Σπ. Λάππας στο «Π»: Κυβέρνηση ΝΔ: Νομιμότητα και Δικαιοσύνη στο απόσπασμα
Του
ΣΠΥΡΟΥ ΛΑΠΠΑ
Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Νομού Καρδίτσας
Ζούμε τη νέα κοινωνική, οικονομική και πολιτική βαρβαρότητα. Βιώνουμε το κυβερνητικό ψεύδος και την κοροϊδία, όπως αποδείχθηκε από την εμφάνιση Μητσοτάκη στη ΔΕΘ.
Οι κοινωνικοί δείκτες επιδεινώνονται δραματικά, οι οικονομικοί καταρρέουν, τα εισοδήματα κατακρημνίζονται, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί γενικευμένο αίσθημα ανασφάλειας και φόβου για το αύριο, που προβλέπεται πολύ δύσκολο, ίσως και εφιαλτικό, αν προστεθεί το μείζον πρόβλημα της υγειονομικής κρίσης με την πανδημία του κορονοϊού αλλά και την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά της Τουρκίας.
Έτσι, οι έλληνες πολίτες ζουν στο «κόκκινο» και πάνω από την ελληνική κοινωνία απλώνεται ένα γκρίζο πέπλο γενικευμένης ανασφάλειας και ζόφου, το οποίο φαίνεται να μη λαμβάνει υπόψη η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, αλλά αντίθετα κινείται συστηματικά, με αποκλειστικό γνώμονα την επικοινωνία, με τη συνδρομή των «μπουκωμένων» από τη λίστα Πέτσα ΜΜΕ, που παντού βλέπουν επιτυχίες και μόνο επιτυχίες (ακόμα και την ύφεση σε ποσοστό 15,2% του β’ τριμήνου τη θεωρούν, περίπου, επιτυχία!).
Όμως σε μία ευνομούμενη Πολιτεία υπάρχουν διαχρονικά και τα ζητήματα νομιμότητας και δικαιοσύνης και στα δύο αυτά κορυφαία θεσμικά πεδία η κυβέρνηση της ΝΔ έχει αποτύχει πλήρως, αφού και τη νομιμότητα παραβιάζει συστηματικά και τη δικαιοσύνη γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της σε όλες τις πολιτικές και νομοθετικές της επιλογές. Αντί για το «παντού νομιμότητα και δικαιοσύνη» η κυβέρνηση της ΝΔ λειτουργεί με το «παντού τα δικά μας παιδιά και τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών». Συγκεκριμένα, μόνο μερικά παραδείγματα:
1. Πρώτη πολιτική ενέργεια και νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης της ΝΔ ήταν, την επομένη ακριβώς των εκλογών, δηλαδή στις 8/7/2019, η μεταφορά και υπαγωγή της σωφρονιστικής και αντεγκληματικής πολιτικής από το υπουργείο Δικαιοσύνης, όπου είναι ο φυσικός της χώρος (ως τρίτος πυλώνας του συστήματος απονομής της ποινικής δικαιοσύνης, μαζί με τον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας), στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, υιοθετώντας πλήρως το δόγμα της μηδενικής ανοχής, του νόμου και της τάξης στον χώρο του σωφρονισμού.
Αυτό όμως συνιστά τεράστια οπισθοδρόμηση και αναχρονισμό, ενώ αποτελεί μια θλιβερή πρωτοτυπία και εξαίρεση από το ευρωπαϊκό δικαιικό κεκτημένο.
2. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ με τον ν. 4446/2016 (σε εποχή δηλαδή μνημονιακής επιτήρησης) είχε καταργήσει τη δαπάνη του δικαστικού ενσήμου σε όλες τις αναγνωριστικές αγωγές και μείωσε κατά 50% και τις καταψηφιστικές αγωγές των εργατικών διαφορών, ενώ επέφερε και μειώσεις σε τέλη και παράβολα, η ΝΔ ψήφισε υποχρέωση καταβολής δικαστικού ενσήμου σε όλες τις αναγνωριστικές αγωγές του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, αυξάνοντας κατακόρυφα το κόστος προσφυγής στη Δικαιοσύνη, εισάγοντας δηλαδή στην ουσία μια μνημονιακού τύπου ρύθμιση την ώρα που η χώρα βρίσκεται εκτός Μνημονίων και φέρνοντας στα κάγκελα το δικηγορικό σώμα, που αντέδρασε και αντιδρά εντονότατα επειδή δυσχεραίνεται αδικαιολόγητα η ελεύθερη και απρόσκοπτη προσφυγή των πολιτών στα δικαστήρια για παροχή νομικής προστασίας (άρθρο 20 Συντάγματος).
3. Η κυβέρνηση της ΝΔ, εξυπηρετώντας φίλους και κολλητούς της τραπεζίτες με τον ν. 5637/11-2019, μετέτρεψε το κακούργημα της απιστίας σε διωκόμενο μόνο κατ’ έγκληση με απίστευτες μεθοδεύσεις, αντιφάσεις και υπαναχωρήσεις και αφού «έκανε την μπουγάδα» τελικά μια κοινοτική οδηγία την επανέφερε στην τάξη και την ανάγκασε να φέρει ρύθμιση για την αυτεπάγγελτη δίωξη του πολύ σοβαρού αυτού αδικήματος.
Όμως η δουλειά είχε γίνει και κάτι σώθηκε από το σθένος δικαστών που με δύο βουλεύματα (2165/2020 και 2147/2020) κρίθηκε ότι το «ξέπλυμα» που επιχειρήθηκε είναι αντίθετο με το Σύνταγμα διότι υποκρύπτει αμνήστευση, κάτι που απαγορεύεται για κοινά ποινικά αδικήματα (άρθρα 26 και 47 Συντάγματος). Όμως μένει ο ευτελισμός για το κράτος δικαίου και την έννοια της Δικαιοσύνης και της Ισότητας ενώπιον του νόμου και της ευρωπαϊκής και διεθνούς νομικής κοινότητας. Η ντροπή όλη δική τους.
4. Προστασία πρώτης κατοικίας: Η προστασία δέχεται σήμερα διπλό πλήγμα από δύο νομοσχέδια της κυβέρνησης της ΝΔ, που βρίσκονται και τα δύο σε διαβούλευση. Το πρώτο αφορά τις σαρωτικές αλλαγές στο πτωχευτικό δίκαιο (είναι πρόταση του υπουργείου Οικονομικών), που εκτός των άλλων θα σημάνει την εξαφάνιση χιλιάδων επιχειρήσεων (μικρών και μεσαίων κυρίως), και το δεύτερο επιχειρεί μια πρωτοφανή παρέμβαση στον «νόμο Κατσέλη – Σταθάκη» (υπερχρεωμένα νοικοκυριά). Ειδικότερα για το νομοσχέδιο για το πτωχευτικό πρέπει να επισημανθεί ότι δεν θα υπάρχει πλέον στο δίκαιο της Ελληνικής Έννομης Τάξης Πτωχευτικός Κώδικας.
Καταργείται ουσιαστικά η κληρονομιά και το θεμέλιο της λειτουργίας της εμπορικότητας εδώ και 150 χρόνια και πλέον στη χώρα μας, από την εισαγωγή του Εμπορικού Νόμου (1835), και τώρα οι δανειολήπτες που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το στεγαστικό τους δάνειο υποχρεούνται να μεταβιβάσουν «οικειοθελώς» (!) το σπίτι τους στην τράπεζα, να μείνουν σε αυτό πληρώνοντας ενοίκιο και ύστερα από 12 χρόνια θα μπορούν να το αγοράζουν στην τότε εμπορική τιμή, χωρίς να μειώνονται τα ενοίκια που καταβλήθηκαν στα 12 χρόνια ούτε ως προς το κεφάλαιο ούτε ως προς τους τόκους. Αυτό είναι εν ψυχρώ κλοπή και ο κ. Μητσοτάκης το αποκάλεσε «τέλος των πλειστηριασμών». Δεν παίζονται οι άνθρωποι!
5. Ασφαλώς, ο τραγέλαφος των vouchers για τους επιστήμονες επαγγελματίες, κυρίως δικηγόρους, που από τότε είναι στα κάγκελα και γεμάτοι οργή και αγανάκτηση για την κοροϊδία τους, όπως φαίνεται από τις αναρτήσεις τους στο διαδίκτυο. Και αυτό πρέπει να το αξιοποιήσουμε προς όφελός μας.
6. Η εκδικητική μανία της κυβέρνησης της ΝΔ, που υιοθέτησε απολύτως τις αξιώσεις του σαμαρικού στρατοπέδου για δίωξη του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου αλλά και της εισαγγελέως διαφθοράς (κάτι που είχε να συμβεί από την εποχή των Τερτσέτη – Πολυζωίδη, στα προνεωτερικά χρόνια του ελληνικού κράτους) με παράλληλο στόχο να διωχθούν οι υπεύθυνοι του τεράστιου σκανδάλου Novartis και όχι αυτοί που νομίμως το ερευνούσαν. Και πότε αυτό;
Μετά την ομολογία της εταιρείας, η οποία αποκάλυψε ότι την περίοδο 2010 – 2015 μετερχόταν στην Ελλάδα συστηματικά αθέμιτες και παράνομες πρακτικές, με δωροδοκίες κυβερνητικών και άλλων κρατικών αξιωματούχων. Το ελληνικό κράτος, τώρα που έχει περατωθεί η διαδικασία στις ΗΠΑ με την ομολογία Novartis, πρέπει να ασκήσει αγωγές χρηματικών αποζημιώσεων σε βάρος του φαρμακευτικού κολοσσού, με τη συνδρομή των ανωτάτων δικαστηρίων μας (κυρίως του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους). Και πριν γίνει αυτός ο συμβιβασμός και ομολογήσει η Novartis, η ΝΔ εξανίστατο επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε αγωγή εναντίον της. Τώρα, που έχουμε τον συμβιβασμό και την ομολογία της, γιατί η ΝΔ δεν ασκεί αγωγή αποζημίωσης υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου για ζημία 3 δισ., τουλάχιστον; Δεν το επιβάλλουν η νομιμότητα και η δικαιοσύνη;
7. Η κυβέρνηση δυσχέρανε –ουσιαστικά επιχείρησε απαγόρευση– με νόμο της τις κινητοποιήσεις των πολιτών, προβλέποντας για τη διάλυση μιας συγκέντρωσης σύμφωνη γνώμη εισαγγελέα. Έρχεται όμως ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και γνωμοδοτεί ότι η πρόβλεψη αυτή είναι αντισυνταγματική αλλά και προεχόντως αντιδημοκρατική. Όλες οι προειδοποιήσεις των κομμάτων και των φορέων της νομικής κοινότητας προς τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη είχαν πέσει στο κενό. Τώρα, όμως, πέφτει στο πηγάδι η αξιοπιστία της κυβέρνησης, που έχει αλλεργία με τη συνταγματική νομιμότητα.
Αν προσθέσουμε τις συνεχείς ταπεινώσεις που υφίσταται η υπουργός Παιδείας από αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (παράνομη αναγραφή της διαγωγής στα απολυτήρια, ζήτημα του μαθήματος Θρησκευτικών κ.λπ.), έχουμε, πλην άλλων, πάμπολλων περιπτώσεων, που δεν επαρκεί ο χώρος για ανάπτυξή τους, μια καταρχήν εικόνα αλλεργίας, αν όχι απέχθειας, της κυβέρνησης της ΝΔ προς τη νομιμότητα και τη δικαιοσύνη, αποδεικνύοντας ότι είναι μια κυβέρνηση που διέπεται από αυταρχισμό και αλαζονεία, ενώ διακονεί μόνιμα και σταθερά τα συμφέροντα των λίγων και των ισχυρών.
Αδιαφορεί για το δημόσιο συμφέρον, που πρέπει να είναι οδηγός και αποκλειστικός σκοπός κάθε δημοκρατικής κυβέρνησης (salus populi suprema lex esto: το δημόσιο συμφέρον ας είναι ο υπέρτατος νόμος). Όμως όλα εδώ πληρώνονται. Από τον κυρίαρχο λαό. Από τον κυρίαρχο λαό, που δεν θα υιοθετήσει ποτέ τη συμφορά του, που συμφέρει τους λίγους και τους ισχυρούς. Άλλωστε, όπως έλεγε ο Ελύτης, «όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την ως πόρνη».
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ