Δ. Βίτσας: «Η αποφασιστικότητα και η πυγμή είναι αυτό που μπορεί να μας φέρει σε μια ειρηνική λύση»
«Η κατάσταση πηγαίνει στο να γίνει επικίνδυνη και αυτό με καθαρή ευθύνη της Τουρκίας η οποία ασκεί μια πολιτική αναθεωρητική σε σχέση με την Συνθήκη της Λωζάνης, αν και οι συνθήκες δεν αναθεωρούνται αλλάζουνε, από την μια μεριά και επιθετική από την άλλη, με παραβίαση της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας» δήλωσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Βίτσας στο Ραδιοφωνικό Σταθμό “Παραπολιτικά 90,1”.
Διαβάστε τα κυριότερα αποσπάσματα
– Τώρα ότι υπάρχουν λάθη χρονικότητας αλλά και κινήσεων από την μεριά της Ελληνικής Κυβέρνησης δεν αναιρεί την επιθετικότητα και την αναθεωρητική στάση της Τουρκίας. Βάζοντας διάφορα χρονικά ζητήματα, δεν θα επιρρίψω όμως ευθύνες στην ελληνική πλευρά στο βαθμό που εμείς σαν Ελλάδα και το λέω καθαρά εμείς σαν Ελλάδα είμαστε μια χώρα η οποία αμυντικά υπερασπιζόμαστε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και αυτό πρέπει να το καταλάβουν και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι γιατί υπερασπιζόμαστε και τα Ευρωπαϊκά κυριαρχικά δικαιώματα.
– Άρα η λύση είναι διάλογος αλλά πάνω σε υπαρκτά ζητήματα. Δηλαδή στο ζήτημα της υφαλοκρηπίδας και εξ’αυτού στο ζήτημα της ΑΟΖ. Τίποτε άλλο. Δεν μπορώ να βρω διάλογο με την Τουρκία αν έχουν ή δεν έχουν τα κατοικημένα μας νησιά υφαλοκρηπίδα. Αυτά είναι κατά την γνώμη μου έξω από το Διεθνές Δίκαιο, έξω από το Δίκαιο της Θάλασσας και θέλω να σας πω ότι αυτά τα πράγματα δεν λύνονται ούτε με υπερβολικές μαγκιές και φιλοπόλεμες ιαχές από την μια μεριά, ούτε από την άλλη μεριά με μια πολιτική κατευνασμού η οποία αντικειμενικά τον επιτιθέμενο θα τον κάνει να θέλει όλο και περισσότερο. Επιλύονται με διάλογο αλλά με αποφασιστικότητα και με πυγμή.
– Νομίζω εδώ ότι έχουμε ένα πρόβλημα καθώς υπάρχουν πράγματα που εμείς και η αντιπολίτευση δεν γνωρίζει ενώ θα έπρεπε να γνωρίζει ή μάλλον πρέπει να γνωρίζει ο κ. Μητσοτάκης, η κα. Μέρκελ και ο κ. Ερντογάν. Πράγματα που βγαίνουν αυτή τη στιγμή στη φόρα, αλλά με τον τρόπο που ευνοεί την αφήγηση του καθενός. Δηλαδή όταν ένας Τούρκος υπουργός κάνει μια αφήγηση, εγώ σε τίποτα δεν την παίρνω 100%, ότι έγιναν έτσι.
– Άρα ένα Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών στην Ελλάδα και ένα έκτακτο Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών το οποίο θα γίνει την Παρασκευή, είναι αναγκαία όπως είναι αναγκαίες και οι κυρώσεις και ιδιαίτερα οι οικονομικές απέναντι στην Τουρκία ώστε αυτή τη στιγμή να νιώσει στο πετσί του ο Ερντογάν την δυσκολία και την παγίδα στην οποία ρίχνει την ίδια την Τουρκία. Μην ξεχνάμε ότι η τούρκικη λίρα υποχωρεί συνεχώς, όπου από το ένα προς τρία προς το αμερικάνικο δολάριο, έχει φτάσει στο ένα προς επτάμιση.
– Εμείς είμαστε πάντοτε με την ειρήνη με την φιλία με την ειρηνική επίλυση των θεμάτων, με μια έννοια στο πνεύμα των Πρεσπών αλλά για υλοποιηθεί το πνεύμα των Πρεσπών, χρειάζεται καλή διάθεση και από την άλλη πλευρά δεν έχουμε τον Ζάεφ αλλά έχουμε τον Ερντογάν, όπως και από αυτή την πλευρά δεν έχουμε τον Τσίπρα.
– Τα μόνα θέματα προς διάλογο είναι η υφαλοκρηπίδα και η εξ’αυτής ΑΟΖ και επιλύονται με διάλογο και αν δεν τα βρούμε στον διάλογο να πάμε στην Χάγη. Αλλά χρειάζεται προετοιμασία διαλόγου με καλή προαίρεση. Εκείνο σίγουρα που δεν τα επιλύει είναι η πίεση, όπως το να βγάζει η Τουρκία το Yavouz και το Oruc Reis, το να βγάζει Navtex εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, το να λέει ότι ο 28ος παράλληλος είναι το τέλος και ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα. Αυτά δεν βοηθάνε.
– Απόψεις μπορούν να υπάρχουν, να λέγονται και να είναι και σεβαστές στο βαθμό που το βασικό ζήτημα στη διαφορετικότητα των απόψεων δεν είναι ο χαρακτηρισμός αλλά τα επιχειρήματα. Ο Αλέξης Τσίπρας πρώτα και κύρια έχει πει ποια είναι η διαφορά μας με την Τουρκία και σε ποια ζητήματα πρέπει να συζητήσουμε και να αφήνουμε ανοιχτούς τους διαύλους συνεννόησης. Συγχρόνως έχουμε πει ότι πρέπει να φτιαχτεί μια πατριωτική στρατηγική και το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι το όργανο που μπορεί να την ορίσει και η αποφασιστικότητα και η πυγμή είναι αυτό που μπορεί να μας φέρει σε μια ειρηνική λύση.
– Το γεγονός ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις στα κόμματα, πρέπει να το βλέπουμε με δύο οπτικές. Η μία οπτική είναι ότι τελικά είναι σεβαστές και τις συζητάμε και η δεύτερη οπτική που είναι πάρα πολλή σημαντική, είναι ότι δεν επιρρίπτουμε ευθύνες στην δική μας τη πλευρά αλλά κατανοούμε ότι η τούρκικη πλευρά δυστυχώς έχει επιθετική τακτική.
– Για παράδειγμα στην συμφωνία με την Αίγυπτο, έκανα παρατηρήσεις επί της συμφωνίας την ημέρα που βγήκε ο χάρτης στον αέρα. Προσέξτε την παρατήρηση που έκανε η έκανε η τούρκικη κυβέρνηση «ότι δεν ρωτήσανε εμάς» . Αυτό δείχνει το ρόλο που θέλει να παίξει η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο. Δηλαδή δύο χώρες που ορίζουν ΑΟΖ, κατά την γνώμη μου με πολλά λάθη, η Τουρκία βγαίνει και λέει ότι έπρεπε να ρωτήσετε και εμάς. Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά.