Μόνοι στο σπίτι… αλλά να κρατηθούμε ζωντανοί
Μόνοι στο σπίτι… Είναι το οχυρό για να μη βρει πόρτες ανοιχτές ο εχθρός, ο κορονοϊός.
Το συστήνουν όλοι οι «στρατηγοί της υγείας». Έχει γίνει το σύνθημα των πολιτικών μας, με πρώτους τους κυβερνώντες, στους οποίους έπεσε το… «λαχείο».
Μόνοι στο σπίτι, λοιπόν…
Είναι η ασφαλιστική δικλίδα για να αποτρέψουμε την επέλαση του εισβολέα. Καθώς ήδη, και εδώ στην Ελλάδα και σε όλες τις χώρες του πλανήτη, βρήκε ξεκλείδωτες πόρτες και μπήκε ο ιός, με τα θύματά του να πολλαπλασιάζονται μέρα με την ημέρα.
Έχει γίνει ο φόβος και ο τρόμος των ηγετών, με πρώτο τον ηγέτη της Αμερικής. Μέρα – νύχτα ψάχνουν να βρουν το υπερόπλο, όμως ο εχθρός μέχρι στιγμής έχει αποδείξει ότι δεν είναι του χεριού τους, δεν αντιμετωπίζεται με τα συμβατικά όπλα.
Μέχρι να καταφέρουν να βρουν το αντίδοτο, χάνουν κάθε μέρα τη ζωή τους αμέτρητοι συνάνθρωποί μας…
Με τον τρόμο να μεγαλώνει…
Έτσι, η συνταγή επιβίωσης παραμένει…
Μόνοι στο σπίτι…
Άδειοι οι δρόμοι…
Το διαπιστώνει ο καθένας μας…
Άδειοι και τις καθημερινές αλλά και, πιο εμφαντικά, τα Σαββατοκύριακα…
Μόνοι στο σπίτι…
Τρεις λέξεις… Που, όμως, δεν αρκούν…
Πρέπει και να… συντηρηθεί η οικογένεια, να μείνει ζωντανή, ο εχθρός να σπάσει τα μούτρα του…
Μόνοι στο σπίτι ΝΑΙ, αλλά θα πρέπει η οικογένεια να φάει…
Και εδώ η κυβέρνησή μας δεν έχει δώσει λύση, απάντηση…
Ο καθένας είναι μπροστάρης στον πόλεμο… Και μαχητής. Η Ιστορία το ξέρει… Δεν παραδίδεται.
Μόνοι στο σπίτι, κύριε πρωθυπουργέ, αλλά ζωντανοί για να νικήσουμε τον «εχθρό».
Θα κλείσω παραθέτοντας τη σύσταση του διάσημου έλληνα καθηγητή του ΜΙΤ Κωνσταντίνου Δασκαλάκη:
«Στέλνω πολλούς χαιρετισμούς από τον καναπέ μου σε εσάς στον καναπέ σας (ελπίζω) και απέραντη ευγνωμοσύνη στους γιατρούς και στις νοσοκόμες που παλεύουν και μέχρι να παρέλθει αυτή η λαίλαπα θα συνεχίσουν να παλεύουν για τη ζωή όλων μας».