Αν δεν υπάρξει θαλάσσιος Έβρος, η νέα έρευνα του «Oruc Reis» θα γίνει στο λιμάνι της Μεγίστης

Των
ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΗΠΟΥΡΟΥ
πρ. Βουλευτή Έβρου (1993 – 2000)
[email protected]
και
ΠΑΣΧΑΛΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
πρ. Δημάρχου Σουφλίου (1994 – 1998)
pashalsf@gmail.com

Εισαγωγή
Για την ονομασία της Μεγίστης δεν υπήρξε ποτέ αμφισβήτηση ως προς την ελληνικότητά της. Ούτε βέβαια για την, από την αρχαία ακόμη εποχή, χρήση της, π.χ., από τον γεωγράφο Στράβωνα με τη φράση: «ἡ πόλις ἡ τῶν Ξανθίων ἐστὶ μεγίστη».

Όμως έχει πλάκα η τουρκική ονοματολογία. Και άντε το «Kizilhisar» που χρησιμοποιούν κάποιοι για το Καστελλόριζο, σχετίζεται με την ιταλική ετυμολογία και το «κόκκινο κάστρο». Αφού το μεν «Kizil» στα τουρκικά σημαίνει το κόκκινο, το δε «Hisar» το κάστρο. Όπως δηλαδή στα ιταλικά, όπου «rossa» σημαίνει το κόκκινο και «castello» το κάστρο.
Το ζήτημα είναι τι όνομα είναι η Μέις {1} ή Μεΐς, όπως την έλεγαν οι Οθωμανοί αλλά και ο Ερντογάν. Μήπως είναι ολίγη από «Μεγίστη»; Ή μήπως για να έχουν και οι Τούρκοι δύο ονόματα;

Κυρίως θέμα
Εκείνο που θέλουμε να τονίσουμε, με την ευκαιρία της υπόθεσης του κυρίου Διακόπουλου, είναι ότι τα Μαξίμου συνήθως, αν όχι πάντα, λένε ψέματα. Και δεν χρειάζεται χρήση ψευτόμετρου. Ούτε προτιθέμεθα να ασχοληθούμε με όλα αυτά. Για τα σημερινά όμως τεκταινόμενα στην Ανατολική Μεσόγειο οφείλουμε να πούμε κάποια πράγματα.

Η «έρευνα» του τουρκικού ερευνητικού στην ελληνική υφαλοκρηπίδα δεν συνιστά μόνο εισβολή και παραβίαση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Παράλληλα η Τουρκία, κάνοντας χρήση των κενών της συμφωνίας Ελλάδας – Αιγύπτου και με βάση τις εξαγγελίες της, προωθεί το «γκριζάρισμα», αν όχι τον στιγματισμό, της ζώνης των μεσημβρινών από τον 28ο έως τον 32ο. Με το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου να επιθυμεί να το θέσει και εκτός και μακράν.

Επιπλέον θα τρίζουν τα κόκαλα του Ηροδότου, όταν η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου, η πιο πλούσια της περιοχής σε υδρογονάνθρακες, αλλάζει χέρια. Και μάλιστα με ελληνική υπογραφή. Πάντως, αν «ο πατέρας της ιστορίας» έβλεπε τι καμπύλη A, B, C, D, E υπέγραφε η πατρίδα του, θα αποποιούνταν κάθε τίτλο.

Δεν λέμε, φίλη η Αίγυπτος. Φιλτάτη όμως η Ελλάδα.

Γι’ αυτό είναι επιτακτική η ανά­γκη για τέσσερις πολιτικές, έστω και τώρα:

Πρώτον, η άμεση ψήφιση από τη Βουλή της επέκτασης των 12 μιλίων στη συστάδα των πέντε ελληνίδων νήσων: Μεγίστη, Ρόδο, Κάρπαθο, Κάσο και Κρήτη. Να εξαναγκαστεί η Τουρκία να αναθεωρήσει την απόσταση των έξι μιλίων από Ρόδο, Κάρπαθο και ίσως και από τη Νότια Κρήτη ή το Καστελλόριζο πριν από τις νέες έρευνες.
Βλέπαμε το κείμενο της κύρωσης από τη Βουλή του Δικαίου της Θάλασσας και λέμε ότι για έναν επιπλέον λόγο θα έψαχνε σήμερα με το φανάρι ο Διογένης, μέρα μεσημέρι, γιατί δεν απέμεινε βουλευτής που να υπερασπίζεται τα 12 μίλια. Τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα.

Δεύτερον, η κίνηση διαδικασιών εθελοντικής χρηματοδότησης, κυρίως εξ εφοπλιστών, για την προμήθεια ελληνικού ερευνητικού σεισμογραφικού σκάφους ως αντίπαλο δέος, αν μη τι άλλο, του τουρκικού.

Τρίτον, η άμεση οριοθέτηση κοινής ΑΟΖ με την Κύπρο, αφού διευκρινιστεί στους πάντες ότι δεν πρόκειται να γίνει σκόντο στην επήρεια του συμπλέγματος του Καστελλόριζου. Κάτι που θα αποτελέσει πρώτο βήμα ώστε η Μεγίστη να αρχίσει να αναδεικνύεται σε κυρά της Ανατολικής Μεσογείου. Και όχι σε κάποιο ρετάλι.  Γιατί αν περιμένουμε τις παρενέργειες της συμφωνίας με την Ιταλία, όσο με την Αίγυπτο, με τις επήρειες των νησιών, να εκχωρούν τις θαλάσσιες εκτάσεις, όπως στη λεκάνη του Ηροδότου, χωρίς να παίρνουν σταγόνα ύδατος, τότε ζήτω που κάηκε η Μεγίστη.

Τέταρτον, να πειστούν οι έχοντες από τους κατέχοντες την πολιτική Ελλάδα, με τους πλοιοκτήτες μετά των ιδρυμάτων τους, αντί να σπαταλούν τα αποθεματικά των ταμείων, να συμβάλουν στην αγορά γεωτρύπανου. Να συμπληρωθεί το αναγκαίο ερευνητικό σετ-πρόκριμα για την επιστροφή της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Επίλογος

Όλα αυτά μπορεί να γεμίσουν με αξιοπρέπεια όχι μόνο την ένστολη Ελλάδα αλλά και όλο τον Ελληνισμό. Με την εμπιστοσύνη απέναντι στον στόλο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου… να είναι Μεγίστη.

Τηρουμένων δε των αναλογιών με τα του Έβρου και την επιτυχή αμυντική απόκρουση στις ήπιες εισβολές των διακινηθέντων από την Τουρκία προσφύγων και μεταναστών, δεν είναι ανέφικτο το όραμα για έναν «λευκασμένο», θαλάσσιο και γεωοικονομικό Έβρο στην «γκριζαρισμένη» Ανατολική Μεσόγειο.
Τέλος, πέραν της ψυχικής ανάτασης, οι προτεινόμενες πολιτικές μπορεί να έχουν καλύτερη τύχη εάν, για τους προφανείς επείγοντες λόγους, η Βουλή συνεδριάσει άμεσα στο Καστελλόριζο.

Υστερόγραφο: Αρκεί να μην έχει την τύχη της πρώτης εκτός Αθηνών συνεδρίασης της 50μελούς Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας, που πραγματοποιήθηκε στο Διδυμότειχο τον Ιούνιο του 1998. Δική μας η πρόταση, δική μας και η ευθύνη που δεν ζητήσαμε από τους τότε κυβερνώντες να τα μαζέψουν και να φύγουν. Μόνο που σήμερα το «μαζέψτε τα και φύγετε» οφείλει να επεκταθεί διακομματικά. Να περιλάβει όλα τα μέλη της νέας διακομματικής για τη Θράκη. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τους θράκες συμπατριώτες να το απαιτήσουν.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: {1} Η Μεγίστη

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ