Έγραψε την UNESCO ο Ερντογάν στα παλιά του υποδήματα
Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί δεν είναι μόνο πολιτιστικό θέμα, όπως υποστήριξε η Γερμανία. Δεν είναι ούτε καν μόνο πολιτικό θέμα. Είναι πάνω απ’ όλα ζήτημα σεβασμού του διεθνούς δικαίου και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι διεθνείς συμβάσεις ορίζουν ότι οι παρεμβάσεις στα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς επιτρέπονται μόνο ύστερα από άδεια της UNESCO. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση η UNESCO όχι μόνο δεν έδωσε άδεια αλλά δήλωσε και την αντίθεσή της. Το να κρύβεις τα μοναδικά ψηφιδωτά της Αγίας Σοφίας δεν είναι παρέμβαση; Το να καλύπτεις με χαλί το αυθεντικό δάπεδο της Αγίας Σοφίας δεν είναι παρέμβαση; Το να απαγορεύεις ουσιαστικά στους μη μουσουλμάνους να επισκέπτονται την Αγία Σοφία όταν γίνεται προσευχή (πέντε φορές την ημέρα!) δεν είναι παρέμβαση;
Η δικαιοσύνη στην Τουρκία του Ερντογάν δεν είναι ανεξάρτητη, και αυτό είναι γνωστό σε όλους. Η Τουρκία δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έτσι δεν μπορούν να παρέμβουν τα δικαστήριά της. Παραβιάζονται, όμως, οι διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν υπάρχει ευρωπαϊκό και παγκόσμιο δικαίωμα στην προστασία του περιβάλλοντος;
Όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι το δικαίωμα αυτό δεν προστατεύει μόνο τη φύση αλλά και τα μνημεία. Δεν υπάρχει παγκόσμιο δικαίωμα θρησκευτικής ελευθερίας; Πώς αισθάνονται οι περίπου 2.000 Έλληνες της Πόλης που η Αγία Σοφία, το σύμβολό τους, γίνεται τζαμί; Είναι αυτό «ανεκτικότητα» στις θρησκευτικές μειονότητες; Μιλάνε ακόμη για πανανθρώπινο δικαίωμα στην εκπαίδευση. Δεν προσβάλλεται το δικαίωμα στην παιδεία όταν εμποδίζεται κάποιος να επισκεφθεί την Αγία Σοφία για να δει τα ψηφιδωτά της;
Φανταστείτε να αποφάσιζε η ελληνική κυβέρνηση να γίνει ο Παρθενώνας χριστιανικός ναός, να γίνεται εκκλησιασμός σε αυτόν πέντε φορές την ημέρα και να καλύπτονται την ώρα των λειτουργιών τα αετώματα του Παρθενώνα. Θα υπήρχε έστω και ένας που δεν θα μιλούσε για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων;