Αυτολεξεί για το Προσφυγικό
Των
ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΗΠΟΥΡΟΥ
[email protected]
και
ΠΑΣΧΑΛΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
pashalsf@gmail.com
Έπρεπε να περάσει τόσος καιρός, μετά τα γραφόμενα στο «Εμείς και ο Ερντογάν» {1}, για τη λύση του προσφυγικού και μεταναστευτικού ζητήματος, ώστε να έρθει ο Σόιμπλε, για τον οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, δεν τρέφουμε και τα θετικότερα αισθήματα, και να πει τα ίδια {2} ακριβώς:
«Μία διαφορετική συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην αντιμετώπιση του Προσφυγικού είναι η δημιουργία Κέντρων Διάσωσης και Ασύλου, εκτός, όμως, των ευρωπαϊκών εδαφών».
Παρακάτω μίλησε «για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης σε μη ευρωπαϊκά εδάφη όπως η Λιβύη και η Τουρκία», τονίζοντας ότι τάσσεται «υπέρ των ρεαλιστικών λύσεων υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών αλλά και μέσω της πολιτικής και στρατιωτικής συμμετοχής της ΕΕ».
Οφείλουμε να πούμε ότι δεν έχουμε κάποια σχέση με το γερμανικό κράτος, ούτε κάποιον συγγενή που διετέλεσε αξιωματούχος σε αυτό. Απλώς θα παραθέσουμε, για του λόγου το αληθές, μία μόνο παράγραφο από το κείμενό μας με τίτλο «Πέντε λύσεις που μπορούν να ανεβάσουν την Ελλάδα», πέραν των κειμένων που παρατίθενται και που μπορεί εύκολα ο αναγνώστης να αναζητήσει στο διαδίκτυο.
1. Πρόταση για το Προσφυγικό και το Μεταναστευτικό
Μόνη περίπτωση επίλυσης είναι η ανάληψη πρωτοβουλίας εκ μέρους της ΕΕ για αγορά ή έστω ενοικίαση χώρων εντός τουρκικής επικράτειας για τη δημιουργία hotspots και δομών υποδοχής για τη διαπίστευση προσφύγων και μεταναστών, αρχής γενομένης από το Παζάρ Κουλέ, που βρίσκεται δίπλα στην Αδριανούπολη. Μπορεί το συγκεκριμένο αίτημα να τεθεί από την ελληνική κυβέρνηση σε κάποια από τις επόμενες Συνόδους Κορυφής.
Βλέπετε σχετικά κείμενα:
1.1. «Hotspot στο Παζάρ κουλέ» (δημοσιευμένο στο internet στις 17 Μαρτίου 2020),
1.2. «Αυτός είναι ο δρόμος για την ειρήνη με την Τουρκία»,
1.3. «Πριν επιστρέψουν οι πρόσφυγες στον Έβρο»,
1.4. «Συνέταξαν ένα γραπτό-δώρο στον Ερντογάν»,
1.5. «Για τους εν Ευρώπη καταπίνοντας την κάμηλον».
Δεν διεκδικούμε πνευματικά δικαιώματα, όμως οφείλουμε να πούμε ότι ούτε οι πρώην ούτε οι νυν κυβερνώντες έκαναν κάτι γι’ αυτό. Αντί, δηλαδή, να τα βάζουν με τους νησιώτες του Ανατολικού Αιγαίου, στέλνοντας ΜΑΤ, να καθίσουν να καταστρώσουν ένα σχέδιο και να πουν τι οφείλει να γίνει, επί του προκειμένου, για την αντιμετώπιση της υπαίτιας Τουρκίας. Να πουν αυτά που πιστεύουν. Όχι να πιστεύουν αυτά που λένε ή αυτά που τους λένε να πουν.
Διαφορετικά, αν μάλιστα υιοθετούσαν την πρόταση για τη δημιουργία κέντρου υποδοχής και ταυτοποίησης στο Παζάρ Κουλέ, δίπλα στην Αδριανούπολη, σήμερα θα έλεγαν στον Σόιμπλε και στους υπόλοιπους αξιωματούχους της ΕΕ «εμείς σας τα είχαμε πει εδώ και καιρό».
Και επιπλέον, μαζί με την επιτυχή αμυντική απόκρουση της ένστολης Ελλάδας στον Έβρο, θα είχαμε και μια μεγάλη μορφωτική, πολιτική και ηθική νίκη της Ελλάδας τόσο έναντι της Τουρκίας, όσο και προς τα τεκταινόμενα σε επίπεδο ΕΕ. Πέρα από την αποκατάσταση της ηρεμίας σε όλο το Ανατολικό Αιγαίο και επέκεινα σε όλη τη χώρα.
Όμως ακόμη υπάρχει καιρός για να λυθεί ο γόρδιος δεσμός του Προσφυγικού. Ένας γόρδιος δεσμός που ναι μεν σχεδιάστηκε από την Τουρκία, με τη συνδρομή και πολλών εταίρων, αλλά που επί τόσα έτη υλοποιείται από την κάθε χρώματος πολιτική Ελλάδα.
Σημειώσεις
{1} «Εμείς και ο Ερντογάν», έκδοση Γ’ σε PDF, εργασία των συγγραφέων (Μάρτιος – Μάιος 2020)
{2} Efsyn.gr, in.gr, «FAZ», ΑΠΕ-ΜΠΕ (6 Ιουλίου 2020)
ΥΓ.: Μπορεί κανείς να αντιτείνει ότι ο Σόιμπλε δεν αναφέρεται επακριβώς στο ότι πρέπει να γίνουν τέτοια κέντρα στην Τουρκία, όμως λέει σαφώς να γίνουν εκτός ευρωπαϊκών εδαφών. Και επομένως εκτός Ελλάδας.