Σπάμε τις αλυσίδες σήμερα που μας έβαλε ο κορονοϊός και μας άλλαξε τα φώτα

Σπάμε τις αλυσίδες σήμερα που μας έβαλε ο κορονοϊός και μας άλλαξε τα φώτα

ΔΗΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ
Του Μάκη Κουρή


Σπάμε τις αλυσίδες σήμερα που μας έβαλε ο κορονοϊός και μας άλλαξε τα φώτα. Γευθήκαμε τι θα πει φυλακή, με τη διαφορά ότι με τη δική μας θέληση κλειστήκαμε μέσα, συν τη… φιλότιμη προσπάθεια του Σπύρου Παπαδόπουλου. Σίγουρα ο επόμενος ιός, όποτε εμφανισθεί, θα τον πάρει στη δούλεψή του, για να κάνει όμως τα αντίθετα από αυτά στα οποία εκπαιδεύτηκε. Να φροντίζει να είναι ανοιχτές οι πόρτες για να μπορεί να αφήνει την… κάρτα του!

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ήταν την Παρασκευή. Ποιος το πήρε χαμπάρι; Είδατε πουθενά κανέναν Μάη κρεμασμένο στην πόρτα του σπιτιού ή στο μπαλκόνι; Με λουλούδια από τον κήπο να μοσχοβολάνε; Με το «Μένουμε Σπίτι», φτάσαμε στο σημείο να μην ξέρουμε τι μέρα είναι…

ΑΣΕ που αρκετοί θα πουν, τώρα που συνηθίσαμε κλεισμένοι στο σπίτι, μας ξεβολεύετε… Άντε να πας στο χθες… Αλλά ποιο χθες; Γυρίσαμε σελίδα. Τηλεργασία, τηλεκπαίδευση, τέλος τα υπουργικά συμβούλια, οι συσκέψεις… Ήρθαν τα πάνω κάτω. Το ερώτημα είναι: Ποιος, ΠΟΙΟΙ είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι; Ποια τα σατανικά μυαλά που προσέλαβαν τον κορονοϊό;

ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι τυχαίο… Το έχει αποδείξει η Ιστορία…


••• «Είναι προνόμιο το να έχεις “σπίτι”. Είναι προνόμιο το να έχεις σπίτι όπου να μην υφίστασαι βία ως γυναίκα ή ως παιδί που αποκλίνει από τις αποδεκτές νόρμες. Έχω αυτό το προνόμιο. Δεν το έχει όλη η κοινωνία», τονίζει σε άρθρο της η Άντζελα Δημητράκη, συγγραφέας.

••• Πολύ αργά για δάκρυα, κύριε Μάρτιν Σουλτς, πρώην πρόεδρε του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών του SPD. «Για να υπερβούμε βιώσιμα την κρίση του κορονοϊού, πρέπει να βάλουμε τώρα τα θεμέλια για να καταστεί, επιτέλους, η ΕΕ μια κοινότητα αλληλεγγύης, η οποία στο μέλλον θα μπορεί να παρεμβαίνει αποτελεσματικότερα όταν κράτη-μέλη χωρίς δική τους ευθύνη περιέρχονται σε κρίση».
Μας θυμίζετε εκείνο το «η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε».
Εκεί καταντήσατε το όραμα των μεγάλων ηγετών της Ευρώπης.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ