ΣΕ ΒΑΘΙΑ ΝΕΡΑ

ΣΕ ΒΑΘΙΑ ΝΕΡΑ

 

Συγγραφέας
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛΥΡΑΚΗΣ


Η Μαρίνα μεγαλώνει στα Σφακιά, το μοναδικό κορίτσι μιας οικογένειας που παλεύει να επιβιώσει. Έχει πείσμα και η αγάπη της για το βιολί τής δίνει θάρρος να κυνηγήσει τα όνειρά της. Όταν ο μεγαλύτερος αδελφός της, που έχει μεταναστεύσει στην Αυστραλία, την προσκαλεί κοντά του, δεν έχει άλλη επιλογή παρά να αφήσει πίσω την πατρίδα της ξεκινώντας ένα ταξίδι στο άγνωστο. Ένα ταξίδι που θα εξελιχθεί σε γολγοθά, σημαδεύοντάς τη για πάντα.

Η ιστορία της Μαρίνας βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, και συγκεκριμένα στο σκάνδαλο των παράνομων υιοθεσιών που αποκαλύφθηκε πριν από κάποια χρόνια στην Αυστραλία, με θύματα χιλιάδες γυναίκες των οποίων τα παιδιά απάχθηκαν και δόθηκαν για υιοθεσία αμέσως μετά τη γέννησή τους. Ο πρωθυπουργός της Βικτόρια, Τεντ Μπέιλιου, αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη από τα θύματα, ενώ η γερουσιαστής Κλερ Μουρ είπε ότι «τώρα μπορούμε να μιλήσουμε για μια φρικιαστική περίοδο της ιστορίας μας, που κράτησε πάνω από τρεις δεκαετίες, και να μην προσποιούμαστε πλέον ότι δε συνέβη».

Απόσπασμα βιβλίου 

Η νύχτα αργούσε ν’ απλωθεί, και στον ουρανό, κατακόκκινο από τον ήλιο που προχωρούσε κατά τη δύση του, έλαμπε η λεπτή κίτρινη φέτα του καινούργιου φεγγαριού.
Καθισμένη σ’ έναν χαμηλό βράχο, με τα πόδια στη θάλασσα, η Μαρίνα άπλωσε το δεξί χέρι, έπιασε το σταυρουδάκι που κρεμόταν από τον λαιμό της και, με τα μάτια στυλωμένα στο καινούργιο φεγγάρι, έκανε σιωπηλά μια προσευχή. Έπειτα έστρεψε το κεφάλι και στύλωσε τα μεγάλα μπλε μάτια της στο χωριό της, ένα χιλιόμετρο πιο πάνω, στα ριζά του ορθόψηλου βουνού, που λες και πήγαινε ν’ ακουμπήσει στον ουρανό. Το έβλεπε θαμπά, επειδή τα μάτια της είχαν πλημμυρίσει ξαφνικά. Ένα σφίξιμο στο στήθος ανέβαινε στον λαιμό της και πήγαινε να την πνίξει. Σε λιγότερο από δύο εβδομάδες θα άφηνε για πάντα τον τόπο της και θα πήγαινε στη μακρινή Αυστραλία, έπειτα από πρόσκληση του μεγαλύτερου αδελφού της, του Μανούσου, ο οποίος είχε μεταναστεύσει εκεί πριν από δέκα χρόνια. Δέκα ολόκληρα χρόνια είχε να τον δει και σχεδόν δυσκολευόταν να φέρει στο μυαλό της τη μορφή του έτσι όπως ήταν τότε που τους αποχαιρετούσε. Εκείνη ήταν οκτώ χρόνων. Θυμόταν μόνο ότι ο αδελφός της ήταν ψηλός, με κατάμαυρα μαλλιά και μουστάκι και με μαύρα μάτια που την κοίταζαν πάντα αυστηρά. Η Μαρίνα δεν κατανοούσε αυτή την αυστηρότητα, σχεδόν αγριάδα, στο βλέμμα του από τότε που είχε κλείσει τα έξι της χρόνια, θυμόταν όμως πολύ καλά τα δύο χαστούκια που της είχε τραβήξει μ’ όλη τη δύναμή του τη μέρα που την είδε να παίζει ξυλίκι-καμάκι μ’ ένα κατά δύο χρόνια μεγαλύτερό της αγόρι στη μοναδική αλάνα του χωριού τους. Όπως και θυμόταν με τρόμο απερίγραπτο ότι ο Μανούσος την είχε προειδοποιήσει πως «θα της έκοβε το λαιμουδάκι της αν την ξανάπιανε να παίζει με κοπέλια», κοιτώντας τη με μάτια άγρια, έχοντας χουφτώσει τη λαβή του μαυρομάνικου μαχαιριού που είχε περασμένο στο ζωνάρι του. Εκείνη δεν είχε καταλάβει τι κακό είχε κάνει, έτρεμε όμως από φόβο απερίγραπτο καθώς έβλεπε το χέρι του να σφίγγει τη λαβή του μαχαιριού του με τόσο θυμό και με τόση δύναμη που τα δάχτυλά του είχαν ασπρίσει στις άκρες τους.
Από εκείνη τη μέρα την κυρίευε ο φόβος κάθε φορά που αντίκριζε τον Μανούσο μόλις γύριζε στο σπίτι από τη δουλειά του, αλλά ποτέ δεν κατάλαβε γιατί δεν την είχαν υποστηρίξει η μάνα της, ο πατέρας της και τ’ αδέλφια της τότε που απειλούσε να τη σφάξει. Είχε άλλους τρεις αδελφούς, όλους μικρότερους του Μανούσου. Εκείνη είχε γεννηθεί τελευταία και, σε αντίθεση με τους γονείς και τ’ αδέλφια της, που είχαν κατάμαυρα μάτια, τα δικά της ήταν μπλε, σαν τη θάλασσα που απλωνόταν λίγο κάτω από το χωριό τους. Μια φορά μόνο είχε ακούσει τη μάνα της να λέει ότι είχε πάρει τα μάτια της γιαγιάς της, που δεν είχε προλάβει να τη γνωρίσει, αλλά, αφού το είχε πει η μάνα της, έτσι θα ήταν. Μεγαλώνοντας, της άρεσε το χρώμα των ματιών της, αλλά δεν είχε τολμήσει ποτέ να το πει μπροστά στους αδελφούς της.
Ζούσαν σ’ ένα μικρό χωριουδάκι της επαρχίας Σφακίων, στην Κρήτη, κάτω από την Ανώπολη και στα δυτικά της. Δεξιά, βλέποντας τη θάλασσα, τέλειωνε το φαράγγι της Αράδαινας και ψηλά, στη δυτική πλευρά του φαραγγιού, ήταν η εκκλησία του Αϊ-Βασίλη. Σ’ εκείνη την εκκλησία είχε πάει η Μαρίνα με τη μάνα της την ημέρα που γιόρταζε η Χάρη του, την 1η του Γενάρη, έξι μήνες πριν. Γονάτισε μπροστά στην εικόνα και παρακάλεσε να έχει καλή τύχη. Τρεις μήνες αργότερα πήραν γράμμα από τον αδελφό της τον Μανούσο, που την καλούσε να πάει στην Αυστραλία. Στο γράμμα υπήρχαν το εισιτήριό της και χρήματα αρκετά για το πολυήμερο ταξίδι που θα έκανε.
Η Μαρίνα καταχάρηκε με την πρόσκληση. Ο φόβος που της προκαλούσε ο αδελφός της στα μικράτα της είχε σβήσει με τον χρόνο και στις τέσσερις πέντε φωτογραφίες που τους είχε στείλει από την Αυστραλία φαινόταν χαμογελαστός και καθόλου άγριος, όπως τότε που την είχε χαστουκίσει….

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ


Λίγα λόγια για τον συγγραφέα 

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛΥΡΑΚΗΣ γεννήθηκε στα Σφακιά της Κρήτης. Τέλειωσε τη Στρατιωτική Ιατρική και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, του οποίου είναι διδάκτωρ. Πήρε την ειδικότητα του χειρουργού και στη συνέχεια εξειδικεύτηκε στη χειρουργική των αγγείων στο νοσοκομείο Hammersmith του Λονδίνου. Σήμερα εργάζεται ως χειρουργός στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Έχει δημοσιεύσει ογδόντα τρεις επιστημονικές εργασίες σε ελληνικά και ξένα ιατρικά περιοδικά, έχει κάνει δεκάδες ανακοινώσεις σε ιατρικά συνέδρια και έχει πάρει μέρος στη διοργάνωση πολλών συνεδρίων. Είναι μέλος της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας, της Χειρουργικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος, της Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης, της Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών και της Εταιρείας Συγγραφέων Βορείου Ελλάδος, ενώ έχει διατελέσει μέλος του Διεθνούς Κολεγίου των Χειρουργών. Στα μαθητικά του χρόνια ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τη δημοσιογραφία στα Χανιά και είχε γράψει δύο θεατρικά έργα που παίχτηκαν σε μαθητικές παραστάσεις. Ακόμη ένα θεατρικό έργο έγραψε όταν ήταν φοιτητής, το οποίο παίχτηκε από φοιτητές κατά τη διάρκεια της φοιτητικής εβδομάδας.
Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν 20 βιβλία του.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Κατηγορία: Ελληνική λογοτεχνία, Αληθινές ιστορίες, Κοινωνικό
ISBN: 978-618-01-3393-6
ISBN e-book: 978-618-01-3394-3


Σχολιάστε εδώ