Π. Νεάρχου: Δυναμική παρέμβαση Μακρόν κατά του τουρκικού ηγεμονισμού
Γράφει ο
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ
Πρέσβυς ε.τ.
Η τυχοδιωκτική επέμβαση του Ερντογάν στη Λιβύη, η απροκάλυπτη διακήρυξη της λεγόμενης Γαλάζιας Πατρίδας και το μνημόνιο που υπέγραψε η Άγκυρα με τη Λιβύη του Αλ Σάρατζ για την οριοθέτηση δήθεν θαλασσίων ζωνών μεταξύ τους δεν άφησε καμιά αμφιβολία για το τι ακριβώς επιδιώκει η Τουρκία του Ερντογάν και για το τι θα σήμαινε ενδεχόμενη ανεμπόδιστη προέλασή της.
Είχαν προηγηθεί άλλωστε οι επεμβάσεις της Άγκυρας στη Συρία και στο Ιράκ αλλά και η μεγαλομανής πολυπραγμοσύνη της πολύ μακριά από τα σύνορά της, στο Κατάρ, στην Ερυθρά Θάλασσα, στη Σομαλία και στη Μαύρη Αφρική.
Η Γαλλία, ως μεγάλη Ευρω-Μεσογειακή δύναμη, με ιδιαίτερα συμφέροντα στη Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια αλλά και στη Μαύρη Αφρική, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει παθητικά την Τουρκική απόπειρα να εγκαθιδρύσει ηγεμονία στην Ανατολική Μεσόγειο και να εγκατασταθεί σταθερά στη γεωστρατηγικά και ενεργειακά πολύ σημαντική Λιβύη. Ήταν πολύ φυσική και λογική η προσέγγισή της με τις χώρες της περιοχής, οι οποίες αντικειμενικά θίγονται άμεσα από μια τέτοια Τουρκική φιλοδοξία και πολιτική. Από τις χώρες αυτές, πρώτες στη γραμμή είναι, προφανώς, η Ελλάδα και η Κύπρος, γιατί η επιδιωκόμενη Τουρκική ηγεμονία είναι ανέφικτη χωρίς τον Τουρκικό έλεγχο του Αιγαίου και την αρπαγή του φιλέτου της ΑΟΖ της Ελλάδος και της Κύπρου. Θίγονται όμως ζωτικά και άλλες χώρες, όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος με τους συμμάχους της.
Το περίεργο και το παράδοξο με την Ελλάδα, που δείχνει την πολιτική ανεπάρκεια, τον αποπροσανατολισμό και τη στρατηγική μυωπία των ηγεσιών της, είναι η ακολουθούμενη επί δεκαετίες κατευναστική πολιτική της έναντι της Τουρκίας και η μονομερής αποχή από εξοπλιστικά προγράμματα. Την ίδια μάλιστα στιγμή που γιγαντωνόταν ο κίνδυνος και ο Ερντογάν έκανε συστηματικά πράξη το πρόγραμμά του να κατακτήσει υπεροχή ισχύος έναντι της Ελλάδος, ώστε να εφαρμόσει εναντίον της στρατηγικό εκβιασμό και να τη σύρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να παραχωρήσει «ειρηνικά» αυτά που διεκδικεί η Άγκυρα.
Η πολιτική αυτή δεν εγκατελείφθη, χωρίς συζήτηση, ούτε ακόμη και μετά την ύπατη Τουρκική πρόκληση να υπογράψει μνημόνιο με τη Λιβύη του Αλ Σάρατζ και να διεκδικήσει την ΑΟΖ των νησιών μας μέχρι νότια της Κρήτης. Αντιθέτως, ενεπλάκη σε μυστικές συζητήσεις με την Άγκυρα, με Γερμανική διαμεσολάβηση, για την επανάληψη των διερευνητικών επαφών που διεκόπησαν το 2016, για Μέτρα Οικοδομήσεως Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) και κυρίως για την αποδοχή μορατόριουμ. Είναι δυνατόν να συζητά η Ελλάδα μορατόριουμ, τη στιγμή που για την Άγκυρα, ισχύουν πάντα το μνημόνιο με τον Αλ Σάρατζ και η διακήρυξη για τη Γαλάζια Πατρίδα; Μοναδικός στόχος του μορατόριουμ θα ήταν το δέσιμο των χεριών της Ελλάδος και η αποχή από οποιαδήποτε εφαρμογή των προνοιών του διεθνούς θαλασσίου δικαίου, που αφορούν την ΑΟΖ και τα χωρικά ύδατα.
Συμπληρωματική της κατευναστικής αυτής πολιτικής ήταν και η ακολουθούμενη εξοπλιστική πολιτική. Η εξοπλιστική απραξία και αδράνεια παραπέμπει εκ των πραγμάτων σε διαπραγματεύσεις από θέσεως αδυναμίας, αν όχι απροκάλυπτου εκβιασμού. Η Γαλλική παρέμβαση παρέχει στρατηγική στήριξη στην Ελλάδα και ευρύ χώρο για αναδιαμόρφωση πολιτικών, σύμπηξη στρατηγικών και περιφερειακών συμμαχιών και αντιμετώπιση του Τουρκικού τυχοδιωκτισμού με μεγαλύτερη ακόμη αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία.
Υπάρχουν σήμερα οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για μια στρατηγική συμμαχία με τη Γαλλία, που όχι μόνο μπορεί να κατοχυρώσει την εθνική άμυνα και ασφάλεια αλλά και να ανοίξει μια νέα εθνική προοπτική για την Ελλάδα, στο πλαίσιο της συμπαρατάξεως όλων των χωρών που αισθάνονται να απειλούνται από τον Τουρκικό επεκτατισμό και ηγεμονισμό. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος για την ενίσχυση της άμυνας αλλά και για τη σφυρηλάτηση στην πράξη της Ελληνο-Γαλλικής συμμαχίας. Δεν επιτρέπεται άλλη ολιγωρία, αδράνεια ή αναμονή.
Εάν κοιτάξει κανείς τον χάρτη, θα αντιληφθεί γιατί το Αιγαίο και ο Ελληνικός εθνικός χώρος στοχοποιούνται, κατά προτεραιότητα, από την Άγκυρα. Είναι ανέφικτο οποιαδήποτε Τουρκικό «μεγαλείο», χωρίς τον έλεγχό του. Ο κίνδυνος γι’ αυτό για την Ελλάδα είναι άμεσος και δεν χωράει σε κάποια παραπλανητική διαπραγμάτευση. Η Ελλάδα πρέπει να ενισχύσει άμεσα την αποτροπή και τις συμμαχίες της και να πάρει παραλλήλως μέτρα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των υβριδικών απειλών που συνδέονται με την Τουρκία, όπως η λαθρομετανάστευση.
Οι ειδήσεις για την αγορά Γαλλικών αεροσκαφών Ραφάλ και Γαλλικών φρεγατών, όπως επίσης άλλων οπλικών συστημάτων και την υπογραφή προσεχώς αμυντικής συμφωνίας με τη Γαλλία είναι καλές ειδήσεις. Χρειάζεται όμως να γίνουν και πολλά άλλα, ώστε να φτάσει ισχυρό το μήνυμα στην Άγκυρα ότι οι προσδοκίες της να σύρει εκβιαστικά και με τη βοήθεια προθύμων διαμεσολαβητών την Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις επί των αυθαιρέτων αξιώσεών της δεν θα τελεσφορήσουν και ότι δεν υπάρχει αποδέκτης στην Αθήνα των κραυγών του Ερντογάν για μοίρασμα του Αιγαίου καζάν καζάν.
Η δυναμική Γαλλική παρέμβαση έδωσε ήδη άλλη δυναμική στις εξελίξεις, που δεν είναι καθόλου αισιόδοξες για τον Ερντογάν. Το τελεσίγραφο Αλ Σίσι, με Γαλλική υποστήριξη, για επέμβαση στη Λιβύη, εάν εξαπολυόταν επίθεση κατά της Σύρτεως, ανέκοψε αποφασιστικά την Τουρκική προέλαση στη Λιβύη. Η υπογραφή μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου της μερικής έστω οριοθετήσεως της μεταξύ τους ΑΟΖ άφησε πλήρως μετέωρο το παράνομο, ούτως ή άλλως, «Τουρκο-Λιβυκό» μνημόνιο. Η παρουσία του Γαλλικού αεροπλανοφόρου «Σαρλ ντε Γκολ» στην περιοχή παρέχει νέες δυνατότητες εφαρμογής της αποφάσεως του Συμβουλίου Ασφαλείας για απαγόρευση αποστολής όπλων στη Λιβύη. Το τυχοδιωκτικό άλμα του Ερντογάν στη χώρα αυτή μπορεί να μετατραπεί γρήγορα σε φιάσκο.
Η Κύπρος περιλαμβάνεται, όπως και η Ελλάδα, στη στρατηγική συμμαχία με τη Γαλλία αλλά και με τις άλλες φιλικές χώρες της περιοχής, που επέχουν θέση περιφερειακών συμμάχων. Επείγει πολύ περισσότερο να ενισχύσει γρήγορα την άμυνά της και να επανεξετάσει χρεοκοπημένες πολιτικές για δήθεν «λύση», που θα οδηγούσε στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η νέα στρατηγική κατάσταση διανοίγει νέες προοπτικές, που επιτρέπουν στην Κύπρο να διαφυλάξει, κατά πρώτο λόγο, ως κόρη οφθαλμού το κράτος της και να αγωνισθεί για μια πραγματικά δίκαιη λύση, που θα κατοχυρώνει το μέλλον και την ελευθερία του Κυπριακού Ελληνισμού.
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ