάχνοντας
δέν άκουσα, δέν είδα,
•••
πού πήγαν τόσοι ήρωες
μήπως καί δέν υπάρχουν
μήπως καί κάναν πλαστικές
μέ μένος γιά νά άρχουν,
•••
ρωτώ εδώ, ρωτώ αλλού
απάντηση δέν παίρνω
καί σάν κλαδάκι μιάς ελιάς
από τήν θλίψη γέρνω,
•••
πού πήγαν τόσοι άνθρωποι
τόσοι πολεμιστάδες;
Μήπως καί κάθονται αλλού
δεκάδες καί μονάδες,
•••
καί φωνασκούν υβρίζοντας
τόν άλλον ο καθένας
μιά παραλία βρώμικη
ώς οίκος μή παρθένας,
•••
ο Λεωνίδας θλίβεται
καί κάπως βλαστημάει
απ’ τόν Γενάρη αρχίζοντας
καί σταματά τόν Μάη,
•••
γιατί τόν Μάη σταματά
τι μπήκε στό μυαλό του
όταν τά άστρα τόν κοιτούν
καί λάμπουν στό χωριό του;
•••
σκέφτεται Πέρσες καταγής
καί δή τόν Εφιάλτη
τόν Έλληνα τόν κερατά
καί τήν ζωή τήν σκάρτη,
•••
έχει πολύ τό άδικο
φτύνοντας απογόνους
–πείτε τους γάτες βρώμικες
ακόμα, δέ, καί όνους,
•••
όλα σαπίζουν, όλα μας
όσους καί νά μετράμε
οι τριακόσιοι αθάνατοι
–φίλοι μου άς γελάμε.
•••
Τά χρόνια πάνε, διάβηκαν
κι ο Λεωνίδας πάει
μά οι τριακόσοι είναι δώ.
Καί ο καθείς μετράει,
•••
τήν δύναμη τής τσέπης του
κι έτσι αχολογάει:
Νά ζήσετε, ρέ Έλληνες
κλέψτε καί όπου πάει.
………………………………………
Πολλές νύχτες βασανίζομαι
όταν στόν Τύμβο τών Θερμοπυλών
άφησα πρίν χρόνια έναν κλάδο ελαίας.
Ο Λεωνίδας δέν ήταν εκεί.