Η εξαφάνιση της Στέφανι Μέιλερ

Η εξαφάνιση της Στέφανι Μέιλερ


Συγγραφέας
Ντικέρ Ζοέλ
Μεταφραστής
Μυρτώ Καλοφωλιά 


30 Ιουλίου του 1994.
Η Όρφια, µια µικρή πόλη στην επαρχία Χάµπτονς της πολιτείας της Νέας Υόρκης, αναστατώνεται από ένα τραγικό γεγονός: ο δήµαρχος της πόλης και η οικογένειά του δολοφονούνται µέσα στο ίδιο τους το σπίτι, καθώς και µια γυναίκα που περνούσε τυχαία από εκεί, αυτόπτης µάρτυρας του εγκλήµατος. Την έρευνα της Πολιτειακής Αστυνοµίας αναλαµβάνουν δυο νέοι αστυνοµικοί, ο Τζέσσι Ρόζενµπεργκ και ο Ντέρεκ Σκοτ. Φιλόδοξοι κι επίµονοι, ακολουθώντας αδιάσειστα στοιχεία, βρίσκουν τον ένοχο, λαµβάνουν επαίνους και παράσηµα – όµως έχουν ενοχοποιήσει τον λάθος άνθρωπο. Είκοσι χρόνια αργότερα, στις αρχές του καλοκαιριού του 2014, η δηµοσιογράφος Στέφανι Μέιλερ αποκαλύπτει στον Τζέσσι πως ο δράστης ήταν άλλος. Στη συνέχεια τα ίχνη της χάνονται υπό µυστηριώδεις συνθήκες. Τι απέγινε η Στέφανι Μέιλερ; Τι είχε ανακαλύψει; Και, κυρίως, τι συνέβη στ’ αλήθεια το µοιραίο βράδυ της 30ής Ιουλίου του 1994;

Απόσπασμα βιβλίου 

Σχετικά με τα γεγονότα της 30ής Ιουλίου του 1994

MΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ που σύχναζαν στην περιοχή των Χάμπτονς, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, πήραν χαμπάρι τι συνέβη στις 30 Ιούλη του 1994 στην Όρφια, τη μικρή παραθαλάσσια πόλη που λούζει η άκρη του ωκεανού.
Εκείνο το βράδυ, η Όρφια εγκαινίαζε το παρθενικό της θεατρικό φεστιβάλ και η εκδήλωση είχε προσελκύσει πολύ κόσμο από κάθε γωνιά της χώρας. Από το απομεσήμερο κιόλας, τουρίστες και ντόπιοι άρχισαν να συγκεντρώνονται στον κεντρικό δρόμο για να συμμετάσχουν στους διάφορους εορτασμούς που είχε οργανώσει ο δήμος. Οι γειτονιές ερήμωσαν, σε σημείο που η πόλη έμοιαζε με πόλη-φάντασμα – κανένας διαβάτης στα πεζοδρόμια, ούτε ζευγαράκια στις εισόδους των σπιτιών, ούτε παιδιά με πατίνια στον δρόμο, στους κήπους κανείς. Όλος ο κόσμος βρισκόταν στην κεντρική οδό.
Γύρω στις οχτώ το βράδυ, στην παντελώς έρημη συνοικία του Πένφιλντ, μοναδικό σημάδι ζωής αποτελούσε ένα αυτοκίνητο που σεργιάνιζε αργά στους άδειους δρόμους. Στο τιμόνι, ένας άντρας έλεγχε ενδελεχώς κάθε πεζοδρόμιο, με βλέμμα πανικόβλητο. Ποτέ δεν είχε νιώσει τόσο μόνος στον κόσμο. Δεν μπορούσε να βρει κανέναν για να του ζητήσει βοήθεια. Δεν ήξερε τι να κάνει. Έψαχνε απεγνωσμένα τη γυναίκα του – είχε βγει για τρέξιμο και δεν επέστρεψε ποτέ.

Ο Σάμιουελ και η Μέγκαν Πάνταλιν ήταν από εκείνους τους ελάχιστους κατοίκους που είχαν αποφασίσει να μείνουν στο σπίτι τους το πρώτο βράδυ του φεστιβάλ. Δεν είχαν καταφέρει να βρουν εισιτήρια για την εναρκτήρια παράσταση, για την οποία πλήθος κόσμου είχε συρρεύσει στα εκδοτήρια εισιτηρίων, και δεν τους ενδιέφερε να συμμετάσχουν στο εορταστικό πανηγύρι στην κεντρική οδό και τη μαρίνα.
Στο τέλος της ημέρας, η Μέγκαν πήγε, όπως κάθε μέρα, για τρέξιμο γύρω στις έξι και μισή. Εκτός από την Κυριακή, που επέτρεπε στον εαυτό της λίγη ανάπαυλα, έτρεχε την ίδια κυκλική διαδρομή κάθε βράδυ της εβδομάδας. Έφευγε από το σπίτι της και ανέβαινε την οδό Πένφιλντ μέχρι την Πένφιλντ Κρέσεντ, τον  εριφερειακό δρόμο που περιέτρεχε ημικυκλικά, σαν ημισέληνος, ένα μικρό πάρκο. Εκεί σταματούσε για να επιδοθεί σε μια σειρά από ασκήσεις πάνω στο γρασίδι –πάντα τις ίδιες– κι έπειτα επέστρεφε σπίτι της ακολουθώντας την ίδια διαδρομή. Ο γύρος αυτός της έπαιρνε τρία τέταρτα της ώρας ακριβώς. Ενίοτε πενήντα λεπτά, αν καθυστερούσε λίγο στο πάρκο. Ποτέ παραπάνω.
Στις εφτά και τριάντα ακριβώς, ο Σάμιουελ Πάνταλιν βρήκε περίεργο το γεγονός ότι η γυναίκα του δεν είχε επιστρέψει ακόμη.
Στις εφτά και σαράντα πέντε άρχισε να ανησυχεί.
Στις οχτώ βημάτιζε νευρικά στο σαλόνι.
Στις οχτώ και δέκα, δεν μπορούσε άλλο να περιμένει, πήρε το αυτοκίνητο κι άρχισε να περιφέρεται στη γειτονιά. Σκέφτηκε πως το πιο συνετό θα ήταν να ακολουθήσει το συνηθισμένο δρομολόγιο της Μέγκαν. Έτσι κι έκανε…

Διαβάστε τη συνέχεια  ΕΔΩ


Είπαν για το βιβλίο 

«Οι αναγνώστες που αγάπησαν την Αλήθεια για την υπόθεση Χάρρυ Κέµπερτ θα απολαύσουν την επιστροφή στο γνώριµο έδαφος… Ο Ντικέρ είναι ο δάσκαλος των ψευδαισθήσεων».
-περ. Elle-

«Ο Ζοέλ Ντικέρ επιστρέφει µε ένα βιβλίο που ξεπερνάει και αυτή την Αλήθεια για την υπόθεση Χάρρυ Κέµπερτ».
-The Bookseller-


Λίγα λόγια για τον συγγραφέα 

Ο Ζοέλ Ντικέρ γεννήθηκε στη Γενεύη το 1985. Σπούδασε θέατρο στο Παρίσι και δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, όπου ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του το 2010.
Από τα δέκα έως τα δεκαεπτά του χρόνια ήταν αρχισυντάκτης της “La Gazette des Animaux”, ενός μηνιαίου περιοδικού για τα ζώα και τη φύση.
Το 2010, σε ηλικία 25 χρονών, κέρδισε το βραβείο Prix des Ecrivains Genevois για το ανέκδοτο χειρόγραφο του βιβλίου του, “Les Derniers jours de nos peres”, που εκδόθηκε στη συνέχεια στη Γαλλία το 2012.
Η απροσδόκητη επιτυχία ήρθε με το επόμενο βιβλίο του, το θρίλερ “La Verite sur laffaire Harry Quebert” (“Η αλήθεια για την υπόθεση Χάρρυ Κέμπερτ”, εκδ. Πατάκη), το οποίο πούλησε 1 εκ. αντίτυπα μόνο στη Γαλλία, περιλήφθηκε στην τελική λίστα για τα βραβεία Γκονκούρ και Φεμινά, κέρδισε το Grand Prix du Roman της Γαλλικής Ακαδημίας και το Prix Goncourt των μαθητών λυκείου και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες.


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

Τίτλος Πρωτοτύπου: La disparition de Stephanie Mailer
Κατηγορία: Παγκόσμια Λογοτεχνία, Μυθιστόρημα
ISBN: 9789601684468


Σχολιάστε εδώ