Ένας έρωτας
Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί το βιβλίο της Sara Mesa
Ένας έρωτας
σε μετάφραση της Μαρίας Παλαιολόγου
Η Sara Mesa στο νέο της φιλόδοξο μυθιστόρημα προσεγγίζει την ιδέα της άφιξης ενός νέου ατόμου σε μια κλειστή κοινότητα και τη μετατροπή του, σταδιακά, σε αποδιοπομπαίο τράγο. Οι ψυχολογικές λεπτομέρειες και το κρυστάλλινο ύφος της Sara Mesa, ήδη γνώριμο από το βιβλίο της Πίσω από τους θάμνους (Ίκαρος, 2019), προσφέρουν στον αναγνώστη ένα ιδιαίτερο πορτραίτο του πώς μια κοινότητα συμπεριφέρεται όταν έρχεται αντιμέτωπη με το άγνωστο αλλά και με όσους απειθαρχούν.
Συγγγραφέας
Sara Mesa
Μετάφραση
Μαρία Παλαιολόγου
Η Νατ, μια νέα, άπειρη μεταφράστρια, έχει μόλις μετακομίσει στη μικρή αγροτική περιοχή Εσκάπα. Ο σπιτονοικοκύρης της δεν θ’ αργήσει να της δείξει το πραγματικό του πρόσωπο και οι συγκρούσεις γύρω από το ετοιμόρροπο νοικιασμένο σπίτι θα εξελιχθούν σε μια πραγματική εμμονή για τη Νατ.
Οι υπόλοιποι κάτοικοι της περιοχής την υποδέχονται με φαινομενική φυσικότητα, ενώ στην πραγματικότητα υποβόσκει έλλειψη κατανόησης στη διαφορετικότητα και μια παράξενη επιθετικότητα. Η Νατ έρχεται αντιμέτωπη με την καταπίεση της τοπικής κοινωνίας αλλά και με τον ίδιο της τον εαυτό και τις αποτυχίες της.
Το μυθιστόρημα της Sara Mesa, γεμάτο σιωπές και παρεξηγήσεις, προκαταλήψεις και υπονοούμενα, ταμπού και παραβιάσεις, φέρνει τον αναγνώστη αντιμέτωπο με τα όρια της ηθικής του. Ακριβώς όπως σε μια ελληνική τραγωδία, έτσι κι εδώ, οι πιο κρυφές κι απρόσμενες επιθυμίες των πρωταγωνιστών αναδύονται καθώς η κλειστή κοινωνία βρίσκει τον αποδιοπομπαίο τράγο της.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ/ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Χρήστος Κούρτογλου
> Διαθέσιμο και σε ebook
Απόσπασμα βιβλίου
Όταν πέφτει η νύχτα, πέφτει και το βάρος πάνω της, τόσο ασήκωτο που πρέπει να καθίσει για να πάρει ανάσα.
Έξω η σιωπή δεν είναι όπως την περίμενε. Πράγματι, δεν είναι σιωπή. Υπάρχει ένα μακρινό μουρμουρητό, σαν αυτοκινητόδρομου, παρότι ο πιο κοντινός είναι ένας επαρχιακός δρόμος και βρίσκεται σε απόσταση τριών χιλιομέτρων. Ακούγονται επίσης τριζόνια, αλυχτίσματα, το κλάξον κάποιου αυτοκινήτου, οι φωνές κάποιου γείτονα που σελαγίζει το κοπάδι του καθώς το μαζεύει.
Η θάλασσα ήταν καλύτερη, αλλά και ακριβότερη. Έξω από τις δυνατότητές της.
Κι αν είχε αντέξει λίγο ακόμη, αν είχε μαζέψει λίγα περισσότερα χρήματα; Προτιμάει να μην το σκέφτεται. Κλείνει τα μάτια, αφήνεται να πέσει αργά στον καναπέ, με το μισό κορμί απέξω, μια αφύσικη στάση που θα της προκαλέσει κράμπες αν δεν κουνηθεί σύντομα. Το αντιλαμβάνεται. Ξαπλώνει όπως μπορεί. Λαγοκοιμάται.
Καλύτερα να μη σκέφτεται, αλλά οι σκέψεις καταφθάνουν και τρυπώνουν μέσα της, μπλέκονται η μια με την άλλη. Προσπαθεί να τις διώξει όσο γρήγορα έρχονται, αλλά συσσωρεύονται εκεί μέσα, η μια σκέψη πάνω στην άλλη. Ήδη η προσπάθεια –να μπαίνουν και να βγαίνουν και να μη στοιβάζονται– είναι από μόνη της μια σκέψη ιδιαίτερα επίπονη για το μυαλό της.
Όταν βρει σκύλο, θα είναι πιο εύκολο.
Όταν οργανώσει τα πράγματά της και στήσει το γραφείο της και σουλουπώσει το χώρο γύρω από το σπίτι.
Όταν ποτίσει –πόσο ξερά είναι όλα– και καθαρίσει – μα πόσο παραμελημένα. Όταν αερίσει.
Θα είναι πολύ καλύτερα όταν αερίσει.
Ο σπιτονοικοκύρης μένει στο Πετάκας, ένα μικρό χωριό δεκαπέντε λεπτά απόσταση με το αυτοκίνητο. Εμφανίζεται δυο ώρες αργότερα από τη συμφωνημένη. Η Νατ σκουπίζει τη βεράντα όταν ακούει τη μηχανή του τζιπ. Σηκώνει το κεφάλι της, ζαρώνει τα μάτια. Ο άντρας παρκάρισε δίπλα στην είσοδο, στη μέση του δρόμου, και πλησιάζει σέρνοντας τα πόδια του. Κάνει ζέστη. Είναι δώδεκα το μεσημέρι, μια ξηρή, ανελέητη ζέστη.
Δεν ζητάει συγγνώμη για την καθυστέρηση. Χαμογελάει γέρνοντας το κεφάλι του. Τα χείλη του είναι λεπτά, τα μάτια του βαθουλωμένα. Η φθαρμένη φόρμα της δουλειάς έχει πιτσιλιές από γράσο. Είναι δύσκολο να υπολογίσει την ηλικία του. Η γερασμένη του όψη δεν έχει να κάνει με τα χρόνια του αλλά με τη βαριεστημένη του έκφραση, με τον τρόπο που κουνιούνται τα χέρια του και λυγίζουν τα γόνατά του καθώς προχωρά. Στέκεται μπροστά της, βάζει τα χέρια του στη μέση και κοιτάζει γύρω του.
«Αρχίσαμε λοιπόν! Πώς πέρασες τη νύχτα;»
«Καλά. Σχετικά καλά. Πολλά κουνούπια».
«Υπάρχει μηχάνημα στο ντουλάπι της σερβάντας. Από κείνα που τα διώχνουν. Δεν το είδες;»
«Το είδα, αλλά δεν είχε υγρό».
«Εντάξει, ρε κοπελιά, τι να σου πω, λυπάμαι», ανοίγει τα χέρια του, γελάει. «Έτσι είναι στην ύπαιθρο!»
Η Νατ δεν του ανταποδίδει το γέλιο. Μια σταγόνα ιδρώτα κυλάει στο μέτωπό της. Τη σκουπίζει με την ανάποδη της παλάμης της και σ’ αυτή τη χειρονομία βρίσκει τη δύναμη να επιτεθεί.
«Το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας δεν κλείνει καλά και η βρύση της μπανιέρας τρέχει. Για να μην πω για το πόσο βρόμικα είναι όλα. Είναι πολύ χειρότερα απ’ όσο τα θυμόμουνα».
Το χαμόγελο του σπιτονοικοκύρη παγώνει, εξαφανίζεται σιγά σιγά απ’ το πρόσωπό του. Απαντάει με απάθεια, αλλά φαίνεται η ένταση στο σαγόνι του καθώς μιλά. Η Νατ διαισθάνεται πως είναι ευέξαπτος άνθρωπος και νιώθει τώρα την επιθυμία να κάνει πίσω. Με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος, ο άντρας επιχειρηματολογεί ότι μια χαρά είχε δει πώς ήταν το σπίτι κι ότι αν δεν πρόσεξε όλες τις λεπτομέρειες, δεν ευθύνεται εκείνος γι’ αυτό, η ευθύνη είναι δική της. Της θυμίζει πως της κατέβασε την τιμή δυο φορές. Της λέει τέλος ότι θ’ αναλάβει ο ίδιος όλες τις απαραίτητες επιδιορθώσεις. Η Νατ δεν το θεωρεί καλή ιδέα, αλλά δεν του φέρνει αντίρρηση. Συγκατανεύει και σκουπίζει άλλη μια σταγόνα ιδρώτα.
«Κάνει πολλή ζέστη».
«Θα με κατηγορήσεις και γι’ αυτό;» …
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Sara Mesa (Σάρα Μέσα) γεννήθηκε στη Μαδρίτη το 1976 και σε μικρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά της στη Σεβίλλη, όπου και κατοικεί μέχρι σήμερα.
Έχει σπουδάσει δημοσιογραφία και ισπανική φιλολογία. Αρχικά αφοσιώθηκε στην ποίηση. Η ποιητική της συλλογή Este jilguero agenda απέσπασε το Βραβείο Ποίησης Miguel Hernández 2007. Είναι δημοφιλής κυρίως για το αφηγηματικό της έργο. Το βιβλίο της Cuatro por Cuatro (2013) ήταν στη βραχεία λίστα για το βραβείο μυθιστορήματος Herralde, ενώ το Cicatriz (2015) απέσπασε το Bραβείο El Ojo Crítico και χαρακτηρίστηκε από τις εφημερίδες El País, El Mundo και ABC ως ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα της χρονιάς. Το Πίσω από τους θάμνους (Ίκαρος, 2019) εξέπληξε τη διεθνή κριτική για τον αξιοθαύμαστο τρόπο προσέγγισης των κοινωνικών προτύπων αλλά και τη ζωντανή του γλώσσα. Τα έργα της μεταφράζονται σε περισσότερες από οκτώ γλώσσες.
Είπαν για τη συγγραφέα
Μια στέρεη πεζογραφική φωνή.
El País
Η Ισπανίδα Sara Mesa δεν βάζει απλώς λέξεις στη σειρά. Χτίζει μ’ αυτές τείχη, για να τα γκρεμίσει και ν’ αφήσει ν’ αποκαλυφτούν βαθιά συναισθήματα και λύσεις για ήρωες που δυσκολεύονται να τα νιώσουν και να τις δώσουν αντίστοιχα.
Elle Greece
Η Sara Mesa έφερε στη λογοτεχνική σκηνή μια νέα αφηγηματική φωνή που είναι σε θέση να αποδώσει σημαντικούς καρπούς για το ισπανικό μυθιστόρημα στον εικοστό πρώτο αιώνα.
El Mundo
Πολύ λίγοι συγγραφείς προκαλούν με τη λογοτεχνία τους μια ενστικτώδη αντίδραση με τον τρόπο που το κάνει η Sara Mesa… μια από τις ισχυρότερες γυναικείες φωνές στη σύγχρονη ισπανική λογοτεχνία.
Deep Vellum Books
Ο τρόπος που η Sara Mesa χαρτογραφεί τον άνθρωπο μέσα από τους ηττημένους, την κατάχρηση της εξουσίας, τις καταπιεστικές κι απομονωμένες περιοχές, την αργή και συνεχή αποσύνθεση είναι συγκλονιστικός. Γι’ αυτό και τα μυθιστορήματά της είναι τόσο ενδιαφέροντα: γιατί είναι πάντα σκληρά, σκοτεινά και ειλικρινή.
La Razón
Ξενόγλωσσος Τίτλος: Un amor
Κατηγορία: Σύγχρονη Ξένη Πεζογραφία/Μυθιστόρημα
ISBN: 978-960-572-340-8