ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ

ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ

Συγγραφέας
Χρυσοξένη Προκοπάκη


Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Στίξις η νέα συλλογή διηγημάτων της Χρυσοξένης Προκοπάκη με τίτλο ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ, με ένα σχέδιο του ζωγράφου Μιχάλη Αμάραντου.

Πρόκειται για έντεκα διηγήματα που κινούνται με παιγνιώδη τρόπο μέσα στο χρόνο, ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό και με την –όχι πάντα εμφανή– αλληγορία τους, προκαλούν τη φαντασία και τη σκέψη του αναγνώστη.

Η ιδιαίτερη γραφή της Χρυσοξένης Προκοπάκη ταξιδεύει σε ιστορίες καθημερινών ανθρώπων, κεντρίζει με ανατροπές, ξαφνιάσματα, εκπλήξεις, με τους ήρωες να αναδεύουν ένα ιδιόμορφο μείγμα ωριμότητας, παιδικής αθωότητας, μυστηρίου, μεγάλων μυστικών, δραματικών αποκαλύψεων.

 …Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, βροντοφώναζε ο ζητιάνος και γύρω του έτρεχαν όλοι να προλάβουν, ενώ ο ίδιος, μη έχοντας το ελάχιστο στην κατοχή του, έμοιαζε τόσο πλήρης, τόσο ευτυχής και ευγνώμων.
(Από το διήγημα: Πού θα πλήξεις πάλι απόψε;)


Απόσπασμα βιβλίου

Βαλίτσες απελπισμένων προορισμών

Είμαι επιτέλους δεκαεννιά. Πόσο κρατάει κι αυτή η ηλικία; Μετράω τους μήνες και μου βγαίνουν πάντα λειψοί. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη. Τα μάγουλά μου είναι κόκκινα, το δέρμα μου λευκό και λείο. Κι όμως έχω την επιθυμία να ζαρώσω, να φτάσω εβδομήντα, να κάθομαι στα καφενεία και να ζωγραφίζω φιγούρες που προσπερνάνε τη ζωή, που πάνε κι έρχονται μ’ ένα ποτήρι κρασί, που τα δάχτυλά τους είναι κίτρινα κι η σάρκα τους έχει ποτίσει απ’ τον καπνό. Θέλω να μεγαλώσω γρήγορα, να διηγούμαι τη ζωή μου, όχι απαραίτητα όπως την έχω ζήσει, αλλά όπως θα ήθελα να τη ζήσω. Να φοράω γυαλιά πρεσβυωπίας, να κάνω αέρα με βεντάλιες και να έχω ένα μαντιλάκι ροζ στην τσάντα μου για να σκουπίζω τα μάτια μου που θα δακρύζουν χωρίς λόγο. Όμως είμαι ακόμα δεκαεννιά. Στα δάχτυλά μου δεν φοράω χρυσά δαχτυλίδια που μου έχουν χαρίσει υποψήφιοι γαμπροί, ούτε σάλι φοράω για την ψύχρα. Με χωρίζουν τόσα χρόνια από τα γηρατειά! Είμαι δυστυχισμένη, επειδή δεν μπορώ να ζήσω την ηλικία μου, μα ούτε και καμία άλλη ηλικία. Δεν έχω τις παραξενιές που έχουν οι γιαγιάδες. Δεν έχω τη θλίψη τους από τις αναμνήσεις.
…«Μπορώ να σας φωνάζω μαμά;» την είχα ρωτήσει όταν πρωτοήρθε στο σπίτι μας. Έφυγε από το δικό της και εγκαταστάθηκε στο δικό μας.
«Και βέβαια μπορείς» μου είχε απαντήσει. Η κυρία Ευδοκία ήταν χαρούμενη πια. Δεν ήταν μόνη της. Ήμασταν όλοι μαζί. Έφερε μαζί της και δυο κορίτσια. Ανιψιές της. Εγκαταστάθηκαν κι αυτές μαζί μας. Είναι δίδυμες. Από γεννησιμιού τους. Η μία κοιτάζει τον εαυτό της στο πρόσωπο της άλλης. Θέλουν να γίνουν ζωγράφοι. Έχουν όλα τα σύνεργα: πινέλα, καμβάδες, χρώματα. Ζωγραφίζουν τη ζωή τους και περιμένουν να έρθει η ώρα για να το σκάσουν. Ή έτσι νομίζω εγώ. …Δεν αγαπάμε κανέναν ανιδιοτελώς, ούτε τον ίδιο μας τον εαυτό. Μισούμε τα βλέφαρά μας που πέφτουν για να κοιμηθούμε, γιατί μας κρατάνε μακριά απ’ τη ζωή. Δεν αγαπάμε τη ζωή μας από ενοχές για όσα παραλείψαμε να κάνουμε κάποτε. Και οι άνθρωποι μπαινοβγαίνουν στο σπίτι και στη ζωή μας με την ίδια πάντα ευκολία, σαν να μην έχει τίποτα προηγηθεί, σαν να μην μας έβλαψαν ποτέ.
…Με νύχια και με δόντια κρατιόνταν ακόμα οι ισορροπίες. Ήταν πια ολοφάνερο ότι από ώρα σε ώρα το τεράστιο οικοδόμημα που λεγόταν οικογένεια θα κατέρρεε. Τα θεμέλια είχαν ήδη αρχίσει να τρίζουν. Ο κήπος, ο άλλοτε φροντισμένος, γινόταν όλο και πιο εχθρικός. Μόνο το πηγάδι μπορούσε ακόμα να μας σώσει. Κι αυτό παρέμενε στεγνό. Πότε θα γέμιζε νερό; Πότε θα έβρεχε επιτέλους;
…Τα παιδικά μας χρόνια είναι ανελέητα. Επιστρέφουν τις στιγμές εκείνες που νομίζεις ότι δεν τα έχεις πια ανάγκη και σε δαγκώνουν στο λαιμό, για να σου θυμίσουν ότι κάποτε ήσουν ένας άλλος. Πόσο μοιάζεις τώρα μ’ αυτόν τον άλλο; Τα παιδικά σου χρόνια επιστρέφουν για να σε ξυπνήσουν απ’ το λήθαργο της
ενηλικίωσης.

Πηγή: diastixo.gr


Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Χρυσοξένη Προκοπάκη γεννήθηκε στο Ρέθυμνο και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική του Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ:
Μια τυχαία Ιφιγένεια (Στίξις, 2017)
Λευκό μακρύ παλτό (και άλλες ιστορίες) (Μανδραγόρας, 2016)
Μέλαινα Χολή (Άπαρσις, 2013)
Συλλογικά: Μαθαίνοντας ποδήλατο (Κέδρος, 2013)
Νέο Γαλλικό θέατρο (Άγρα, 2012)
Μεταφράσεις: Long manteau blanc (Paulette Éditrice, 2017)


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΙΞΙΣ

Κατηγορία: Ελληνική Πεζογραφία
ISBN: 978-618-84081-5-9


Σχολιάστε εδώ