«Βάφτηκαν» κόκκινες σαν το αίμα οι αμμώδεις παραλίες του Οτάγκο στη Νέα Ζηλανδία
Τι έγινε και οι αμμώδεις παραλίες του Οτάγκο στη Νέα Ζηλανδία «βάφτηκαν» ξαφνικά κόκκινες σαν το αίμα, όπως ανέφεραν τοπικά ΜΜΕ;
Πρώτοι παρατήρησαν το φαινόμενο κάτοικοι στις παράκτιες κοινότητες στο Μπροντ Μπέι και στο Έντουαρντς Μπέι και ανέφεραν το περιστατικό στο εθνικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο της χώρας.
Ο Δρ Τζον Ζέλντις, από το Εθνικό Κέντρο Νερού και Ατμοσφαιρικής Επιστήμης, ο οποίος ειδικεύεται στη θαλάσσια οικολογία, μιλώντας στο RNZ, εξήγησε ότι τη βαθιά κόκκινη απόχρωση στις ακτές του Οτάγκο είχαν «δώσει» εκατομμύρια νεκροί αστακοί που ονομάζονται munida gregaria και βρίσκονται σε περιοχές της Νέας Ζηλανδίας.
Τα μαλακόστρακα, ομοταξία υδρόβιων καρκινοειδών οργανισμών που περιλαμβάνει τους αστακούς (όπως και τις γαρίδες, τα καβούρια και τις καραβίδες), είχαν προσκολληθεί ενστικτωδώς στην άμμο για λόγους αναπαραγωγής κατά τη φάση της παλίρροιας, αλλά στη συνέχεια, όταν η στάθμη του νερού υποχώρησε, πέθαναν.
Φέτος, όπως ανέφεραν οι ντόπιοι, η εικόνα αυτή επαναλαμβάνεται σε πολλές παραλίες, πράγμα που σημαίνει, όπως εξηγεί ο ειδικός, πως μεγάλος αριθμός ενήλικων αστακών δεν εγκατέλειψε τα σημεία που είχε επιλέξει για αναπαραγωγή στον πυθμένα της θάλασσας, αφήνοντας έτσι εκατομμύρια έφηβους αστακούς να αναζητήσουν άλλες περιοχές για να εγκατασταθούν. Αυτές όμως, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν κατάλληλες και έτσι οδηγήθηκαν στον πρόωρο θάνατο.
Όπως τονίζει ο Ζέλντις, αυτή η διαδικασία εγκατάστασης και προσκόλλησης σε ένα σημείο για λόγους αναπαραγωγής «είναι κρίσιμη για τον κύκλο ζωής» των αστακών, ενώ ο ίδιος έχει δει αρκετές φορές αυτό το φαινόμενο τις τελευταίες δεκαετίες.
Σε κάποιες περιπτώσεις οι νεκροί αστακοί ήταν τόσο πολλοί, που σχημάτιζαν βουναλάκια ύψους 30 εκατοστών, ενώ οι μαζικοί θάνατοι αστακών στην περιοχή του Οτάγκο –υπό αυτές τις συνθήκες– παρατηρούνται συνήθως μεταξύ Δεκεμβρίου και Ιουνίου και μάλιστα σε μεγάλη έκταση.