Χωρίς αξιολόγηση το νομοσχέδιο για τον νέο οργανισμό του ΥΠΕΞ
Δυστυχώς, αυτό που δεν είδαμε (πιθανόν να μας διέφυγε) και γι’ αυτό που δεν διαμαρτύρεται κανείς από τη Διπλωματική Υπηρεσία είναι η θέσπιση διαδικασίας αξιολόγησης κάθε υπαλλήλου που υπηρετεί είτε στο εξωτερικό είτε στην Κεντρική Υπηρεσία και η εξασφάλιση λογοδοσίας για κάθε υπάλληλο και για κάθε Διπλωματική Αρχή.
Γιατί προφανώς είναι θεμιτό να απαιτούνται όλο και περισσότεροι πόροι, όλο και περισσότερα μέσα, αλλά δεν θα πρέπει να γίνεται στο τέλος της ημέρας αξιολόγηση για το ποια πρεσβεία, ποιο προξενείο, ποιος διπλωμάτης, ποιος εμπορικός, ποιος διοικητικός έκανε καλά τη δουλειά του, έπιασε το πλάνο που είχε τεθεί;
Διαφορετικά, όλα είναι «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε». Οι υπάλληλοι θα γκρινιάζουν και η πολιτική ηγεσία θα προσποιείται ότι όλα πάνε καλά. Και τελικά τίποτε δεν θα δουλεύει σωστά, το προσωπικό και τα μέσα δεν θα επαρκούν και κανείς δεν θα ελέγχεται για την απόδοσή του…
Γκρίνια και κριτική για τη σπουδή του ΥΠΕΞ να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή, εν μέσω κρίσης και χωρίς να γίνει φυσικά με καθαρό μυαλό η δημόσια διαβούλευση, το νομοσχέδιο για τον νέο οργανισμό του ΥΠΕΞ.
Ήδη κυκλοφορεί ευρέως μεταξύ των διπλωματών και του προσωπικού του ΥΠΕΞ ένα κείμενο διπλωμάτη που εγείρει μια σειρά από ζητήματα, μερικά βάσιμα, άλλα εντελώς άστοχα, για το νέο οργανόγραμμα που προωθεί ο κ. Δένδιας.
Η δημιουργία νέων δομών είναι αναγκαία (στρατιωτική διπλωματία, προστασία δεδομένων) και είναι συζητήσιμη η επιλογή για νέα υπερδιεύθυνση με υποδιευθύνσεις για Τουρκία, Κύπρο, Αραβικές Χώρες – Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή. Πρέπει να υπάρξει συγκέντρωση δυνάμεων, αλλά χωρίς να υποβαθμίζεται η σημασία των υποδιευθύνσεων.
Είναι προβληματικό το ζήτημα με τα πολιτικά γραφεία υπουργών και υφυπουργών και με τη θέσπιση γραφείου Τύπου του υπουργού Εξωτερικών, από τη στιγμή που υπάρχει η Διεύθυνση Ενημέρωσης του ΥΠΕΞ. Επίσης υπάρχει μια τάση για αύξηση των γραφειοκρατικών δομών, κάτι που φυσικά δεν εξυπηρετεί τον εκσυγχρονισμό μιας δομής όπως το υπουργείο Εξωτερικών.