Αν έλειπε η Εκκλησία, χιλιάδες συνάνθρωποί μας δεν θα είχαν ένα πιάτο φαγητό, και όχι μόνο…
Αυτό ξεχνούν εκεί στο Μαξίμου
-Με το κλείσιμο των Ιερών Ναών έχουν καταρρεύσει τα έσοδα – Κινδυνεύει η λειτουργία των δομών προσφοράς υλικής και ψυχικής βοήθειας
Η πανδημία του κορονοϊού έπληξε ολόκληρη την ανθρωπότητα, έθεσε σε σοβαρό κίνδυνο τη σωματική και την ψυχική υγεία, έθεσε σε σοβαρή δοκιμασία την οικονομία και την κοινωνική συνοχή, έθεσε σοβαρά υπαρξιακά και φιλοσοφικά ζητήματα.
Δεν μπορούσε ασφαλώς να αφήσει αλώβητη και την Εκκλησία μας, η οποία με μεγάλη λύπη της είδε τις εκκλησίες άδειες τις Άγιες Ημέρες του Πάσχα, χωρίς να μπορούν οι πιστοί να μετέχουν στις Ιερές Ακολουθίες και στα Μυστήρια. Με μεγάλη, ωστόσο, σύνεση η Εκκλησία μας στάθηκε δίπλα στην Πολιτεία, για να γίνει αρωγός στην προσπάθεια προστασίας της δημόσιας υγείας.
Η ανθρωπιστική κρίση, που γιγαντώθηκε την τελευταία δεκαετία λόγω της οικονομικής κρίσης, μεγάλωσε ακόμη περισσότερο λόγω της υγειονομικής κρίσης και η Εκκλησία, με τη βοήθεια του Θεού και την αγάπη των πιστών, προσπαθεί κάθε μέρα να σταθεί δίπλα στους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη (φαγητό, ρούχα κ.λπ.).
Άνθρωποι περήφανοι, οι οποίοι λόγω των Μνημονίων ή του κορονοϊού έχασαν δουλειές, έμειναν άνεργοι, άποροι, άνθρωποι με οικογένειες, με μικρά, ανήλικα παιδιά.
Χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα είναι στα όρια της εξαθλίωσης και δίνουν καθημερινά αγώνα δρόμου για ένα πιάτο φαγητό στα συσσίτια. Άνθρωποι που η οικονομική πραγματικότητα και η συλλογική μας αποτυχία ως κοινωνίας τούς οδήγησαν στην ανέχεια, παλεύουν να περισώσουν όση αξιοπρέπεια τους έχει απομείνει.
Ο αριθμός των ανθρώπων που προσέρχονται στα συσσίτια ή ζητούν οικονομική και ψυχική βοήθεια διαρκώς αυξάνεται. Αυτό σημαίνει ότι τα έξοδα της Εκκλησίας για την εκπλήρωση του φιλανθρωπικού και κοινωνικού της έργου διαρκώς αυξάνονται.
Παράλληλα, υπάρχουν τα πάγια έξοδα για τη συντήρηση και την προστασία των ναών, των παρεκκλησίων, των αγιογραφιών, των εικόνων, όλης γενικά της θρησκευτικής μας πολιτιστικής κληρονομιάς, ενώ τρέχουν οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις.
Από την άλλη πλευρά, τα έσοδα της Εκκλησίας μειώθηκαν δραματικά. Το γεγονός ότι οι ναοί μας για μεγάλο χρονικό διάστημα παραμένουν κλειστοί και οι Ιερές Ακολουθίες τελούνται χωρίς την παρουσία πιστών οδήγησε στην κατάρρευση των εσόδων από την κηροπωλησία και τις λοιπές εισφορές των πιστών, που ιδίως κατά τις Άγιες Ημέρες του Πάσχα ήταν πάντοτε οι μεγαλύτερες κατά τη διάρκεια του έτους.
Τα έσοδα από μισθώματα επίσης μειώθηκαν αισθητά, καθώς τα μισθώματα στις επαγγελματικές μισθώσεις μειώθηκαν κατά 40%, ενώ μειώθηκαν και τα μισθώματα των κατοικιών των φοιτητών.
Αντίθετα, οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις των Εκκλησιαστικών Νομικών Προσώπων (ΕΝΦΙΑ, φόρος εισοδήματος, ΦΠΑ, ασφαλιστικές εισφορές) δεν υπέστησαν καμία απολύτως μείωση, καθώς τα Εκκλησιαστικά Νομικά Πρόσωπα έχουν τη νομική μορφή του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου και δεν έχει προβλεφθεί για αυτά καμία ευνοϊκή αντιμετώπιση.
Τέλος, η μείωση του εισοδήματος των πιστών οδήγησε στη μείωση των προσφερόμενων από τους πολίτες στην Εκκλησία αγαθών για την εκπλήρωση του φιλανθρωπικού της έργου.
Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει πλέον σοβαρός κίνδυνος η Εκκλησία μας να μην μπορέσει να συνεχίσει τη λειτουργία των υπαρχουσών δομών προσφοράς υλικής και ψυχικής βοήθειας στους έχοντες ανάγκη συνανθρώπους μας, που –όπως προαναφέρθηκε– διαρκώς αυξάνονται.
Επιβάλλεται, κατά συνέπεια, άμεση παρέμβαση της Πολιτείας και λήψη μέτρων για τη μείωση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών που οφείλει η Εκκλησία, ώστε να μπορεί να συνεχίσει να επιτελεί το φιλανθρωπικό της έργο και να συντηρεί τη θρησκευτική πολιτιστική μας κληρονομιά. Στο πλαίσιο του δυνατού, επιβάλλεται και η οικονομική ενίσχυση από το κράτος των Εκκλησιαστικών Ιδρυμάτων (Σπίτια Γαλήνης Χριστού, Γηροκομεία, Πνευματικά Κέντρα κ.λπ.).
Αν έλειπε η Εκκλησία, χιλιάδες συνάνθρωποί μας δεν θα είχαν ένα πιάτο φαγητό, και όχι μόνο…
Φωτό: newsbomb.gr