Νίμιτς: Τα Σκόπια πήραν αυτά που ζητούσαν!
Τ’ ακούς, Αλέξη; Και υπερηφανεύεσαι για τη Συμφωνία
O Μάθιου Νίμιτς είναι λογικό να περηφανεύεται για τη Συμφωνία των Πρεσπών, καθώς ασχολήθηκε με αυτήν την υπόθεση σχεδόν στη μισή του καριέρα ως διπλωμάτης και μεσολαβητής.
Σε ένα μακροσκελές άρθρο του σε ξένο περιοδικό (το οποίο δημοσιεύθηκε στο «Έθνος»), ο κ. Νίμιτς, μέσα στα πολλά που αναφέρει για τις διαπραγματεύσεις και τους ύμνους προς τα πρόσωπα των κ. Τσίπρα, Ζάεφ, Κοτζιά και Ντιμιτρόφ, δίνει μέσα σε μια παράγραφο την ουσία του παζαριού που οδήγησε στη Συμφωνία.
Όπως περιγράφει, οι Έλληνες ήταν ανένδοτοι στο erga omnes, για το οποίο, όπως είπε, πείσθηκε και ο ίδιος, μια και η ύπαρξη δύο ονομάτων θα δημιουργούσε πολλά προβλήματα στο μέλλον. Τονίζει δε ότι αυτή ήταν μια «μια σκληρή παραχώρηση για τα Σκόπια, αλλά τελικά συμφώνησε με την erga omnes εφαρμογή της νέας ονομασίας, η οποία απαιτούσε εκτενείς συνταγματικές αλλαγές που σχεδόν σκότωσαν την αποδοχή της Συμφωνίας Πρεσπών κατά τη διάρκεια επικύρωσής της». Παραδέχεται δηλαδή ότι πράγματι η διαδικασία επικύρωσης της Συμφωνίας με το πλασματικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν προβληματική.
Όμως το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και η ουσία βρίσκεται στην επόμενη αναφορά του κ. Νίμιτς, στα ανταλλάγματα που πήραν τα Σκόπια για την αποδοχή της erga omnes ονομασίας:
«Τι πήραν σε αντάλλαγμα τα Σκόπια; H Αθήνα συμφώνησε να αποσύρει ουσιαστικά το βέτο στις αιτήσεις των Σκοπίων για να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ και υποστήριξε ενεργά την είσοδό τους. Ίσως ακόμα πιο σημαντικό ως στόχος των διαπραγματευτών των Σκοπίων ήταν η καθολική αποδοχή της ταυτότητας του λαού τους και αυτό σήμαινε ότι κανείς δεν θα αμφισβητούσε –συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας– ότι ήταν Μακεδόνες και ότι η γλώσσα τους ήταν μακεδονική. Τα Σκόπια ικανοποιήθηκαν για αυτό το κρίσιμο ζήτημα».
Πέρα από κριτικές, πέρα από ερμηνείες, πέρα από ιδεοληψίες και φανατισμούς, η δήλωση αυτή του κ. Νίμιτς είναι η πιο σαφής και καθαρή παραδοχή της τραγικής και μεγάλης υποχώρησης της Αθήνας σε αυτό που αποτελεί την ουσία και τον πυρήνα της διαφοράς. Γιατί το όνομα ήταν απλώς η έκφραση του «μακεδονισμού» και της προσπάθειας καπηλείας της «μακεδονικής» ταυτότητας. Και ο κ. Νίμιτς, με τη συμβολή των κ. Κοτζιά και Ντιμιτρόφ, πέτυχε απλώς να διαχωρίσει το όνομα, το οποίο χωρίς πρόβλημα προσέφεραν οι Σκοπιανοί, κερδίζοντας έτσι τη διατήρηση –και μάλιστα με αναγνώριση από την Ελλάδα– της «μακεδονικής» ταυτότητας και γλώσσας τους…