Απόψεις για την ελληνοτουρκική κρίση (1)
Αχ, κακόμοιρη Ελλάδα… πού να στηριχθείς
«Το διακύβευμα στα ελληνοτουρκικά είναι μεγαλύτερο. Όσο πιο επικίνδυνα γίνονται τα πράγματα τόσο πιο ελκυστική γίνεται η άρνηση της πραγματικότητας, με αποτέλεσμα η ομαδική αυταπάτη να αναπαράγει συνεχώς διχοτομήσεις μεταξύ πατριωτών και εθνομηδενιστών. Η προσήλωση στο δόγμα της ακινησίας έχει στη βάση της τη συλλογική πεποίθηση-αυταπάτη ότι η Ελλάδα έχει δίκιο σε όλα και ότι αυτό το δίκιο θα της αναγνωριστεί διεθνώς αρκεί να μην κάνει πίσω από την κόκκινη γραμμή. Αποτελεί ταμπού οποιαδήποτε ρεαλιστική άποψη που θα υποστηρίξει π.χ. ότι η διεθνής δικαιοσύνη/διαιτησία δεν πρόκειται να αναγνωρίσει πλήρη επήρεια στο Καστελλόριζο και δαιμονοποιείται έτσι ο διάλογος στη βάση της διπλωματικής/γεωπολιτικής πραγματικότητας που δεν λαμβάνει υπ’ όψιν τις εθνικές φαντασιώσεις. Το δόγμα της ακινησίας στο Κυπριακό έχει σαν αποτέλεσμα τη συνέχιση του status quo της κατοχής. Και το ίδιο δόγμα στο Αιγαίο έχει σαν αποτέλεσμα τη διάχυση της γκριζοποίησης.
Όταν η απλή αναγνώριση της πραγματικότητας ισοδυναμεί με απειλή εξαφάνισης του έθνους, τότε ηττώνται η δημιουργικότητα, η σκέψη και η πρόοδος. Η ακραία εξιδανίκευση των ‘‘αναλλοίωτων’’ εθνικών χαρακτηριστικών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα παράγει παρακμή μέσα από την ακινησία που τροφοδοτείται από την ομαδική αυταπάτη».
Στυλιανός Στυλιανίδης, Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχιατρικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Δεν έχουμε την πολυτέλεια, ούτε την άνεση για διάσπαση του αρραγούς εθνικού μας μετώπου
«Η ΑΟΖ, η υφαλοκρηπίδα, η αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης αποτελούν, κατά την άποψή μου, την προμετωπίδα της έμμεσης προσέγγισης της μετακεμαλικής Τουρκίας προς τον αντικειμενικό της σκοπό για μία «συμφωνία πακέτο» ή τουλάχιστον μετάπτωση των απορρεόντων δικαιωμάτων μας εκ του Διεθνούς Δικαίου Θαλάσσης, σε κατάσταση υπνώσεως και αποστέρηση της δυνατότητός μας στην ενάσκησή τους. Ο Περικλής έπεισε τους Αθηναίους και απέρριψε την απαίτηση των Λακεδαιμονίων για ανάκληση του Μεγαρικού ψηφίσματος λέγοντας στην Εκκλησία του Δήμου: ‘‘Εάν υποχωρήσετε, θα βρεθείτε αμέσως μπροστά σε κάποια άλλη, μεγαλύτερη, απαίτησή τους, διότι θα νομίσουν ότι από φόβο υποκύψατε’’ (Θουκυδίδη ιστορία, μετάφραση Ν. Μ. Σκουτερόπουλος).
Η ενίσχυση της αμυντικής μας ισχύος συνιστά τη διαρκή προετοιμασία, από την περίοδο της ειρήνης, προς αντιμετώπιση των κινδύνων και απειλών κατά της εθνικής μας ασφάλειας.
Το μέλλον, με βάση τις παρούσες συνθήκες, προδιαγράφεται εξαιρετικά απαιτητικό για την Ελλάδα και τις Ένοπλες Δυνάμεις της. Δεν έχουμε ούτε την πολυτέλεια ούτε την άνεση για πολιτικές που περιπλέκουν και διασπούν το αρραγές του εθνικού μας μετώπου».
Π. Χηνοφώτης, Ναύαρχος (ε.α.) ΠΝ, επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ και πρώην υφυπουργός Εσωτερικών
Υπάρχει καλή γειτονία;
«Η ιταμή συμπεριφορά των απειλών που τις μέρες αυτές τηρεί η Τουρκία, επιβάλλει από την πλευρά μας πλήρη ετοιμότητα αλλά και σχεδιασμένες πρόσφορες πρωτοβουλίες. Τέτοιας μορφής ώστε η ψυχραιμία να μην εκλαμβάνεται ως φοβία και η σωφροσύνη να μην ερμηνεύεται ως συγκεκαλυμένη ροπή υποχώρησης.
Επιδίωξή μας πρέπει να είναι οι κινήσεις μας να μη φαίνονται ως αντανάκλαση των τουρκικών επιλογών, αλλά ως πρωτοβουλίες για τη χάραξη των εξελίξεων. Συμπέρασμα: η ελληνική στάση οφείλει να είναι συνδυασμός αμυντικής ετοιμότητας αλλά και έξυπνων πρωτοβουλιακών χειρισμών. Ο στόχος είναι η συνεννόηση με την Τουρκία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Χωρίς εκβιασμούς και με βάση τις αρχές της καλής γειτονίας».
Δημήτρης Καραϊτίδης, Πρέσβης επί τιμή
Αδιαίρετη ενότητα στεριάς και θάλασσας
«Συστήματα πυροβολικού σε συνδυασμό με πλέγματα στοχοποίησης, ρομποτικά σκάφη και τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσαν να μετατρέψουν τις αρχιπελαγικές δομές του Αιγαίου σε μια αδιαίρετη ενότητα στεριάς και θάλασσας, αδιαπέραστη από τον αντίπαλο, και θα παγίωναν την εθνική κυριαρχία με αναντίρρητο τρόπο. Αυτή η προσπάθεια θα μπορούσε να ολοκληρωθεί με πολύ μικρότερο κόστος σε σχέση με την ‘‘παραδοσιακή’’ μέθοδο αγοράς πανάκριβων πλατφορμών μάχης από το εξωτερικό και σε αυτήν θα μπορούσαν να συμμετέχουν και πολλές ελληνικές εταιρείες, κρατικές και ιδιωτικές.
Κωνσταντίνος Γρίβας, Αναπληρωτής καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Οπλικών Τεχνολογιών στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων
Αληθινός πατριωτισμός είναι ο ρεαλισμός!
«Μπορούμε, για το δικό μας καλό, να κάνουμε κάτι για μας, αρχίζοντας απ’ την αποτίμηση των δεδομένων και των προοπτικών με πραγματισμό και να κάνουμε τη σούμα: Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα της σύγκρουσης; Ποιο είναι το κόστος της διατήρησης του προβλήματος; Ποιο θα ήταν το όφελος από μια λύση, έστω κι αν απέχει, κάπως, απ’ την ιδεατή;
Αν η κυβέρνηση σήμερα, ή και οποιαδήποτε κυβέρνηση, έχει την πολιτική βούληση, την τόλμη και το σθένος να δείξει πραγματισμό και να προχωρήσει στην κατεύθυνση της διευθέτησης διμερών διαφορών με ρεαλιστικές προσδοκίες, τότε όλοι οφείλουμε να τη στηρίξουμε και να τη διευκολύνουμε. Αν φαίνεται να χρειάζεται περισσότερη ώθηση και επιβεβαίωση, τότε οφείλουμε να την παροτρύνουμε και να την ενισχύσουμε στην προσπάθεια αυτή. Αληθινός πατριωτισμός, κατά την άποψή μου, είναι ο ρεαλισμός».
Χάρης Τζήμητρας, Αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου
Ιδού η Ρόδος…
«Εφόσον η Τουρκία επικαλείται το διεθνές δίκαιο ας δεχθεί την προσφυγή σε αυτό. Το Διεθνές Δικαστήριο είναι όργανο των Ηνωμένων Εθνών και η ετυμηγορία του έχει κύρος αντίστοιχο των Αποφάσεων του διεθνούς αυτού οργανισμού. Εκεί ας τολμήσει η Τουρκία και όχι ως τοπικός εκβιαστής που παρέχει ‘‘προστασία’’ στους φιλειρηνικούς γείτονες διαταράσσοντας επικίνδυνα τη σταθερότητα και την ειρήνη. Και αυτό όχι μόνο σε περιφερειακό επίπεδο αλλά σε έκταση με πολύ μεγαλύτερο εύρος».
Γιώργος Κακλίκης, Πρέσβης επί τιμή, ειδικός σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ
Δεν είναι μόνη η Ελλάδα
«Η Ελλάδα δεν είναι μόνη. Το επίπεδο της ήπιας ισχύος της χώρας είναι πολύ υψηλό. Οφείλει η Αθήνα όμως παράλληλα με τις ορθές διπλωματικές κινήσεις που ακολουθεί σήμερα να στοχεύσει παράλληλα στην ενδυνάμωση της Ελλάδας σε επίπεδο Σκληρής και Οξείας Ισχύος. Άλλωστε οι συμμαχικοί δεσμοί ενός κράτους ενισχύουν περαιτέρω από τη δυνατότητά του να εφαρμόζει επιτυχημένα το Δόγμα της Αυτοβοήθειας».
Σπύρος Ν. Λίτσας, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Η Τουρκία σκάβει τον λάκκο της…
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι θέμα χρόνου η ευρωπαϊκή – και ίσως μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου και η αμερικανική – αντισυσπείρωση στην τουρκική Ύβριν.
Η Τουρκία σκάβει, πράγματι, τον λάκκο της, ταχύρρυθμα μάλιστα. Η Δύση – και ίσως όχι μόνον αυτή – αντιλαμβάνεται όλο και πιο καθαρά ότι πρέπει να ανακοπεί η πρόθεση ηγεμονίας μιας ισλαμιστικής δύναμης στην καρδιά των κόμβων της ενέργειας και στις περιοχές που διασταυρώνονται οι πιο ευπαθείς ζώνες επιρροής και εστίες ανάφλεξης του πλανήτη.
Στο ενδιάμεσο, όμως, η Ελλάδα δεν πρέπει να αφεθεί να γίνει η Ιφιγένεια της ευρωπαϊκής αφύπνισης.
Η Ελλάδα έχει μόνον να κερδίσει αν υψώσει τώρα το πρώτο ανάχωμα στην τουρκική επεκτατικότητα. Γιατί είναι θέμα χρόνου να γίνει η ελληνική υπόθεση υπόθεση όσων δεν επιθυμούν – και είναι όλο και περισσότεροι – να αναγορεύσουν την Τουρκία σε ισλαμιστική περιφερειακή υπερδύναμη».
Πέτρος Ευθυμίου, Πρώην πρόεδρος της ΚΣ του Οργανισμού για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ)
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ