Χρωστάει πολλά ο τόπος μας στον Προκόπη Παυλόπουλο…
Παρέδωσε την Παρασκευή ο Προκόπης Παυλόπουλος στη διάδοχό του, την κυρία Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, το ανώτατο αξίωμα της χώρας, την Προεδρία της Δημοκρατίας. Αξίωμα στο οποίο έδωσε πνοή και ΟΥΣΙΑ, ενώ καθημερινή ήταν η παρουσία του σε κάθε γωνιά της χώρας τα πέντε χρόνια της θητείας του. Πάντα παρών ήταν και στις χώρες που αποφασίζουν για εμάς, για το αύριο της πατρίδας μας.
Δεν ήταν απλώς ο τύποις Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Είχε λόγο για τα καίρια εθνικά μας θέματα και τον εξέφραζε δημόσια αλλά και στις συχνές συναντήσεις του με τους ηγέτες άλλων χωρών, που έχουν αποφασιστικό ρόλο. «Θύμιζε», επίσης, στους γείτονες, με πρώτο τον τούρκο ομόλογό του, τις κόκκινες γραμμές, τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου μας, βάζοντας πλάτη σε εκείνες τις κρίσιμες ώρες που παιζόταν η τύχη της πατρίδας μας. Και σώθηκαν πολλά… Ο λόγος του και τα επιχειρήματα που έθετε έπειθαν και έγερναν την πλάστιγγα υπέρ των ελληνικών θέσεων. Υπήρξαν νύχτες που το τηλέφωνο δεν σταματούσε…
Η πόρτα του ήταν πάντα ανοιχτή σε όλους. Ανεξάρτητα από τίτλους, χωρίς διακρίσεις.
Στα παραπάνω δεν υπάρχει η παραμικρή υπερβολή. Κάποιοι, όμως, ενοχλούνταν… Και ίσως αυτό να ήταν ο λόγος που δεν ανανεώθηκε η θητεία του… Για τον Παυλόπουλο, όμως, ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας πάνω από όλα ήταν η χώρα…
Προς τι όλες αυτές οι αναφορές;
Η απάντηση είναι ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος άφησε βαριά κληρονομιά στη διάδοχό του, τη σημερινή Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Ελλάδας. Κληρονομιά της οποίας έχει πάρει γεύση ο κάτοικος κάθε γωνιάς της πατρίδας μας, όπως και η ομογένεια.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, η αλήθεια…
Που είναι μία και μόνη…
Αυτό που λέμε στον τίτλο…
Ότι ο τόπος μας του χρωστάει πολλά…
Ο Προκόπης Παυλόπουλος θα συνεχίσει να ζει στην ίδια ρότα.
Τίμησε το αξίωμα του Αρχηγού του κράτους μας…