Τι δεν έγινε και η χώρα βρίσκεται προ των πυλών του lockdown

Τι δεν έγινε και η χώρα βρίσκεται προ των πυλών του lockdown

-Τίποτα δεν έκαναν για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας – Κανένας δεν βοήθησε τους επαγγελματίες Υγείας
-Ανοχύρωτοι και στη γρίπη που έρχεται – Παρήγγειλαν 4.000.000 δόσεις, ενώ χρειαζόμαστε 10.000.000!


Του
ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΒΕΛΑ*
Καθηγητή Κλινικής Φαρμακολογίας,
Τμήμα Ιατρικής, ΑΠΘ


Και πάλι μαζί σήμερα. Και πάλι με το ίδιο θέμα. Με έναν αυτισμό που ξεκινάει από την εμμονή της Πολιτείας να αποδείξει ότι η πολιτική Υγείας που ακολούθησε, βασισμένη στην τεκμηριωμένη και συντεταγμένη γραμμή της ειδικής Επιτροπής για την COVID-19, ήταν και παραμένει σωτήρια.

Ας δούμε λοιπόν τι δεν έγινε, παρόλο που τα είχαμε αναφέρει ένα προς ένα από την αρχή της κρίσης. Αναφέρθηκαν, όχι με αντιπολιτευτικό λόγο (ο κα­λόπιστος αναγνώστης μπορεί να το αντιληφθεί), ούτε με πανικό. Πίστευα τότε ότι η ηγεσία του υπουργείου Υγείας θα ήταν σε θέση να ακούσει τη φωνή κάποιων ειδικών, που δεν είναι αρνητές του ιού και της πανδημίας, ούτε των φαρμάκων και των εμβολίων συλλήβδην.

Στο προτελευταίο άρθρο μου, έναν σχεδόν μήνα πριν, περιέγραψα τι θα έκανα εγώ, αν έπαιρνα πολιτικές αποφάσεις, προφανώς βασιζόμενος στην τεκμηριωμένη επιστημονική άποψη. Σήμερα, που επαληθεύονται σε κάποιον βαθμό οι φόβοι μου, θα προσπαθήσω να αναλύσω τα λάθη που γίνονται, όχι για να ανατρέψω οτιδήποτε, αλλά μήπως και ευαισθητοποιηθεί κάποιος και ασχοληθεί με το θέμα.

Όπως λοιπόν είχαμε ακούσει στην αρχή από την κυβέρνηση, χωρίς διαφωνίες από την αντιπολίτευση, ο ιός ήταν πολύ εύκολο να διασπαρεί, εξαιρετικά φονικός, επιβίωνε μακρά χρονικά διαστήματα και πάνω στα αντικείμενα και τα μοναδικά μέτρα προστασίας ήταν το πλύσιμο των χεριών και των ωνίων, ενώ οι μάσκες ήταν σίγουρα επικίνδυνες διότι ήταν πολύ δύσκολο να τις μεταχειριστεί ορθώς ο απλός πολίτης!

Για το καλό λοιπόν του πληθυσμού έγινε το lockdown, με περιορισμό όλων των ατομικών και μη ελευθεριών. Ταυτοχρόνως δημιουργήθηκαν ειδικές μονάδες για την COVID-19 σε όλα τα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας. Ταυτοχρόνως μοιράστηκαν κάποια εκατομμύρια στα ΜΜΕ, για να μάθουμε πώς πλένουμε τα χέρια μας, ενώ κάθε απόγευμα είχαμε την «απογευματινή αναφορά τάγματος», με τις απώλειες στον φονικό πόλεμο που είχαμε οδηγηθεί, και τις ηρωικές προσπάθειες που έκανε η Πολιτεία για τη σωτηρία των φυλακισμένων οίκαδε πολιτών. Έτσι χειροκροτήθηκαν στα μπαλκόνια οι επαγγελματίες Υγείας (εφημερίες όμως δεν πληρώθηκαν άμεσα και φυσικά δεν φρόντισε κανείς να τους βοηθήσει ουσιωδώς).

Κανείς δεν είδε τι έλεγε ο κατά τεκμήριο ειδικός και εξαιρετικά επιτυχημένος καθηγητής Γιάννης Ιωαννίδης και κανείς δεν παρατήρησε την επιτυχημένη πολιτική της Κίνας. Επίσης, κανείς δεν προσπάθησε να καταλάβει πόσα πραγματικά γνωρίζαμε για τον ιό, αφού ήταν κορονοϊός και κατά τεκμήριο σε ένα τεράστιο ποσοστό γνωστός, αφού ξέραμε όλο το σόι του. Αντιθέτως μπλέξαμε σε θεωρίες υψηλής επικινδυνότητας, διότι ήταν «κατασκευασμένος» από ξένες δυνάμεις και μεταφυσικές οντότητες, γεγονότα που δεν μετέδιδαν ψεκασμένοι, αλλά τα επίσημα χείλη επιστημόνων και πολιτικών.

Τι έλεγε λοιπόν ο Ιωαννίδης; Ότι ο ιός δεν ήταν τόσο επικίνδυνος που να δικαιολογεί lockdown. Ότι αυτοί οι ιοί έχουν μια νοσηρότητα και μια θνητότητα εποχικής γρίπης και θα έπρεπε να περιμένουμε, παίρνοντας τα καθιερωμένα μέτρα σε περίπτωση επιδημίας, χρησιμοποιώντας τις υπάρχουσες γνώσεις και εμπειρίες μας.

Τι έκαναν οι Κινέζοι; Ένα μεγάλο νοσοκομείο τάχιστα, ειδικά για τον COVID-19. Όλα τα κρούσματα απομονωμένα από τον περίγυρο αλλά και τα γενικά νοσοκομεία, για να μην παρεμποδίζουν τη λειτουργία τους.

Τι κάναμε στην Ελλάδα; Είχαμε κλείσει τα νοσοκομεία λοιμωδών νοσημάτων και, ενώ υφίστανται, επί της ουσίας δεν σκεφτήκαμε να τα στελεχώσουμε και να τα χρησιμοποιήσουμε, ώστε να μαζεύονται εκεί τα λοιμώδη.

Ακόμα και σήμερα παραμένουν κλειστά. Στο Νοσοκομείο Λοιμωδών Νοσημάτων της Θεσσαλονίκης υπάρχει μέχρι και αξονικός τομογράφος.

Δεν κάναμε τίποτα για την πρωτοβάθμια. Τόσα χρόνια και δεν γίνεται τίποτα. Δεν είναι όμως δύσκολο να γίνει και δεν χρειάζεται μεγάλη δαπάνη. Χρειάζονται συμβάσεις άμεσα με γιατρούς πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Ακόμη, θα πρέπει να δημιουργηθούν στην τοπική αυτοδιοίκηση ομάδες υγείας, που θα στελεχωθούν κυρίως με επισκέπτες υγείας αλλά και νοσηλευτικό προσωπικό, κοινωνικούς λειτουργούς και οικιακούς βοηθούς. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να παρέχεται ολοκληρωμένη παροχή φροντίδας υγείας κατ’ οίκον, είτε σε ελαφρά νοσούντες είτε σε ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες.

Δεν έγινε τίποτα όσον αφορά τις προσλήψεις νοσηλευτικού, κυρίως, και ιατρικού προσωπικού στα νοσοκομεία. Πρωτίστως στις εντατικές μονάδες αλλά και στις μονάδες εισαγωγής λοιμωδών. Δεν υπάρχει λοιπόν εντατική φροντίδα. Σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή δεν υπάρχουν κενά κρεβάτια εντατικής. Για να εισαχθεί κάποιος, πρακτικώς εξέρχεται κάποιος που έχει μεγαλύτερη ανάγκη. Άρα, τι θα γίνει αν εμφανιστεί σωρεία προσβεβλημένων από COVID-19 ή και γρίπη; Το αδιαχώρητο, ήτοι θα πεθάνουν άνθρωποι που θα είχαν πιθανότητες επιβίωσης σε Μονάδα Εντατικής Φροντίδας.

Ενώ φροντίσαμε να παραγγείλουμε το ανύπαρκτο εμβόλιο της Οξφόρδης, για τον SARS-CoV-2, αδιαφορήσαμε να δημιουργήσουμε ανοσία αγέλης για τη γρίπη, που θα μας δώσει περίπου ίδιο αριθμό θανάτων με την COVID-19, δυνητικά λοιπόν θα διπλασιάσει την προσέλευση στις μονάδες. Για τον εμβολιασμό του πληθυσμού για τη γρίπη πρέπει να προμηθευτούμε γύρω στις 10.000.000 δόσεις και αυτήν τη στιγμή, κατά δήλωση του υπουργείου, αναμένουμε μόλις 4.000.000. Δηλαδή, ούτε τα μισά!

Ο ιός λοιπόν δεν είναι τόσο επικίνδυνος. Ο ιός όμως είναι ικανός να προκαλέσει κατάρρευση του ήδη προβληματικού συστήματος υγείας. Αν αυτό συμβεί, με τους ρυθμούς αυξανόμενης μόλυνσης του πληθυσμού που καταγράφο­νται καθημερινά, και αφού ο ιός έχει εισέλθει αθρόα στη χώρα, λόγω προφανώς πλημμελών και άνευ λόγου ελέγχων εισόδου, τότε θα πεθαίνουν συνάνθρωποί μας από κάθε αιτία. Ασθενείς που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, αν παίρναμε τα ήδη γνωστά και προφανή μέτρα εγκαίρως και δεν ήμασταν βέβαιοι για την ανακάλυψη του φαρμάκου ή του εμβολίου, παράλ­ληλα με τις θριαμβολογίες αντιμετώπισης, ορθώς, του πρώτου κύματος.

Αντί όμως και πάλι να ασχοληθεί η Πολιτεία με τη δική της ευθύνη, που περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω, ασχολείται με τις μάσκες στα σχολεία και τα αστυνομικά μέτρα, βάζοντας την αστυνομία να κυνηγάει μη μασκοφόρους, αλλά και επιστήμονες εξαιρετικά υψηλής εξειδίκευσης, που εργάζονται σε πολύ σημαντικές υπηρεσίες για τη διαφθορά, να μετράνε αποστάσεις ανάμεσα σε παραθαλάσσιες ξαπλώστρες και να βάζουν πρόστιμα σε μπιτσόμπαρα.

Επειδή λοιπόν ποτέ δεν είναι αργά, θα εκλιπαρούσα την κυβέρνηση να κάνει γρήγορα κάτι από τα παραπάνω. Αλλιώς θα θρηνήσουμε θύματα άδικα και αδικαιολόγητα. Διότι δεν θα υπάρχει δικαιολογία, μιας και, καλώς ή κακώς, scripta manent, όπως έλεγαν και οι Λατίνοι.

* Ο Δημήτριος Κούβελας είναι πρ. Πρόεδρος Εθνικής Επιτροπής Αποζημίωσης και Αξιολόγησης Φαρμάκων Ανθρώπινης Χρήσης, πρ. Εθνικός Αντιπρόσωπος στην ΕuNetHTA, πρ. Εθνικός Αντιπρόσωπος στην Επιτροπή Φαρμάκων Ανθρώπινης Χρήσης (CHMP) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA)

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ