Ο Σόρος καλεί την Ευρώπη να βοηθήσει τον Ερντογάν εναντίον ποιου;

O πρόεδρος και ιδρυτής της εταιρείας Soros Fund Management και των Ιδρυμάτων της Ανοικτής Κοινωνίας, Τζορτζ Σόρος, με άρθρο του στην εφημερίδα Financial Times, καλεί την Ευρώπη να υπερασπιστεί τον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν και να τον βοηθήσει ώστε να μπορέσει να …αντιμετωπίσει τον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν.

Θα ήταν αστείο αν δεν επρόκειτο για μια πραγματικότητα…

Η παρέμβαση του κ. Σόρος υπέρ του Ερντογάν είναι τουλάχιστον απαράδεκτη και κοντόφθαλμη σε μία εποχή κατά την οποία επιτέθηκε εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου με τον πιο βρώμικο τρόπο. Ο Αμερικανός χρηματιστής δεν έχει να πει ούτε μία λέξη για την ελληνική φιλοξενία χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων, αντίθετα υμνεί αυτόν που καταπιέζει το λαό του και απειλεί όλες τις γειτονικές χώρες.

Διαβάστε όλο το άρθρο του Τζόρτζ Σόρος στην εφημερίδα Financial Times:

Τίτλος του κειμένου: Europe must stand with Turkey over Putin’s war crimes in Syria – Η Ευρώπη πρέπει να σταθεί δίπλα στην Τουρκία για τα εγκλήματα πολέμου του Πούτιν στη Συρία

Από την αρχή της παρέμβασής της στη Συρία τον Σεπτέμβριο του 2015, η Ρωσία όχι μόνο προσπάθησε να διατηρήσει τον πιο πιστό αραβικό σύμμαχο της, τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ-Ασαντ. Ήθελε επίσης να ανακτήσει την περιφερειακή και παγκόσμια επιρροή που έχασε από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν προσπάθησε να χρησιμοποιήσει την αναταραχή στη Μέση Ανατολή για να διαγράψει τα διεθνή πρότυπα και τις προόδους στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο που έγιναν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην πραγματικότητα, η δημιουργία της ανθρωπιστικής καταστροφής που έχει μετατρέψει σχεδόν 6 εκατομμύρια Σύριους σε πρόσφυγες δεν ήταν υποπροϊόν της στρατηγικής του Ρώσου Προέδρου στη Συρία. Ήταν ένας από τους κεντρικούς στόχους του.

Πιστεύω ότι ο κ. Άσαντείναι ο πιο βάρβαρος κυβερνήτης που είδε ο κόσμος από τον Ιωσήφ Στάλιν. Όταν ο λαός του εξεγέρθηκε εναντίον του, ανέπτυξε μια στρατιωτική στρατηγική που αποσκοπούσε να προκαλέσει τη μέγιστη δυνατή βλάβη στους πολιτικούς αντιπάλους του. Αυτός σκόπιμα στοχεύει νοσοκομεία, σχολεία και νηπιαγωγεία, προσπαθώντας να σκοτώσει ή να αποτρέψει τους φροντιστές. Έχει χρησιμοποιήσει δηλητηριώδη αέρια και χημικές επιθέσεις κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης που άφησε πάνω από μισό εκατομμύριο νεκρούς. Ο κ. Πούτιν κατά το παρελθόν, του παρείχε την αεροπορική δύναμη χωρίς την οποία ο κ. Άσαντ δεν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει τη στρατηγική του.

Τον Μάιο του 2019, η Ρωσία βομβάρδισε τέσσερα νοσοκομεία σε 12 ώρες, όπως αναλύεται από έρευνα της εφημερίδας New York Times. Μέχρι πρόσφατα στις 26 Φεβρουαρίου του 2020, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, στόχος του ήταν 10 σχολεία σε μία μέρα, συμπεριλαμβανομένων των νηπιαγωγείων. Οι τοπικοί υπάλληλοι υγείας ισχυρίζονται ότι, δεδομένου ότι το συριακό καθεστώς και ο ρωσικός σύμμαχός του ξεκίνησαν την εκστρατεία για την επανάληψη του Idlib τον Απρίλιο του 2019, στοχεύθηκαν τουλάχιστον 49 ιατρικές εγκαταστάσεις. Μια άλλη έρευνα δείχνει ότι ο αριθμός μπορεί να είναι τόσο υψηλός όσο 60.

Η Ρωσία έχει επίσης στοχεύσει τουλάχιστον 14 στρατόπεδα που κατέχουν εσωτερικά εκτοπισμένα άτομα κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης για την Idlib. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι επιθέσεις σε στρατόπεδα κοντά στα τουρκικά σύνορα πολλαπλασιάστηκαν, ωθώντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους προς την κατεύθυνση των τουρκικών συνόρων. Αυτό έχει πανικοβάλει την Άγκυρα, ωθώντας την να ενθαρρύνει τους πρόσφυγες που βρίσκονται ήδη στο έδαφός της να κατευθύνονται προς την Ευρώπη. Αυτό, με τη σειρά του, προκάλεσε κρίση προσφύγων στα σύνορα της Τουρκίας με την Ελλάδα.

Η κοινωνία των πολιτών της Συρίας και οι διεθνείς ομάδες για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν επανειλημμένα επισημάνει αυτή τη συστηματική στόχευση πολιτών και βασικών πολιτικών υποδομών. Αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Καθώς η Ρωσία είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, έχει επανειλημμένα χρησιμοποιήσει το δικαίωμά του για βέτο – 14 φορές από την αρχή του πολέμου στη Συρία – για να εμποδίσει τις προσπάθειες λογοδοσίας. Αυτό περιλαμβάνει το βέτο, παράλληλα με την Κίνα, για ένα ψήφισμα που υποστηρίζεται από 65 χώρες και το υπόλοιπο Συμβούλιο Ασφαλείας που θα αναφερόταν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο σε εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν στη Συρία.

Η μόνη κυβέρνηση που έχει θέσει στρατιωτικές δυνάμεις για να υπερασπιστεί τους αμάχους που παγιδεύονται στο Idlib από τον κ. Άσαντ και τον ρωσικό σύμμαχό του είναι η Τουρκία. Αεροπορικές επιθέσεις από ρωσικά αεροπλάνα (η Μόσχα έχει αρνηθεί το ρόλο τους) σκότωσε 34 Τούρκους στρατιώτες στα τέλη του περασμένου μήνα.

Αλλά η Τουρκία δεν τολμά να επιτεθεί άμεσα στη Ρωσία επειδή η ρωσική αεροπορία είναι ισχυρότερη από την Τουρκία. Η Ρωσία έχει πυρηνικά όπλα και η Τουρκία δεν έχει. Η Τουρκία επέλεξε αντ ‘αυτού να αντιδράσει εναντίον των δυνάμεων του Άσαντ χρησιμοποιώντας στρατιωτικά αεροσκάφη. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Πούτιν έχει απομακρυνθεί ατιμώρητα από τη δολοφονία.

Από το 2014 προτρέπω την Ευρώπη να ξυπνήσει για την απειλή που η Ρωσία θέτει στα στρατηγικά της συμφέροντα, αν και σε διαφορετικό πλαίσιο και γεωγραφία. Η Ρωσία είχε εισβάλει στην Ουκρανία γνωρίζοντας ότι η Ευρώπη θα προσπαθήσει να αποφύγει οποιαδήποτε αντιπαράθεση με τη Μόσχα.

Ωστόσο, αυτό που συμβαίνει στο Idlib τώρα ακολουθεί το ίδιο μοτίβο: η Ευρώπη αποφεύγει μια αντιπαράθεση με τη Ρωσία σχετικά με τη πολιτική της στη Συρία, όταν πρέπει να την αντιμετωπίσει. Με την εστίαση στην κρίση των προσφύγων που δημιούργησε η Ρωσία, η Ευρώπη αντιμετωπίζει το σύμπτωμα και όχι την αιτία.

Μια Ευρώπη που έχει θέσει ως στόχο τον περιορισμό της εισροής προσφύγων πρέπει να παραδεχτεί ότι η Τουρκία έχει ήδη λάβει το κύριο βάρος της στέγασης των εκατομμυρίων Σύριων που έχουν εκτοπιστεί από τη χώρα τους. Η Τουρκία φιλοξενεί ήδη 3,5 εκατομμύρια Σύριους πρόσφυγες στο έδαφός της. Δεν μπορεί να απορροφήσει τα επιπλέον εκατομμύρια που ο κ. Άσαντ και ο κ. Πούτιν πιέζουν προς τα σύνορά της.

Η Ευρώπη δεν πρέπει να ξεχνά πως η Τουρκία χειρίστηκε και το δικό της λαό – μάρτυρας είναι η απερίσκεπτη δύναμη που έχει χρησιμοποιήσει ενάντια στους Κούρδους. Αλλά τουλάχιστον όσον αφορά τη Συρία, η Τουρκία αξίζει την υποστήριξη της Ευρώπης.

Ως εκ τούτου, η Ευρώπη θα πρέπει να επιδιώξει να ενισχύσει τη διαπραγματευτική θέση του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον κ. Πούτιν, προσπαθώντας να φθάσει σε μια κατάπαυση πυρός που θα διατηρούσε μια «ασφαλή ζώνη» στο Idlib για τους Σύριους πρόσφυγες. Ελπίζω ότι αυτό θα θέσει επίσης τα εγκλήματα πολέμου του κ. Πούτιν στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής συζήτησης.

Πηγή πληροφοριών hellasjournal.com
Φωτο: wikimedia