Τα συμφέροντα των άφιλων Ευρωπαίων και του Τραμπ υπερτερούν του Δικαίου της Ελλάδας…

Του
ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
άρθρο από το Hellas Journal

Τα μηνύματα που έρχονται από τις ξένες πρωτεύουσες, αναφορικά με τις προθέσεις της κατοχικής Τουρκίας, δεν νομίζω ότι είναι ικανοποιητικά. Ιδιαίτερα αυτά που καταφθάνουν από το Βερολίνο. Η Καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ δεν παίζει καθαρά, παίζει φιλοτουρκικά…

Με λίγα λόγια, δεν πρόκειται για μηνύματα που θα αναγκάσουν τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν να υποχωρήσει και να αποσύρει τις ναυτικές του δυνάμεις από την περιοχή του Καστελόριζου.

Εκτός της Γαλλίας και της Αυστρίας, οι εταίροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, με τη στάση τους, υποθάλπουν στην ουσία την τουρκική παραβατικότητα και επιθετικότητα. Το Παρίσι, περισσότερο από τη Βιέννη, προστατεύει και τα δικά του στρατηγικά συμφέροντα. Και είναι θετικό για την Ελλάδα ότι ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, υπογραμμίζει στους συνομιλητές του, ότι θα προστατέψει αυτά τα συμφέροντα της χώρας του.

Από τις προσπάθειες των Γερμανών, για να συνετιστεί υποτίθεται ο Ερντογάν, απουσιάζει το μαστίγιο, αλλά το χειρότερο όλων είναι ότι ενώ η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία απαιτούν κυρώσεις, οι Ευρωπαίοι αναζητούν τρόπους για να μην επιβληθούν αυτές.

Πρόκειται για απαράδεκτη κατάσταση και εύχομαι να μας διαψεύσουν στις 23 Σεπτεμβρίου, αν και μέχρι τώρα τα μηνύματα από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο αναφέρουν ότι η πλειοψηφία των εταίρων δεν έχει διάθεση για να τιμωρηθεί η Τουρκία.

Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, και οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν την κατάσταση με τον ίδιο τρόπο. Θα μπορούσαν να πράξουν περισσότερα και να είχαν αποτέλεσμα.

Αλλά ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, δεν δείχνει ενδιαφέρον μετά τα τηλεφώνηματα στον πρωθυπουργό της Ελλάδας και στον πρόεδρο της Τουρκίας. Θα ανέμενε κανείς, ότι θα αντιδρούσε στο «όχι» του «φίλου» του, Ταγίπ. Όπως, δηλαδή, αντιμετωπίζει όλους τους άλλους ηγέτες όταν του απαντούν αρνητικά. Τους …”παγώνει”.

Και ο καθένας δικαιούται να αναρωτηθεί: Πόσο μεγάλα είναι τα οικονομικά συμφέροντά του στην Τουρκία; Διάβασα το βιβλίο του Τζον Μπόλτον, πρωην συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, και έχω λύσει όλες τις απορίες μου.

Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι, οι Αμερικανοί υπογράμμισαν στον Ερντογάν, στο ανώτερο επίπεδο, ότι η Ουάσιγκτον απορρίπτει τον πόλεμο ως λύση στα προβλήματα της ανατολικής Μεσογείου. Τον απορρίπτει, αλλά θα σταματήσει την κατοχική Τουρκία, αν επιχειρήσει να αιματοκυλίσει τη Μεσόγειο;

Αυτό είναι το πιο σοβαρό ερώτημα, που είναι στα χείλη όλων των Ελλήνων. Τα λόγια των Αμερικανών θα γίνουν πράξη; Ή θα καθίσουν να βλέπουν τον πόλεμο ως θεατές; Περιμένουμε -μάλλον περί ελπίδας πρόκειται- ότι θα επαναφέρουν στην τάξη τον Ερντογάν, πριν ανοίξει την πόρτα του τρελοκομείου…

Διαβάστε την συνέχεια ΕΔΩ