Δ. Κωνσταντακόπουλος: Καταπληκτική πληροφόρηση και καταπληκτικές ιδέες!
Του
ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
www.konstantakopoulos.gr,
www.defenddemocracy.press
Διαβάζω σε ορισμένα ελληνικά πατριωτικά ή «πατριωτικά» σάιτ ότι η άριστη συνεργασία μας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ μας επιτρέπει να έχουμε καταπληκτική πληροφόρηση για το τι συμβαίνει στην Τουρκία και ποιες είναι οι προθέσεις της ηγεσίας της.
Είναι εδώ και καιρό που έχουμε τέτοια καταπληκτική πληροφόρηση. Όπως τότε που μας πληροφορούσαν ένα σωρό σάιτ ότι οι Τούρκοι επρόκειτο να καταλάβουν το Καστελλόριζο, τους πήραν όμως χαμπάρι οι Αμερικάνοι, μπήκαμε σε συναγερμό και ματαιώθηκε το σχέδιο. Και στη Θράκη μας ενημέρωσαν ότι γίνονταν ασκήσεις διάβασης του ποταμού. Και πολλά άλλα.
Μόνο που όχι μόνο όλα αυτά δεν έγιναν ποτέ, αλλά οι τουρκικές μονάδες που θα μπορούσαν ενδεχομένως να αποπειραθούν να τα κάνουν είχαν πάει τότε στο Αφρίν της Συρίας, όπως απεδείχθη.
Κάποιος όμως χρειαζόταν από τότε, για δικούς του λόγους, έναν μηχανισμό επιρροής επί της κοινής γνώμης αλλά και πίεσης επί των κρατικών χειριστών των ελληνοτουρκικών. Τότε άνευ λόγου, αλλά φαντάζεται κανείς αν αύριο υπάρχει και λόγος.
Αλλά δεν είναι μόνο η «πληροφόρηση» που έχουμε. Έχουμε και φρέσκες ιδέες. Όπως αυτές της ενσωμάτωσης στο αμυντικό μας δόγμα (τρομάρα μας) της ιδέας των «προληπτικών πληγμάτων». Με το που θα μας δώσουν την κατάλληλη πληροφόρηση οι «σύμμαχοι» (αυτοί που έβαλαν τους Τούρκους στην Κύπρο δηλαδή), θα βαρέσουμε προληπτικά και ένας Θεός ξέρει τι θα γίνει.
Βεβαίως, αν τα πλήγματα αυτά τα εκτελεί ο Ισραηλινός Στρατός, με το δικό του «μυαλό» και τις δικές του «αισθήσεις» είναι ένα θέμα. Όταν τα κάνει αυτά ένας στρατός και κυβερνήσεις που σκέφτονται με αλλωνών το μυαλό και βλέπουν με αλλωνών τα μάτια, είναι πολύ διαφορετικό!
Τελευταία στο ταλαιπωρημένο έθνος μας βρέθηκαν και ορισμένοι σχολιαστές που μισο-υποστηρίζουν ότι δεν είναι και τόσο κακή ιδέα μια σύγκρουση με την Τουρκία, παρόλο που και μικρό παιδί καταλαβαίνει ότι η οποία σύγκρουση θα μπορούσε να αποτελέσει την απόλυτη καταστροφή για τις δύο χώρες. Μόνο ανόητοι ή προβοκάτορες θα μπορούσαν να ισχυρισθούν το αντίθετο.
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπερασπισθούμε την πατρίδα μας, σε τελική και μόνο τελική ανάλυση πηγαίνοντας και σε πόλεμο. Αυτό όμως πρέπει να το αποφασίσουμε εμείς, όχι οι δήθεν σύμμαχοι και εταίροι. Και για να μπορούμε να πάρουμε τέτοιες αποφάσεις, χρειάζεται προηγουμένως να πάρουμε πίσω τη χώρα μας από τις ξένες δυνάμεις που την ελέγχουν, προτού συμβεί καμιά καταστροφή.
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για ένα κράτος από το να έχει παραδώσει το μυαλό, τις αισθήσεις, τα χέρια και τα πόδια του σε τρίτες δυνάμεις, ακόμα κι αν είναι οι πιο φιλικές.
Όποιο κράτος το κάνει αυτό, σημαίνει ότι δίνει σε τρίτες δυνάμεις τη δυνατότητα να αποφασίζουν ακόμα και αν θα πάει σε πόλεμο ή σε ειρήνη αλλά και να επηρεάσουν κρίσιμα την έκβαση μιας σύγκρουσης.
Φυσικά υπάρχει και μάλιστα πολύ σοβαρή απειλή από την Τουρκία. Εξίσου σοβαρή απειλή για τον Ελληνισμό υπήρξε ιστορικά από τους υποτιθέμενους «φίλους και συμμάχους» μας, την Αμερική, το ΝΑΤΟ, το Ισραήλ, τη Γερμανία, από τους οποίους είμαστε σήμερα περισσότερο εξαρτημένοι από κάθε άλλη φορά στην ιστορία μας. Αυτοί άλλωστε έβαλαν την Τουρκία στην Κύπρο, ποιος την έβαλε, η Μαρία η Πενταγιώτισσα;
Σχεδόν ποτέ η Ελλάδα δεν εξαρτάτο όσο σήμερα από ξένες δυνάμεις. Τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο ήταν το 1974. Και ξέρουμε πού κατέληξε.
«Δεν υπάρχει πιο σίγουρος θάνατος για ένα έθνος, πλην να παραδώσεις την πολιτική στους συμμάχους σου», έγραψε, πριν από πολλά χρόνια, ο Αλέξανδρος Κοτζιάς στο καταπληκτικό του μυθιστόρημα για τον Εμφύλιο με τίτλο «Η Πολιορκία».
Αλλάξτε πορεία, όσο υπάρχει ακόμα κάποιο περιθώριο.