Μ. Σχοινάς: “Η Ευρώπη είναι φάρος σε ένα κόσμο ολοένα και πιο σκοτεινό”

Μ. Σχοινάς: “Η Ευρώπη είναι φάρος σε ένα κόσμο ολοένα και πιο σκοτεινό”

«Η Ευρώπη είναι φάρος σε ένα κόσμο ολοένα και πιο σκοτεινό. Με την πανδημία θα είναι ακόμη πιο ισχυρό το αίτημα για ανθεκτικές και συνεκτικές κοινωνίες» τόνισε στον Αθήνα 9.84 ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς. Υπογράμμισε τη σημασία της αλληλεγγύης και συνεργασίας μεταξύ των Ευρωπαίων, κρίνοντας ως καταστροφική την αντίληψη για αποσπασματικές λύσεις, σε προβλήματα που ξεπερνούν τα σύνορα.

Ο κ.Σχοινάς σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Μία ημέρα στην Αθήνα» αναφέρθηκε στη θέση της Ευρώπης σε ένα σύνθετο κόσμο, όπως και στο μέλλον της κοινής πορείας, έχοντας παρακολουθήσει εκ των έσω, επί δεκαετίες, τις εξελίξεις ως στέλεχος της Επιτροπής, ευρωβουλευτής και εκπρόσωπος της Κομισιόν την περίοδο του Ζ.Κ.Γιούνκερ. Σήμερα στην ατζέντα του υπάγονται έννοιες οι οποίες εντάσσονται σε αυτό το οποίο χαρακτηρίζεται και ως Ευρωπαϊκός τρόπος ζωής.

Οι δυσκολίες βοηθούν την Ευρώπη

«Πάντα υποστηρίζω ότι η Ευρώπη είναι ένα πείραμα που έχει σχεδιαστεί για να ξεπερνάει τις δυσκολίες και ότι οι κρίσεις και οι δυσκολίες την βοηθούν. Εχθρός της ΕΕ είναι μάλλον η ακινησία. Ελπίζω έτσι να γίνει και αυτή τη φορά» ανέφερε ο κ. Σχοινάς

Από τις στάχτες του πολέμου στην ενοποίηση

Με δεδομένες τις δυσκολίες και αντιπαραθέσεις των τελευταίων ετών, εάν κανείς ανατρέξει στο παρελθόν διαπιστώνει ότι και στις δεκαετίες του 50 και του 60 ο δρόμος δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Η διαδικασία της ενοποίησης γεννήθηκε μέσα από τις στάχτες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν πια κατέστη σαφές ότι Ευρωπαίοι δεν γίνεται να αλληλοσκοτωθούν δύο φορές σε έναν αιώνα, χωρίς να ξεκινήσει κάτι καινούργιο» σημειώνει επ αυτού ο κ.Σχοινάς.

«Ακολούθησε μια 30ετής περίοδος, εν μέσω διαφωνιών, μέχρι την εποχή του Ζάκ Ντελόρ, οποίος ορματίστηκε την εσωτερική αγορά. Στη συνέχεια, περάσαμε στο κοινό νόμισμα, μετά στη ζώνη Σένγκεν, στα σύνορα και τώρα στη συνεργασία για την άμυνα και την εξωτερική πολιτική. Όπως έλεγε κι ο Χαλστάιν, τέως πρόεδρος της Επιτροπής, η Ευρώπη είναι λίγο σαν τον ποδηλάτη, που πρέπει συνεχώς να κάνει πετάλι, προκειμένου να σταθεί και να μην πέσει. Κάπως έτσι προχώρησε η ολοκλήρωση».

Long Description
Διαφορετικότητα και πανανθρώπινες αξίες

«Η Ευρωπαϊκή δημιουργία με την Αναγέννηση, τον Διαφωτισμό, τις σκέψεις των Μοντεσκιέ, Μονέ και του Ουγκώ που είχε αναφερθεί στην Ευρώπη ως «Ευρώπη των βασιλέων και όχι των λαών». Από τους ψαράδες στην Λισσαβόνα μέχρι τον παγωμένο βορρά, τα στενά της Κυψέλης και το Ντεπώ, τα κίτρινα γιλέκα και το CERN, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική στις γωνιές της Ευρώπης αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν γέφυρες που συνδέουν τους ανθρώπους και αποδεικνύονται πολύ ισχυρές.»

Σκέψεις του Μαργαρίτη Σχοινά

«Πάντα πίστευα ότι η μεγαλύτερη δύναμη της Ευρώπης είναι ακριβώς η διαφορετικότητά της. Οτι δηλαδή πορευόμαστε λίγο-πολύ συντεταγμένα, όντας τόσο διαφορετικοί. Είναι αυτό που μας κάνει μοναδικούς στον κόσμο. Δεν νομίζω ότι υπάρχει ένας Homo-Europeous με την ίδια αντίληψη, τον ίδιο τρόπο ζωής και που σκέπτεται και δρα με τον ίδιο τρόπο.

Έχουμε γλωσσικές, εθνικές, πολιτιστικές παραδόσεις, οι οποίες όμως μεταβολίζονται σε μια ενιαία αντίληψη για την ζωή γύρω από πανανθρώπινες αξίες όπως η Δημοκρατία, η προστασίας των μειονοτήτων, της ισότητας των φύλων, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της καθολικής υγείας και εκπαίδευσης, της μη ύπαρξης θανατικής ποινής. Όλα αυτά αποτυελούν την συνεκτική ύλη των Ευρωπαίων.

Δεν είναι όμως ένα καλούπι που μας κάνει όλους το ίδιο. Είναι η συντεταγμένη πορεία μέσα από διαφορετικές εθνικές, κοινωνικές, πολιτικές, πολιτιστικές παραδόσεις. Αυτή είναι η δύναμή μας» λέει ο κ.Σχοινάς και αναφέρεται στον ρόλο της Ε.Ε σε ένα κόσμο με ενίοτε ακατανόητους μηχανισμούς και συγκρούσεις συμφερόντων. Άλλωστε οι πανανθρώπινες αξίες, δεν είναι αυτονόητες σε όλα τα άκρα της Γης.

«Είναι καθήκον όλων μας και περισσότερο των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. να δρουν ως γέφυρες ανάμεσα σε αυτά τα συμφέροντα, πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενα και μη ευθύγραμμα. Από τα βασικά ζητούμενα στην ευρωπαϊκή πολιτική είναι το πως μέσα από τη δράση μας θα μπορούμε να φτάνουμε σε κοινό παρονομαστή, σε λύσεις συμβιβασμού,για την προώθηση του κοινού συμφέροντός μας. Αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο, αυτό υπήρξε μέχρι τώρα και θα συνεχίσει να είναι και τα επόμενα χρόνια».

Φάρος σε ένα σκοτεινό κόσμο

Υπέρμαχοι της Ε.Ε σημειώνουν ότι 75 χρόνια μετά την λήξη του Β παγκοσμίου πολέμου η Ευρώπη είναι από τα λίγα σημεία της γης με ειρήνη και δημοκρατία.

Οι επικριτές αναφέρουν ότι η πολιτική ισχύς έχει περάσει στους χρηματοπιστωτικούς οίκους ενώ μεγάλες εταιρίες έχουν μεταφερθεί Ασία. Άλλοι πάλι, βλέπουν την ΕΕ να πρωτοστατεί στην προσπάθεια για την Κλιματική Αλλαγή και αποτελεί ίσως τον μεγαλύτερο δωρητή ανθρωπιστικών δράσεων.Στα ευρωπαικά επιτεύγματα ο κ.Σχοινάς προτάσσει την σημασία των αξιών που την διέπουν, σε ένα ασταθή κόσμο.

«Αν δούμε αντικειμενικά τι πέτυχε η Ευρώπη μέσα σε 75 χρόνια, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μέγα κέρδος είναι η ειρήνη. Ότι δηλαδή ζούμε την πιο μακρά περίοδο ειρήνης σε μια ήπειρο, όπου όλοι πολέμησαν με όλους, για όλα και παντού.

Ένα δεύτερο αντικειμενικό στοιχείο είναι ότι το μέσο βιωτικό επίπεδο πολλαπλασιάστηκε επί οκτώ. Δηλαδή, ζούμε καλύτερα 8 φορές από ό,τι ζούσαμε, πριν την εκκίνηση της διαδικασίας ενοποίησης.

Το τρίτο στοιχείο είναι ότι η Ευρώπη έχει γίνει επίκεντρο αυτών των αξιών σε έναν κόσμο ολοένα και πιο ασταθή, με παγκόσμιες ηγεσίες, που δεν είναι πάντα στο ύψος των περιστάσεων. Η Ευρώπη εξακολουθεί να αποτελεί φάρο σε ένα κόσμο ολοένα και πιο σκοτεινό. Δεν είναι όμως ομοσπονδιακό κράτος. Δεν είμαστε ΗΠΑ με 250 χρόνια ομοσπονδιακής, ενοποιητικής ιστορίας. Εμείς είμαστε 75 χρονών, αλλά πιστεύω ότι για μια κυρία 75 χρονών, η Ευρώπη έχει πετύχει πολλά και σημαντικά» καταλήγει ο κ Σχοινάς.

Το δίδαγμα της πανδημίας

Στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, ο διάλογος και ο εορτασμός της 9ης Μαΐου στην Ευρώπη διεξάγονται στην σκιά της πανδημίας, σε αναζήτηση μηχανισμών και τις διαφορές Βορρά – Νότου να περιλαμβάνονται στην ατζέντα.

«Μετά την πανδημία, στην Ευρώπη θα είναι πιο ισχυρό το αίτημα για ανθεκτικές και συνεκτικές κοινωνίες. Είναι αυτό που είπε ο Εμ. Μακρόν στην ομιλία του στη Σορβόννη, ότι χρειαζόμαστε μία Ευρώπη που προστατεύει, που ανοίγει δρόμους και ευκαιρίες» απαντά ο κ.Σχοινάς. «Επίσης» προσθέτει « συνειδητοποιήσαμε την κρισιμότητα της έννοιας της αλληλεγγύης και συνεργασίας μεταξύ των Ευρωπαίων και πόσο καταστροφική είναι οποιαδήποτε αντίληψη για αποσπασματικές, εθνικές λύσεις σε προβλήματα που ξεπερνούν τα σύνορα. Εκτιμώ τι παρόλο που σε κάποιες πρώτες φάσεις της διαχείρισης της πανδημίας, δεν ήταν εμφανής αυτή η αντίληψη συνεργασίας και συνοχής, τα επόμενα χρόνια θα είναι από τα βασικά διδάγματα της κρίσης που θα πρέπει να ενσωματώσουμε στην πολιτική δράση»

Ο ευρωπαικός τρόπος ζωής

«Αποτελεί κοινή συνισταμένη παραδόσεων που μας προσδιορίζουν ως Ευρωπαίους. Στις δικές μου αρμοδιότητες, εντάσσεται η ευθύνη για τα θέματα ασφάλειας, συνόρων, μετανάστευσης, των δεξιοτήτων στην κοινωνία, της κινητικότητας, της εκπαίδευσης και της νεολαίας. Αυτά συνδέονται με την έννοια της Ευρώπης που προστατεύει, ανοίγοντας ταυτόχρονα δρόμους και ευκαιρίες. Έχουμε ισχυρή εντολή για τα επόμενα χρόνια και θα δουλέψουμε για να προχωρήσει η Ευρώπη σε όλο το εύρος αυτών των αρμοδιοτήτων» ανέφερε κλέινοντας, ο κ Μαργαρίτης Σχοινάς


Σχολιάστε εδώ