Σταμάτης Κριμιζής: Πλώρη για τον Άρη…
«Μόλις τέλειωσα το γυμνάσιο, μπήκα σε ένα αεροπλάνο και έφυγα για την Αμερική, πιο συγκεκριμένα για τη Μινεάπολις της Μινεσότα. Ήταν η μόνη επιλογή που είχα γιατί στη Μινεάπολις έμεναν ήδη ο αδερφός και η αδερφή της μητέρας μου, που είχαν μεταναστεύσει εδώ και χρόνια στην Αμερική και είχαν δημιουργήσει τις οικογένειές τους.
Η οικογένεια μου δεν ήθελε να μένω μόνος μου, έτσι εγκαταστάθηκα στη Μινεάπολις και η θεία μου πήρε στη ζωή μου τη θέση της μητέρας. Υπάρχει μια συγκυρία την περίοδο αυτή που τη θεωρώ πολύ σημαντική για την επιστημονική μου σταδιοδρομία. Το 1957, ενώ είμαι πρωτοετής φοιτητής – τα μαθήματα είχαν αρχίσει τον Σεπτέμβριο και ήμασταν στον Οκτώβριο, πιο συγκεκριμένα στις 4 Οκτωβρίου του 1957 – εκτοξεύεται ο ‘‘Σπούτνικ’’, ο πρώτος δορυφόρος στον κόσμο. Όπως είναι γνωστό διερχόμασταν την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.
Όταν τέλειωσα το πανεπιστήμιο έτυχε να συναντήσω τον Τζέιμς βαν Αλεν που λογαριαζόταν ως ο πατέρας της διαστημικής επιστήμης γιατί έφτιαξε τους πρώτους δορυφόρους στην Αμερική και ανακάλυψε τις ζώνες ακτινοβολίας υψηλών σωματιδίων τις εγκλωβισμένες γύρω από τη Γη. Ήμουν ήδη μεταπτυχιακός φοιτητής όταν με κάλεσε να πάω να δουλέψουμε μαζί στο εργαστήριό του.
Μου ζήτησε να σχεδιάσουμε ένα πείραμα σχετικά με την πρώτη αποστολή που θα πήγαινε στον Άρη. Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως πρωτοποριακό το πείραμα αυτό καθώς ο αντικειμενικός του σκοπός ήταν να ξεχωρίσει τα πρωτόνια από τα ηλεκτρόνια που οι ως τότε μετρητές δεν μπορούσαν να το κάνουν.
Κατάφερα να σχεδιάσω το πείραμα αυτό και επιπλέον να λειτουργήσει. Ο αντικειμενικός σκοπός ήταν να μάθουμε αν υπήρχαν ζώνες ακτινοβολίας υψηλών σωματιδίων στον Άρη. Απεδείχθη ότι ο Άρης δεν είχε τέτοιου είδους ζώνες, καθ’ οδόν όμως ανακαλύψαμε πολλά πράγματα όπως την εκτόξευση ηλεκτρονίων λόγω των ηλιακών εκρήξεων που έπεφταν στον διαπλανητικό χώρο».
Υπογραφή: Σταμάτης Κριμιζής, διακεκριμένος διαστημικός επιστήμονας