Ζεχρά Ντογάν: Πράξη αντίστασης

«Δεν ήταν εύκολο, μου πήρε όλα τα υλικά. Αυτό με πείσμωσε όμως περισσότερο. Είπα στον εαυτό μου: ‘‘Τι είσαι τώρα εσύ; Μια γυναίκα που ζωγραφίζει μόνο όταν οι συνθήκες είναι βολικές ή μια καλλιτέχνης με αντιπολιτευτική στάση;’’. Έτσι άρχισα ν’ αναζητώ εναλλακτικά υλικά και ανακάλυψα πόσο διαφορετικές χρήσεις μπορεί να έχει πραγματικά ένα αντικείμενο. Αξιοποίησα τα πάντα: σεντόνια, χαρτοπετσέτες, παλιές εφημερίδες, εσώρουχα…

Ζωγράφιζα ακόμη και στην πλάτη των συ­γκρατουμένων μου. Μερικές απ’ αυτές έκοψαν τα μαλλιά τους και μου τα πρόσφεραν για να φτιάξω πινέλα. Για τον ίδιο σκοπό χρησιμοποίησα ακόμη και φτερά περιστεριών που κούρνιαζαν στο υπόστεγο της φυλακής. Έψαχνα στα σκουπίδια για υπολείμματα τροφών προκειμένου να φτιάξω χρώματα. Και όταν χρειαζόμουν το κόκκινο, χρησιμοποιούσα το αίμα της εμμήνου ρύσης, το δικό μου και των συγκρατουμένων μου.

Σε πολλές θρησκείες αυτό θεωρείται μια κατάσταση ντροπιαστική, βρώμικη… Κάνουν τη γυναίκα να αισθάνεται ένοχη γι’ αυτό ακριβώς που υπογραμμίζει τη γυναικεία υπόστασή της. Για εμένα η χρήση του ήταν μια πράξη αντίστασης».

Υπογραφή: Ζεχρά Ντογάν, νεαρή κούρδισσα ακτιβίστρια, καλλιτέχνης και δημοσιογράφος, που έμεινε τρία χρόνια στις τουρκικές φυλακές και μιλάει για το πώς πέρασε μέσα στη φυλακή

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: lifo.gr