Εθνικός συναγερμός για να ανατραπούν τα σχέδια του Ερντογάν
-Στοχεύουν στην υποταγή της Ελλάδος με την εμπόλεμη κατάσταση που θέλουν να επιβάλουν η Τουρκία και ο Ερντογάν
Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
Υποταγή και περιθωριοποίηση της Ελλάδας επιδιώκει ο Ταγίπ Ερντογάν, την ώρα όμως που οι ίδιες οι επιλογές του οδηγούν την Τουρκία όχι στο «μεγαλείο» που οραματιζόταν, αλλά σε έναν δύσβατο δρόμο, με δύσκολες προκλήσεις, ακόμη και για την ίδια τη συνοχή αλλά και την παρουσία της Τουρκίας στη διεθνή σκηνή.
Η Ελλάδα δεν έχει απέναντί της απλώς μια απειλή, αλλά αντιμετωπίζει πλέον μια εμπόλεμη κατάσταση, σε έναν ακήρυχτο πόλεμο.
Ο στρουθοκαμηλισμός στην Αθήνα δεν βοηθά παρά μόνο τα σχέδια του Ταγίπ Ερντογάν και της επεκτατικής Τουρκίας και απαιτείται άμεσα η επίτευξη εθνικής συνεννόησης για τη διαμόρφωση μιας μίνιμουμ στρατηγικής αποτροπής και αντιμετώπισης της επικίνδυνης απειλής που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Σημαντικές διαφορές δεν υπάρχουν στις προσεγγίσεις των πολιτικών κομμάτων και φορέων, αλλά αυτό δεν αρκεί, καθώς από τις διαπιστώσεις πρέπει το ελληνικό πολιτικό σύστημα να περάσει στο επόμενο βήμα, εκείνο των αποφάσεων. Και όλα αυτά σε ένα σκηνικό δύσκολο, με την οικονομία να έχει δεχθεί σοβαρό πλήγμα από το δεκαετές Μνημόνιο και τώρα την πανδημία, επηρεάζοντας έτσι και τις αμυντικές δυνατότητες της χώρας, σε ένα διεθνές περιβάλλον που ελάχιστοι θα ασχοληθούν με «ένα ακόμη επεισόδιο» στη διαμάχη Τουρκίας – Ελλάδας και με την ΕΕ να μην είναι πια αποτελεσματικός μοχλός πίεσης προς την Άγκυρα, αλλά μάλλον αδιάφορος παρατηρητής.
Η άλλη επιλογή δεν είναι παρά η υποταγή και τελικά η δορυφοριοποίηση της χώρας μας στην Τουρκία, όπως είχε προβλέψει ο σπουδαίος στοχαστής Παναγιώτης Κονδύλης.
Η πρωτοφανής κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων σε όλα ανεξαιρέτως τα μέτωπα αναδεικνύει τη νέα στρατηγική που έχει επιλέξει η Τουρκία έναντι της Ελλάδας, που δεν είναι άλλη από την επίδειξη ισχύος και την επιβολή καθεστώτος φόβου σε έναν γείτονα που επιμένει να υποτιμά. Ο κ. Ερντογάν, με αφορμή και τα λάθος μηνύματα που έχουν δώσει στο παρελθόν ελληνικές κυβερνήσεις, θεωρεί ότι η Ελλάδα είναι ο εύκολος στόχος, επί του οποίου μπορεί να επιτύχει διπλωματικές ή και στρατιωτικές νίκες τις οποίες δεν μπορεί να επιτύχει σε άλλα μέτωπα. Και για τον ίδιο είναι σημαντικό να αποδείξει ότι μπορεί να επιβάλει αυτό το καθεστώς φόβου και υποτέλειας σε χώρες-μέλη της ΕΕ, όπως είναι η Ελλάδα και η Κύπρος, με την Ελλάδα να είναι και μέλος του ΝΑΤΟ.
Ποιο είναι το σχέδιό τους
Γνωρίζοντας ότι η Τουρκία, την οποία οδηγεί σε ένα αυτοκαταστροφικό μονοπάτι, μπορεί σύντομα να μην έχει καν τη δυνατότητα να επιβληθεί στους γείτονές της αλλά και να έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, ο κ. Ερντογάν θέλει να καθαρίσει, όσο μπορεί συντομότερα, το σκηνικό σε Αιγαίο και Μεσόγειο. Εκεί που η Ελλάδα και η Κύπρος προβάλλουν ως τα μεγάλα εμπόδια για την υλοποίηση των σχεδίων του να παρουσιάσει το 2023 ως δικό του προσωπικό επίτευγμα τη «Νέα Τουρκία», στην επέτειο των 100 ετών από την ίδρυση του τουρκικού κράτους.
Η κατάσταση με τα τετελεσμένα που επιχειρεί να επιβάλει ως μορφή ρουτίνας ο κ. Ερντογάν δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη από την Ελλάδα, καθώς σε διαφορετική περίπτωση υπονομεύεται το κύρος της χώρας και υποθηκεύονται στο διηνεκές τα κυριαρχικά δικαιώματά της.
Ο Έβρος η πρώτη κίνηση
Η επίθεση στον Έβρο επρόκειτο για την πρώτη κίνηση σε αυτό το σχέδιο, που προέβλεπε τον αιφνιδιασμό της Ελλάδας και την κατάλυση της κυριαρχίας της όχι σε ένα θαλάσσιο σύνορο, αλλά στα χερσαία σύνορά της, με τρόπο που θα ήταν εκτός των άλλων και ατιμωτικός. Το σχέδιο αυτό ευτυχώς αποκρούσθηκε και μάλιστα έφερε και τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα από την Τουρκία αποτελέσματα, καθώς η Frontex αναπτύχθηκε στον Έβρο και πλέον όλο και λιγότερες φωνές ακούγονται για το πώς η Ελλάδα αντιμετωπίζει το Μεταναστευτικό…
Από εκεί και πέρα όμως άρχισε να ξεδιπλώνεται το σχέδιό του σε όλη του την έκταση.
Η παρενόχληση του ελικοπτέρου του ΥΕΘΑ Νίκου Παναγιωτόπουλου, που περιόδευε σε Αγαθονήσι, Φαρμακονήσι, Οινούσσες, Παναγιά, ήταν η κορυφή του παγόβουνου και ήρθε ύστερα από διαδοχικές και συστηματικές υπερπτήσεις ελληνικών νησίδων, ακόμη όμως και κατοικημένων νησιών, όπως η Λέσβος, η Χίος και η Σάμος.
Και με πρωτοφανή, προκλητικό τρόπο το τουρκικό ΥΠΕΞ αρνήθηκε φυσικά την παρενόχληση και αναφέρθηκε σε «αναγνωριστικές πτήσεις ρουτίνας». Πολύ απλά, η Τουρκία με το περιστατικό αυτό έθεσε και θέμα αποστρατιωτικοποίησης νησιών και θέμα «γκρίζων ζωνών», μη αναγνωρίζοντας την ελληνική κυριαρχία στις νησίδες και θωρώντας ότι εκεί η Τουρκική Αεροπορία έχει δικαίωμα να κάνει «αναγνωριστικές πτήσεις ρουτίνας», σαν να είναι «τουρκικός» εναέριος χώρος, πάνω από «τουρκικές» νησίδες.
Ο ΥΠΕΞ κ. Τσαβούσογλου μάλιστα έκανε ένα βήμα παραπάνω, λέγοντας ότι υπάρχουν «ανεπίλυτα ζητήματα, η υφαλοκρηπίδα, ο έλεγχος του FIR αλλά και νησιά και νησίδες με κυριαρχία ασαφή… Όπως τα Ίμια… Κάθε χρόνο δημιουργούνται εντάσεις, είναι μια ρουτίνα…».
«Γκρίζες ζώνες»
Με δεδομένο ότι τις προηγούμενες ημέρες –και με ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ και με δηλώσεις τούρκων αξιωματούχων– ερχόταν διαρκώς στη συζήτηση η απαίτηση για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, πλέον η Τουρκία βάζει στο τραπέζι όλη την ατζέντα: «Γκρίζες ζώνες», με την αμφισβήτηση ακαθόριστου αριθμού νησιών και νησίδων στο Αιγαίο, εναέριος χώρος και άσκηση αρμοδιοτήτων στο FIR Αθηνών, υφαλοκρηπίδα…
Και μάλιστα απαιτεί η συζήτηση για τα ζητήματα αυτά να ενταχθεί στη διαπραγμάτευση των τεχνοκρατών και στρατιωτικών για την υιοθέτηση Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Με τον τρόπο αυτό θα επιχειρηθεί από την Τουρκία η συζήτηση αυτή να εξελιχθεί σε αναζήτηση τρόπων ώστε η καθημερινή αμφισβήτηση της κυριαρχίας και των αρμοδιοτήτων της Ελλάδας στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο να γίνει αποδεκτή από την Ελλάδα ως «ρουτίνα» και έτσι να αποφεύγονται οι… εντάσεις!
Η Τουρκία δεν κρύβει πλέον ότι δεν αρκείται στην αμφισβήτηση της άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων και αρμοδιοτήτων στο Αιγαίο εκ μέρους της Ελλάδας, αλλά ότι διεκδικεί για λογαριασμό της τέτοια δικαιώματα και αρμοδιότητες όλο και σε πιο διευρυμένες περιοχές που μπαίνουν βαθιά στο Αιγαίο, αλλά και στη Μεσόγειο καλύπτουν όλη τη θαλάσσια περιοχή, ανατολικά του ορίου των 6 ν.μ. των χωρικών υδάτων των νησιών (Καστελλόριζου, Ρόδου, Καρπάθου, Κρήτης).
Και η στρατηγική αυτή θέλει να οδηγήσει την Ελλάδα σε ασφυξία και σταδιακά σε περιορισμό και απώλεια εθνικής κυριαρχίας.