Σ. Φάμελλος: Η ΝΔ αμφισβητεί την περιβαλλοντική προστασία και ενδιαφέρεται μόνο για τα οφέλη των εργολάβων

Συνέντευξη στην εφημερίδα Πρωινή της Ηλείας και στον δημοσιογράφο Παναγιώτη Φωτεινόπουλο έδωσε ο Σωκράτης Φάμελλος, Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης και βουλευτής Β Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ για σειρά περιβαλλοντικών ζητημάτων όπως τις προστατευόμενες περιοχές και ειδικά τον Κυπαρισσιακό Κόλπο, τους δασικούς χάρτες, την ιδιωτικοποίηση στη διαχείριση απορριμμάτων και την έρευνα υδρογονανθράκων σε σχέση με την κλιματική κρίση.

Για τις Προστατευόμενες Περιοχές

Με νόμο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ τον Φεβρουάριο του 2018, είχαν συγκροτηθεί ισχυροί φορείς προστασίας του περιβάλλοντος και είχε δοθεί η αρμοδιότητα σε τοπικούς φορείς, με τοπική συμμετοχή, να έχουν προσωπικό και χρηματοδότηση για να ασκούν και τις αρμοδιότητες της φύλαξης. Με τον αντι-περιβαλλοντικό νόμο 4685/2020 των Μητσοτάκη-Χατζηδάκη,η Ελλάδα κάνει ένα βήμα πίσω ως προς την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και ιδιαίτερα των περιοχών που εντάσσονται στο δίκτυο NATURA 2000.

Η ΝΔ καταργεί τους φορείς, όπου συμμετείχαν Δήμοι και Περιφέρεια, με υποχρεώσεις αλλά και δικαιώματα, αλλά και οι τοπικοί παραγωγικοί φορείς, οι συνεταιρισμοί, οι επαγγελματίες, για να σχεδιάσουν για το πώς το φυσικό περιβάλλον δίνει αξία και εισόδημα στην περιοχή.Έτσι καταργείται η συμμετοχή των τοπικών φορέων, περίπου 350 εργαζόμενοι μένουν στον αέρα, δεν υπάρχει προϋπολογισμός, και το σημαντικότερο, από τον νόμο-έκτρωμα για το περιβάλλον, λείπει η αρμοδιότητα της φύλαξης. Άρα, χωρίς φορέα, χωρίς ενδιαφέρον των τοπικών φορέων, χωρίς αρμοδιότητα φύλαξης, τα φαινόμενα αυθαιρεσιών και υποβάθμισης του περιβάλλοντος μπορεί και να αυξηθούν στο μέλλον. Η Στροφυλιά και το Κοτύχι και ο Κυπαρισσιακός θα διοικούνται από έναν φορέα στην Αθήνα, που όλη η διοίκησή του θα είναι «γαλάζια» παιδιά του κ. Χατζηδάκη.

Για την προστασία του Κυπαρισσιακού Κόλπου

Στον Κυπαρισσιακό Κόλπο έγινε το 2014 προσπάθεια διεύρυνσης των χρήσεων εις βάρος των υποχρεώσεων προστασίας του περιβάλλοντος και κατέληξε σε καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, απόρριψη του σχεδίου Π.Δ. από το Συμβούλιο της Επικρατείας και σοβαρότατες επιπτώσεις στην τοπική ανάπτυξη, γιατί δεν είχαμε ξεκάθαρους κανόνες. Για τη συμμόρφωση της χώρας, για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και για να υπάρχει αναπτυξιακό σχέδιο και κανόνας, πήραμε, ως κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, την πρωτοβουλία σύνταξης και κύρωσης ενός νέου Προεδρικού Διατάγματος. Όμως η εκκρεμότητα απέναντι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, γιατί εξακολουθούν να υπάρχουν συγκεκριμένες παραβάσεις,όπως προκύπτει από ελέγχους των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος(δρόμοι προς την παραλία, αυθαίρετα κτίρια, ομπρελοκαθίσματα ακόμα και τη νύχτα, φωτισμός σε μαγαζιά, κλπ.).Όλα αυτές οι υποχρεώσεις πρέπει να καλυφθούν για να γλυτώσει η χώρα την καταδίκη και για να μπορέσει να έχει ξεκάθαρους κανόνες, αναπτυξιακούς και προστασίας του περιβάλλοντος. Η τοπική αυτοδιοίκηση και τα κόμματα οφείλουν να στηρίξουν την περιοχή, τους επαγγελματίες και τους ιδιοκτήτες ξεκαθαρίζοντας ποιοι είναι οι κανόνες ανάπτυξης, εντός

του πλαισίου προστασίας.Η συζήτηση αναίρεσης του Πλαισίου προστασίας που βάζουν βουλευτές και αυτοδιοικητικοίδεν αποτελεί διέξοδο ανάπτυξης αλλά μικροκομματική εκμετάλλευση της αγωνίας και ανακύκλωση του προβλήματος.

Για τους δασικούς χάρτες

Ο κ. Χατζηδάκης χρησιμοποιεί ως πρόφαση τις αντιρρήσεις και την ανάγκη ενσωμάτωσης πράξεων της διοίκησης στον κυρωμένο δασικό χάρτη ενώ υπάρχει νομοθεσία -ο νόμος 3889/2010, άρ.20- όπου προβλέπεται η διαδικασία ενσωμάτωσης πράξεων της διοίκησης ακόμα και στον κυρωμένο χάρτη και ο ίδιος σταμάτησε τις προσλήψεις 200 δασολόγων που θα επιτάχυναν τη διαδικασία. Χρησιμοποιεί τις αντιρρήσεις ως δικαιολογία για να ακυρώσει τους χάρτες, ακόμα και το κυρωμένο τμήμα (93% της ανάρτησης) που δεν είχε αντιρρήσεις.

Η πραγματική αιτία είναι πως ο κ. Χατζηδάκης, και η ΝΔ συνολικά,θέλει να αμφισβητήσει την περιβαλλοντική προστασία και το κράτος δικαίου στην ύπαιθρο. Όπως έχουνε αποφανθείτο ΣτΕ και ο Συνήγορος του Πολίτη, αυτές οι διοικητικές πράξεις που θέλει να χρησιμοποιήσει είναι αμφιβόλου εγκυρότητας. Θα μπούμε ως χώρα σε ένανκυκεώνα όσον αφορά την κύρωση δασικών χαρτών, που δεν θα τελειώσει ποτέ. Έτσι, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, και οι αγρότες θα είναι θιγμένοι από αυτή τη διαδικασία, διότι η Ευρώπη θα εξετάσει τη νομιμότητα των ενισχύσεων και θα έχουμε και έλλειμα στο κράτος δικαίου, εφόσον οι χάρτες απαιτούνται και για το Κτηματολόγιο. Οι μόνοι οι οποίοι μπορούν να ωφεληθούν, είναι οι πολιτευτές της ΝΔ, που για έναν χρόνο θα δίνουν ψεύτικες υποσχέσεις τους αγρότες.

Για την ιδιωτικοποίηση (ΣΔΙΤ) απορριμμάτων που προωθεί η ΝΔ

Η κυβέρνηση κάνει ένα ιδεοληπτικό στρατηγικό λάθος στα απορρίμματα. Θεωρεί ότι η ιδιωτικοποίηση των πάντων λύνει όλα τα προβλήματα. Όμως τα έργα αυτά υποτιμούν την ανακύκλωση και την ευρωπαϊκή νομοθεσία, εξυπηρετούν μόνο τον ιδιώτη ανάδοχο και όχι τον πολίτη και τους δήμους. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ιδεοληψίες ως προς το μέσο χρηματοδότησης, αλλά δίνουμε προτεραιότητα στη δημόσια χρηματοδότηση και αντί να την χαρίζουμε στις ιδιώτες μεγαλοεργολάβους την δώσαμε στην αυτοδιοίκηση και ξεκίνησαν δεκάδες έργα επεξεργασίας απορριμμάτων. Η ΝΔ με τα ΣΔΙΤ υποθηκεύει τις κοινωνίες για 25 χρόνια στις επιλογές ενός ιδιώτη. Άρα δεσμεύει και εγκλωβίζει την τοπική επιχειρηματικότητα, τους δήμους και τους πολίτες, που δεν έχουν πλέον το δικαίωμα να διαχειριστούν οι ίδιοι την καλύτερη λύση για αυτούς.

Για τις έρευνες υδρογονανθράκων

Οι βάσεις για μία κλιματικά ουδέτερη και ανταγωνιστική καινοτόμα κοινωνία τέθηκαν κατά την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Συνέταξε το πρώτο σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα,με βάση τη συμφωνία των Παρισίων, η οποία ψηφίστηκε από τη Βουλή, και ήμασταν στις 10 πρώτες χώρες της Ευρώπης που το κάναμε. Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός που δεσμεύτηκε σε Συμβούλιο Κορυφής τον Ιούνιο του 2019 για τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας.Αυτή η πολιτική τομή του ΣΥΡΙΖΑ τροποποιεί το πεδίο χρήσης των υδρογονοναθράκων στην πραγματική αγορά, στην οικονομία και στην κοινωνία.

Η παγκόσμια κοινότητα σήμερα να αντιμετωπίσει ακόμα πιο καινοτόμα το θέμα της εξόρυξης υδρογονανθράκων. Με μια γενικότερη συζήτηση που θα περιλαμβάνει ακόμα και περιορισμό ή και αποτροπή των ερευνών για νέα κοιτάσματα. Όταν αποτελεί υποχρέωση επιβίωσης η κλιματικά ουδέτερη κοινωνία, εμείς δεν μπορούμε να συνεχίζουμε σαν να μην τρέχει τίποτα. Αυτή η συζήτηση πρέπει να γίνει και σε επίπεδο Μεσογείου, με συμφωνίες που δεν θα αμφισβητούν εθνικά συμφέροντα αλλά δεν θα αμφισβητούν και το μέλλον, γιατί το μέλλον είναι συνδυασμένο με το κλίμα.