Θανάσης Πολυκανδριώτης: “Κλέβω” από τους μαθητές μου
«Ακόμα και εγώ σμιλεύομαι. Κρυφά κλέβω από τους μαθητές μου. Ρουφάω τις παρθένες πρωτογενείς αντιδράσεις τους, την υγρή ψυχή τους και όταν κλείνει η πόρτα της διδασκαλίας και μένω μόνος μου, μακριά από τα μάτια τους, αισθάνομαι ότι γίνομαι καλύτερος άνθρωπος.
Την επόμενη φορά, μου έρχεται στο μάθημα έχοντας κατακτήσει με τον δικό του τρόπο τον ρυθμό και πάλλονται το κορμί του και τα πόδια του λες και θέλει να χορέψει τη ζεϊμπεκιά του ή το συρτάκι του. Όταν τα χέρια του σπέρνουν με αρτιότητα τις νότες επάνω στο τάστο του μπουζουκιού.
Δημιούργησα το 1993 τη Σχολή Λαϊκής Μουσικής Παράδοσης και όταν πήρα στα χέρια μου κάποια 10χρονα και είδα ότι μπορώ τελικά να μεταδώσω την αίσθηση της μουσικής που εκπροσωπώ ένιωσα απίστευτα ικανοποιημένος.
Είχα έναν κρυμμένο φόβο για τον λόγο για τον οποίο οι γονείς έφερναν τα παιδιά τους σε εμένα. Πίστευα αρχικά ότι με έβλεπαν σαν φίρμα και ότι αυτό τους τραβούσε. Αλλά θέλω να πιστεύω πως αυτό δεν ισχύει, καθώς οι ίδιοι οι γονείς που είναι και οι αποδέκτες των συναισθημάτων των παιδιών τους μου λένε τα καλύτερα, ότι δηλαδή το παιδί τους είναι ενθουσιασμένο και αγάπησε τη μουσική, αρά ευθύνεται ο δάσκαλος».
Υπογραφή: Θανάσης Πολυκανδριώτης, συνθέτης, σολίστας του μπουζουκιού και καθηγητής στο Ωδείο Αθηνών