Τσίπρας: Όσοι θέλουν με ακολουθούν… Οι άλλοι είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι πιστεύουν…

Τσίπρας: Όσοι θέλουν με ακολουθούν… Οι άλλοι είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι πιστεύουν…

Ξεκάθαρες κουβέντες

Δεν αλλάζει ρότα ο Αλέξης Τσίπρας, παρά τις διαφοροποιήσεις ή τις αποκλίνουσες απόψεις που διατυπώνονται για την περιβόητη διεύρυνση αλλά και για τον τρόπο που ασκεί αντιπολίτευση στον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνηση της ΝΔ.

Όπως λένε στενοί του συνεργάτες, έχει πάρει εδώ και καιρό τις αποφάσεις του. «Από το βράδυ των εκλογών της 7ης Ιουλίου ο Τσίπρας συνειδητοποίησε πως είχε ήδη αργήσει να προχωρήσει στην αντιστοίχιση του κόμματος του 3% με την κοινωνία, με τις κοινωνικές δυνάμεις που συνέρρεαν εκλογικά μαζί του από το 2012 και μετά. Πλέον δεν γυρίζει πίσω, όσοι θέλουν να τον ακολουθήσουν είναι ευπρόσδεκτοι, όσοι δεν θέλουν είναι ελεύθεροι να πράξουν αυτό που πιστεύουν».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πλέον στοχεύει στο ευρύ κοινό, στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας και όχι σε περιχαρακωμένες ομάδες και διάφορες ενδοαριστερές τάσεις.
«Ή πας με την κοινωνία και μπαίνεις σε αυτή ή δεν θα έχεις κυβερνητική προοπτική. Τώρα που διακρίνονται κάποια προβλήματα και ρήγματα στην κυβέρνηση, λόγω των χειρισμών της σε μείζονα ζητήματα, ο Τσίπρας είναι αποφασισμένος να δείξει ωριμότητα και κυρίως να δείξει πως ανά πάσα στιγμή είναι η εναλλακτική λύση, με απήχηση στον προοδευτικό και κε­ντρώο χώρο, που απαιτεί ουσιαστικές παρεμβάσεις και ρεαλισμό».

Πέραν των άλλων, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με χειρουργικές κινήσεις και αποφασιστικότητα, ξεκαθάρισε μια δύσκολη και ευαίσθητη εσωκομματική υπόθεση πριν πάρει διαστάσεις και ακυρώσει το «προφίλ του υπεύθυνου ηγέτη, που απευθύνεται σε μια σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης εκτός των ορίων του κόμματός του».

Έβαλε κυριολεκτικά πάγο στη νεολαία του κόμματος και τις ομάδες των «δικαιωματιστών», που επιχείρησαν και πάλι να παίξουν το «αριστερό χαρτί» και να μειώσουν την εμβέλεια όσων ο ίδιος είπε στην τηλεοπτική του εμφάνιση για το κλείσιμο των συνόρων προκειμένου να μην υπάρξει μαζική και αθρόα είσοδος από τον Έβρο πρωτίστως προσφύγων και μεταναστών.

Σε μια ιδιαίτερα προσεγμένη τηλεοπτική παρουσία (στο Mega), ο κ. Τσίπρας σημείωσε ότι ήταν αυτονόητο το κλείσιμο των χερσαίων συνόρων εξαιτίας της μαζικής εισροής ανθρώπων και πως κάτι αντίστοιχο έπραξε και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση το 2015.

Ωστόσο αυτή η αναφορά δεν θεωρήθηκε αυτονόητη από μερίδα στελεχών του κόμματος και προκλήθηκαν αντιδράσεις και διαφοροποιήσεις που «καναλιζαρίστηκαν» από τη νεολαία του κόμματος ,που τάχθηκε υπέρ των ανοιχτών συνόρων και κυκλοφόρησε και αφίσα με τίτλο «Welcome Refugees».

Η δυσαρέσκεια του Αλέξη Τσίπρα πέρασε και στην τελευταία συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας. Ξεκαθάρισε την ανάγκη να τοποθετείται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης με όρους «κυβερνητικού ρεαλισμού». Με αφορμή και τον κορονοϊό, πάγωσε το συνέδριο της νεολαίας και μια από σειρά κομματικές εκδηλώσεις και προχώρησε μόνο σε μια κοινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας με τη γραμματεία της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυ­γκρότησης, όπου στην ομιλία του ο Τσίπρας έδωσε το στίγμα μιας συγκροτημένης ρεαλιστικής αντιπολίτευσης, με στοιχεία κυβερνησιμότητας, βασιζόμενα και στην κυβερνητική εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ για το πώς χειρίστηκε το Προσφυγικό – Μεταναστευτικό και τα θέματα με την Τουρκία.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανεβάζει πολύ ψηλά στην ατζέντα του το αίτημα για σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μάλιστα το αίτημα-πρωτοβουλία συζητήθηκε διεξοδικά στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και ζητείται η σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών να γίνει στα πρότυπα του Απριλίου του 2016, εν όψει, τότε, της σύγκλησης του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας και της σύγκλησης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Στην ίδια τροχιά κινείται και η Φώφη Γεννηματά (βλέπε ρεπορτάζ σε διπλανή στήλη), οπότε –αν και χωρίς να υπάρχει προσυνεννόηση με την Κεντροαριστερά– εμφανίζονται ήδη δύο πολιτικοί σχηματισμοί που κινούνται στον λεγόμενο προοδευτικό χώρο, δημιουργούν κινητικότητα και ενδεχομένως προσεγγίσεις.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ