Η κατάσταση στην Εκπαίδευση εν μέσω πανδημίας
Του
ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΣΟΥΧΛΟΥ
Προέδρου ΟΛΜΕ
Την Πέμπτη 11 Ιουνίου έκλεισε με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου μια έντονη αλλά και πρωτόγνωρη τρίμηνη περίοδος στον χώρο της Εκπαίδευσης. Αυτό που καταγράφηκε εμφατικά ήταν η απουσία διαλόγου σε μέγιστο βαθμό μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ και της ΟΛΜΕ. Δύο ολιγόλεπτες τηλεφωνικές επικοινωνίες εν είδει «ρηματικής διακοίνωσης», μία συνάντηση άνευ ουσιαστικών αποτελεσμάτων στις 30/4 και η ολιγόλεπτη παρουσίαση των θέσεών μας, διαδικτυακά, στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής (2/6).
Τα ανωτέρω συνθέτουν ένα γκρίζο ψηφιδωτό, που καταγράφει το μέγα έλλειμμα ενός ανοικτού, ουσιώδους και ενδελεχούς διαλόγου. Εάν είχε πραγματοποιηθεί, είναι πιθανό οι συγκλίσεις και οι αποκλίσεις να είχαν αποτυπωθεί στο νομοσχέδιο, που θα είχε βελτιωθεί έστω και σε μικρό βαθμό. Παράλληλα, η κοινωνία θα είχε ενημερωθεί αντικειμενικά. Η καταφανής και μεροληπτική συχνά επικοινωνιακή υπεροψία της υπουργού και της υφυπουργού δεν είναι ό,τι το καλύτερο.
Σε αντίθεση με την «ιδανική» προβαλλόμενη εικόνα, η Ομοσπονδία και οι εκπρόσωποί της δέχτηκαν σκληρές, ανοίκειες και άδικες επιθέσεις από συγκεκριμένους δημοσιογράφους και πολυποίκιλα ΜΜΕ. Το επικίνδυνο είναι πως όλοι αυτοί είχαν στηρίξει με εμμονικό τρόπο τα Μνημόνια, που επέφεραν τόσα δεινά στην πατρίδα και στον λαό μας.
Όπως και τότε, προσπάθησαν εκ νέου να αποδομήσουν έναν βασικό πυλώνα του Κοινωνικού Κράτους, τη Δημόσια Παιδεία. Για τον άλλον ουσιώδη πυλώνα, τη Δημόσια Υγεία, που στο παρελθόν μάχονταν με σκληρότητα, αναγκάσθηκαν να σιωπήσουν και στη συνέχεια να την επαινέσουν.
Εν μέσω πανδημίας και φόβου, η ΟΛΜΕ στάθηκε όρθια. Τα γραφεία μας λειτουργούσαν καθημερινά και το γεγονός αυτό αποτέλεσε ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας σε μια τόσο δύσκολη εποχή. Αξίζει να αναφέρουμε τις σημαντικότερες δράσεις που στηρίξαμε ή πραγματοποιήσαμε. Συγκεκριμένα:
Α) Επισημάναμε τα προβλήματα που υπήρξαν με την αιφνιδιαστική έναρξη της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης: ελλείψεις στον απαραίτητο εξοπλισμό, αδυναμία πρόσβασης στο διαδίκτυο – δύο βασικές παράμετροι, που αφορούσαν σημαντικό αριθμό οικογενειών μαθητών μας αλλά και αρκετούς εκπαιδευτικούς.
Β) Εκδώσαμε ανακοίνωση για να δοθεί άμεσα λύση στο πρόβλημα που προέκυπτε από την απόφαση παύσης λειτουργίας των ξενοδοχείων.
Γ) Απευθύναμε κάλεσμα στο ΥΠΑΙΘ να επιδείξει στοιχειώδη σοβαρότητα και να παύσει τις παλινωδίες και τις αντιφάσεις που αφορούσαν τις αλληλοσυγκρουόμενες εγκυκλίους του (7/4 – 9/4), οι οποίες αναφέρονταν στην παροχή υπολογιστών ή τάμπλετ. Τελικά, η όλη διαδικασία κατέληξε στο να δίνεται μία συσκευή ανά 50 μαθητές. Επικοινωνιακός χειρισμός του θέματος, που πόρρω απέχει από την κάλυψη των πραγματικών αναγκών.
Δ) Καταγγείλαμε με τον πιο έντονο τρόπο την ακατανόητη επιθυμία της υπουργού εν μέσω πανδημίας να καταθέσει πολυνομοσχέδιο που αφορούσε μείζονα εκπαιδευτικά ζητήματα. Δηλώσαμε ρητά πως υπονομεύεται ο κοινωνικός διάλογος, καταστρατηγούνται απαράγραπτα συνταγματικά μας δικαιώματα, όπως η ελεύθερη έκφραση και η άσκηση των συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων. Τελικά, από τις 4/4 έως και τις 11/6 «σερνόταν» η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία, χωρίς να υπάρξει ούτε ο επιδιωκόμενος στοιχειώδης διάλογος. Επιλογή η αριθμητική κοινοβουλευτική υπεροχή, μολονότι όλα αυτά θα κριθούν στην πράξη τον Σεπτέμβριο.
Ε) Εκφράσαμε τις έντονες επιφυλάξεις μας για την επαναλειτουργία Γυμνασίων – ΓΕ.Λ. Θεωρήσαμε ως αναγκαίο μέτρο την επανέναρξη των μαθημάτων στη Γ’ Λυκείου. Διεθνούς κύρους επιστήμονες είχαν εκφράσει τις έντονες αντιρρήσεις τους, ενώ πολιτικά κόμματα και σημαντικός αριθμός βουλευτών τάχθηκαν υπέρ των απόψεών μας. Το πρόσφατο γεγονός στην Ξάνθη, όπου εξαιτίας ενός κρούσματος σε συνάδελφο τουλάχιστον για δέκα ημέρες θα παραμείνουν κλειστά τέσσερα δημοτικά σχολεία, ενώ 80 εκπαιδευτικοί τέθηκαν σε δεκαήμερη καραντίνα, δικαιώνει τον έντονο προβληματισμό μας και την εύλογη ανησυχία μας για την προστασία της υγείας του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας και των οικογενειών τους.
Πρώτιστο μέλημά μας ήταν οι ευπαθείς ομάδες των συναδέλφων μας, η ανάγκη αδειών ειδικού σκοπού αλλά και η προφύλαξη των ευπαθών προσώπων στις οικογένειές μας.
Την Πέμπτη 30 Απριλίου, με πλήρη τήρηση όλων των απαραίτητων μέτρων ασφαλείας, τα μέλη του ΔΣ της ΟΛΜΕ πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα. Παράλληλα, με την ίδια διαδικασία τα ΔΣ των ΕΛΜΕ διαμαρτυρήθηκαν στις κατά τόπους Περιφερειακές Διευθύνσεις και Διευθύνσεις Εκπαίδευσης.
Με αυτήν την ανοικτή κινητοποίηση έληξε η πρώτη φάση μιας δύσκολης και επίπονης περιόδου. Τα γεγονότα που ακολούθησαν, πολλά και σημαντικά, είχαν ως πρωταγωνιστές τους μαχόμενους λειτουργούς της Εκπαίδευσης, που με σθένος και αυταπάρνηση στήριξαν το Δημόσιο Σχολείο.
Φωτό: gazzetta.gr