Γιάννης Βογιατζής: Δάσκαλοί μου ήταν ο πατέρας μου και η μάνα μου…
«Όταν ετοιμαζόμουν να δώσω εξετάσεις στη Δραματική Σχολή, ένα από τα κείμενα που είχα μάθει ήταν του Εξάγγελου στους ‘‘Πέρσες’’, του Αισχύλου. Άρχισα λοιπόν να φωνάζω και να χειρονομώ νομίζοντας ότι ‘‘παίζω’’ τον ρόλο. Με σταματάει λοιπόν τότε ο Ροντήρης και με ρωτάει ‘‘Γιατί φωνάζεις;’’.
‘‘Γιατί παίζω τον ρόλο’’, του απαντάω. Σαν κεραυνός ακούστηκε στη συνέχεια η ερώτησή του: ‘‘Μήπως μπορείτε να μας πείτε τι παίζετε για να καταλάβουμε κι εμείς;’’. Άρχισα λοιπόν να του μιλάω και να του λέω τα λόγια του κειμένου όπως θα τα έλεγα σ’ ένα φίλο. Τελειώνοντας μου είπε: ‘‘Τώρα καταλάβαμε τι ακριβώς θέλει να πει το κείμενο. Αυτό πρέπει να το ξέρεις για πάντα. Μόνο όταν καταλάβεις εσύ ο ίδιος τι ακριβώς λες, τότε είναι σίγουρο ότι θα καταλάβει κι ο κόσμος. Πήγαινε λοιπόν κι έλα τη Δευτέρα κατευθείαν στο μάθημα της τρίτης τάξης’’. Δασκάλους μου θεωρώ τον πατέρα μου και τη μάνα μου που μου έμαθαν σωστά ελληνικά και από πολύ νωρίς έβαλαν σε τάξη τις σκέψεις μου. Από τους ηθοποιούς, τον Δημήτρη Χορν που όταν του είπα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός κι ότι θα γίνω ακόμη κι αν μου πει ότι δεν κάνω για το θέατρο, μου απάντησε: ‘‘Δεν χρειάζεται να μου πεις τίποτα άλλο. Να γίνεις’’. Μην ξεχάσω ν’ αναφέρω ως δασκάλους μου τον Πέλο Κατσέλη, τη Δέσπω Διαμαντίδου, τον Μίμη Φωτόπουλο».
Υπογραφή: Γιάννης Βογιατζής, ηθοποιός, κλείνει τον Ιούνιο τα 93
Φωτο: ellinikoskinimatografos.gr