ΣΑΡΚΑ ΜΙΑ – ένα βιβλίο για το μυστήριο του Γάμου
Συγγραφέας
Νίκος Αγνάντος
Ένα παλιό και αγαπημένο βιβλίο επανακυκλοφορεί σε 3η έκδοση. Μέσα από τις σελίδες του, παρακολουθεί βήµα βήµα την Ακολουθία του Γάµου, διευκολύνοντας όσους επιθυµούν να γνωρίσουν τον πλούτο που κρύβεται κάτω από την, άγνωστη πλέον σε κάποιους, γλώσσα της λατρείας.
Η πρωτοτυπία του έγκειται στο εξής:
> Στο άνω µέρος κάθε σελίδας ρέει το αρχαίο κείµενο της Ακολουθίας, όπως αυτή τελείται σήµερα.
> Εντός παρενθέσεως και µε διαφορετικό χρωµατισµό, παρατίθεται η νεοελληνική απόδοση των δυσκολότερων λέξεων και εκφράσεων.
> Στην υπόλοιπη µισή σελίδα, γίνεται µια θεολογική προσέγγιση και ερµηνεία τόσο του περιεχοµένου όσο και του τελετουργικού τού µυστηρίου. Ο συγγραφέας έδωσε στο ερµηνευτικό κείµενο τη µορφή µικρής ιστορίας, που κάνει την περιήγηση στα δρώµενα του Ορθόδοξου Γάµου να µοιάζει µε συναρπαστικό ταξίδι στη δυναµική του έγγαµου βίου…
«…Ὅτε παρεγένετο (όταν παρευρέθηκε) Κύριος ὁ Θεὸς ἡµῶν ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, τότε Μιχαὴλ τὰ νυµφικὰ (νυφιάτικα) ηὐτρέπιζεν (ετοίµαζε), ὁ δὲ Γαβριὴλ ταῖς συζυγίαις (για τους συζύγους) στέφανα ἔπλεκεν, οἱ ἄγγελοι ἔχαιρον… ὁ ἀὴρ ἐστιλβοῦτο (ο αέρας στραφτοβολούσε) ἐπὶ τῇ εὐτρεπίσει (στη θέα των προετοιµασιών) τοῦ γάµου… τὰ ζῷα εἰς συνάντησιν τοῦ γάµου συνέτρεχον, τὰ δένδρα λυγιζόµενα τοῖς κλάδοις κατεσείουν (έγερναν σείοντας τα κλαδιά τους), ἡ θάλασσα καὶ πᾶσα κτίσις ἐφαιδρύνετο (χαµογελούσε), τὸ Πνεῦµα τὸ Ἅγιον ἐνυµφαγώγει (τη νυφική ποµπή οδηγούσε), ὁ Πατὴρ τῶν ἁπάντων ἐπευλόγει (ευλογούσε)…»
Κώδικας 958 του Σινά (10ος αιώνας)
«… Αὐτός, Δέσποτα, ἐξαπόστειλον (στείλε) τὸν ἀρχάγγελόν σου Μιχαὴλ τὸν νυµφῶνα τοῦ παστοῦ εὐτρεπίσαι (να στρώσει το νυφικό κρεβάτι) καὶ τὸν Γαβριὴλ τὰς συζυγίας συµπλέξαι (το ζευγάρι να σµίξει)…»
Κώδικας του 15ου αιώνα
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Νίκος Αγνάντος γεννήθηκε –σίγουρα, όπως μας είπε–, αλλά δεν θυμάται πότε, καθώς έχει περάσει πάνω από ένας αιώνας από τότε! Όμως πορεύτηκε και πορεύεται αγναντεύοντας το πέλαγος της ζωής, σ᾽ ένα ταξίδι ανισόρροπης ισορροπίας μεταξύ της επιβίωσης σώματος και ψυχής, ύπαρξης κι ανυπαρξίας, ευφρόσυνης αφροσύνης, και παραζάλης ανάμεσα στη λογική και το πνεύμα. Σήμερα αγναντεύει το χθες και βλέπει τον ουρανό πιο κοντά από ποτέ – φόβος κι ελπίδα και πίστη, μαζί με μια αχτίδα αγάπης…
Σπούδασε στα νιάτα του Θεολογία, πάλεψε και παλεύει με τη θεολογική όψη των πραγμάτων, με το θεολογικό βάθος της υπέρβασης των γήινων, που είναι και η απόλυτη κατάφαση της χοϊκότητας του ανθρώπου.
Γράφει κείμενα και ποίηση από παιδί, αλλά λίγα μόνο τα βρίσκεις σκόρπια σε έργα άλλων και σε διάφορα έντυπα πολιτισμού. Εργάστηκε για πολλά χρόνια σε εκδοτικό οίκο, και παράλληλα επιμελείται και διορθώνει βιβλία θεολογικής και λογοτεχνικής χροιάς.
Του δόθηκε μια αγάπη, αυτή του «Θρασιμιού», όπως ονομάζει τη σύντροφο της ζωής του, κι αυτή των «αγριοκάτσικων παιδιών», που επίσης του χαρίστηκαν. Όλοι σε ένα σπιτικό που στεγάζει γη και ουρανό, με λιακάδες κι ανεμοθύελλες, με δροσοσταλίδες, αναβροχιές και καταιγίδες κι ουράνια τόξα, σ᾽ ένα ατέρμονο αλισφερίσι πληγών και γιατρειάς, καταποντισμού και φτερουγίσματος σιμά στη ριτιδιασμένη θάλασσα, ψηλά σε αιθέρες και γαλαξίες, αθύρματα όλοι μας ζωογόνου ανέμου, τέκνα αγαπητά ενός Θεού που πάει κόντρα στις διδασκαλίες για «Τιμωρό-Δυνάστη-Εκδικητή», κι αγκαλιάζει με αύρα θεϊκή κάθε μας παραστράτημα, κάνοντας εφικτό το ανέφικτο: την αέναη ανάστασή μας, χέρι χέρι με τη δική Του Ανάσταση, με το δικό Του Πάθος…