Μόνο οι Γάλλοι μάς στηρίζουν – Κανένας δεν τραβάει το αυτί της Τουρκίας
– Η αδύναμη στήριξη των ΗΠΑ και το ύπουλο παιχνίδι των Γερμανών
– Να αποκλειστούν τα ιδεολογήματα του ΕΛΙΑΜΕΠ για το Αιγαίο…
Εκτός της καθαρής θέσης που εξέφρασε ο Πρόεδρος Μακρόν στη συνάντησή του με τον Νίκο Αναστασιάδη, όπου παρά την ακύρωση, όπως όλα δείχνουν, της αγοράς των γαλλικών φρεγατών από την Ελλάδα απηύθυνε προειδοποίηση στην Άγκυρα ότι η Γαλλία δεν θα ανεχθεί τον ηγεμονικό ρόλο της στη Μεσόγειο και ότι κάθε παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου θα απαντηθεί με κυρώσεις, ούτε η ρωσική στάση, των ίσων αποστάσεων, ούτε η αμερικανική, που ανακαλύπτει «διεκδικούμενες» από την Ελλάδα περιοχές, μπορούν να θεωρηθούν ικανοποιητικές.
Επιχείρηση εξωραϊσμού της Τουρκίας!
Όμως πολύ πιο προβληματική αναδεικνύεται η γερμανική στάση.
Η Γερμανία δείχνει να επιμένει στον εγκλωβισμό της Ελλάδας σε διάλογο με την Άγκυρα, την ώρα που η Τουρκία, με την NAVTEX που εξέδωσε την Τρίτη, υλοποιεί την απειλή της για επιβολή τετελεσμένων στην Ανατολική Μεσόγειο με τον σφετερισμό της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Μάλιστα, για να αποκτήσει την έξωθεν καλή μαρτυρία, εμφανίζει και δημοσιεύματα που «αποκαλύπτουν» ότι η ειρηνοποιός Μέρκελ παρενέβη στον Ερντογάν και αποσόβησε θερμό επεισόδιο!
Με δημοσιεύματα που αγιοποιούν τη Μέρκελ (με πρώτο αυτό της λαϊκίστικης «Bild»), κάτι που έχει ανάγκη και στο εσωτερικό της Γερμανίας, δημιουργήθηκε την περασμένη εβδομάδα μια παραπλανητική εικόνα, σύμφωνα με την οποία μετά το τηλεφώνημα Μέρκελ αποκλιμακώθηκε η ένταση, αποκαταστάθηκε η ομαλότητα στην περιοχή και συνεπώς μπορεί να περάσει στη δεύτερη φάση του το γερμανικό σχέδιο για διαμεσολάβηση μεταξύ των δύο χωρών.
Τα δημοσιεύματα αυτά δεν είναι, φυσικά, ουδέτερα. Δίνοντας την εικόνα αυτή και το πόσο εύκολα η κ. Μέρκελ «αποκλιμάκωσε την ένταση» επιχειρείται ο εξωραϊσμός της εικόνας της και στην ελληνική κοινή γνώμη. Κυρίως, όμως, πριν ακόμη ξεκινήσει αυτή η περιβόητη διαμεσολάβηση, επιχειρείται με τέτοιου είδους αφηγήματα να εξωραϊσθεί και η Τουρκία, καθώς θα εμφανιστεί η μη έξοδος ή η καθυστερημένη έξοδος του «Oruc Reis» για έρευνες ως μείζον βήμα καλής θέλησης από την Τουρκία. Και έτσι θα αποδυναμωθεί η πίεση της Κύπρου για λήψη σοβαρών κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας, για όσο διάστημα παραβιάζει την κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και της Αθήνας, που επίσης ζητά κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας αλλά και διακοπή κάθε επιθετικής ενέργειας πριν ξεκινήσει διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών.
Επίσης δίνεται η εντύπωση ότι το συγκεκριμένο δημοσίευμα διευκολύνει την τουρκική πλευρά να ζητήσει ανταλλάγματα και να προβάλει τη «θετική» και «διαλλακτική» στάση της. Επειδή απλώς εξέδωσε μια NAVTEX και δεν την υλοποίησε αμέσως…
Και, επίσης, ενώ επαναλαμβάνεται μονότονα η διάθεση των Γερμανών να «μεσολαβήσουν», η Τουρκία ακολουθεί την τακτική του «πες, πες, κάτι θα μείνει» και με καθημερινές, πολλαπλές τοποθετήσεις, όπως αυτές του Ιμπραήμ Καλίν, στενού συνεργάτη του Ερντογάν, αλλά και με δηλώσεις του ίδιου του Ερντογάν, του Τσαβούσογλου και του Ακάρ, εκφράζεται η ετοιμότητα για… διάλογο με την Ελλάδα, τον οποίον αρνείται η Αθήνα. Έτσι εξοικειώνεται η διεθνής κοινή γνώμη με μια εικόνα της Τουρκίας που θέλει τον διάλογο, ενώ αντίθετα τον απορρίπτει η Αθήνα λόγω των… μαξιμαλιστικών θέσεών της. Και φυσικά κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να διαβάσει τις επόμενες γραμμές των τουρκικών δηλώσεων, που προβάλλουν και την ατζέντα του διαλόγου, όπως τον εννοούν, και δεν είναι άλλη από τις «γκρίζες ζώνες», τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα αλλά και το μειονοτικό ζήτημα της Θράκης…
Προς πάγωμα, αν…
Η γερμανική προεδρία και η κ. Μέρκελ μόνο μία αποστολή μπορούν να αναλάβουν αυτήν τη στιγμή και αυτή εξυπηρετεί και τα γερμανικά συμφέροντα. Μια αποστολή επιβεβλημένη από την ιδιότητά της ως προεδρεύουσας χώρας της ΕΕ. Συγκεκριμένα, οφείλει να διαμηνύσει, μέσω των διαύλων που διαθέτει, ότι εφόσον δεν ακυρωθούν οι μονομερείς οριοθετήσεις οικοπέδων που φθάνουν στα 6 ν.μ. από τα ελληνικά νησιά, εάν δεν διακοπούν οι υπερπτήσεις, εάν δεν ακυρωθεί η συγκεκριμένη NAVTEX και δεν δεσμευθεί η Τουρκία ότι δεν θα εκδώσει νέα NAVTEX για αυτές τις περιοχές και εάν δεν αποσύρει άμεσα το γεωτρύπανό της από την κυπριακή ΑΟΖ, οι ευρωτουρκικές σχέσεις θα οδηγηθούν σε πάγωμα, με ό,τι αυτό σημαίνει και για τις εμπορικές σχέσεις και για τη λειτουργία της τελωνειακής ένωσης. Και ότι αμέσως μετά θα ξεκινήσει η διαδικασία επιβολής κυρώσεων κατά του τουρκικού κράτους.
Οποιαδήποτε άλλη παρέμβαση και άλλου τύπου διαμεσολάβηση απλώς οδηγεί σταδιακά στη διολίσθηση της νομιμοποίησης, ακόμη και εντός ευρωπαϊκού πλαισίου, των παράνομων δραστηριοτήτων της Τουρκίας. Και έτσι το μοναδικό διεθνές φόρουμ που η Ελλάδα έχει ισχυρή θέση, έχει δικαίωμα βέτο και δεν είναι μέλος η Τουρκία να μετατραπεί σταδιακά σε έντιμο μεσολαβητή, με ίσες αποστάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Ο κ. Μητσοτάκης, αν εξαιρέσουμε τον Έβρο, δεν έχει δώσει άλλα δείγματα γραφής στα εξωτερικά ζητήματα και κυρίως στα ελληνοτουρκικά, ενώ στο Κυπριακό είναι γνωστή η δυσθυμία των κυβερνώντων έναντι των Κυπρίων, ακόμη και του κομματικά ομογάλακτου Νίκου Αναστασιάδη. Η κυριαρχία προσώπων προερχόμενων από το Ποτάμι στο περιβάλλον του πρωθυπουργού, οι σχέσεις με το ΕΛΙΑΜΕΠ αλλά και οι γιάπηδες που συγκροτούν το κυβερνητικό επιτελείο οδηγούν σε αδυναμία αντίληψης του βάρους και των διαστάσεων του Κυπριακού, θεωρώντας το ένα αχρείαστο πρόβλημα, το οποίο φορτώνει η κυπριακή πολιτική ηγεσία στην Ελλάδα, εμποδίζοντας έτσι την ομαλοποίηση και τη νέα σελίδα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης μέχρι τώρα έχει δείξει ορισμένα αντανακλαστικά και σε επίπεδο δηλώσεων παραμένει στην πάγια εθνική γραμμή. Όμως, εν όψει εξελίξεων και καθώς ο κ. Ερντογάν θέλει να κλιμακώσει την πίεση, θα πρέπει να είναι σαφής η θέση και η στάση του έναντι της Τουρκίας σε κάθε ενδιαφερόμενο μεσολαβητή. Διότι το φλερτ ορισμένων συμβούλων και συνεργατών του με την ιδέα του διαλόγου, θεωρώντας ότι πρόκειται για μια ουδέτερη διαδικασία και μια άσκηση μαθήματος… διαπραγματεύσεων, μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια.
Η συζήτηση με την Τουρκία δεν μπορεί να γίνει με αυτούς τους όρους.
Η Αθήνα οφείλει να δείξει εμπράκτως την αποφασιστικότητά της να μην επιτρέψει την παραβίαση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και συγχρόνως να εξηγήσει πειστικά στον διεθνή παράγοντα ποιος πραγματικά απορρίπτει τη συνεννόηση και υπονομεύει τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο.