Κυβερνητικός αυταρχισμός και αναδίπλωση στο Αιγαίο

Κυβερνητικός αυταρχισμός και αναδίπλωση στο Αιγαίο


Του
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΛΑΥΡΕΝΤΖΟΥ
Συμβούλου επιχειρήσεων – Συγγραφέα


-Ώρα περίσκεψης στο Μεταναστευτικό

Αυτήν την εβδομάδα ξεχείλισε το ποτήρι της οργής στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Την αφορμή για αυτό έδωσε η απόφαση της κυβέρνησης να επιβάλει διά της πυγμής τον σχεδιασμό της στο Μεταναστευτικό.

Πρόκειται για έναν σχεδιασμό που προβλέπει τη δημιουργία δομών φιλοξενίας παράνομων μεταναστών, τις οποίες η κυβέρνηση χαρακτηρίζει κλειστές, αλλά στην πράξη θα είναι απλώς δομές ελεγχόμενης παραμονής. Στις δομές αυτές θα περιλαμβάνεται, εκτός από οικίσκους φιλοξενίας, και μια σειρά υποδομών, όπως χώροι λατρείας, χώροι αναψυχής και άθλησης, καταστήματα κ.λπ. Θα είναι, δηλαδή, μικρές πόλεις που προτίθεται να ιδρύσει η κυβέρνηση στα νησιά του Αιγαίου για να αντιμετωπίσει, όπως λέει, το Μεταναστευτικό.

Για τη δημιουργία αυτών των μεταναστευτικών κωμοπόλεων η κυβέρνηση έσπευσε να επιτάξει εκτάσεις γης στα νησιά, γεγονός το οποίο προκάλεσε εξαρχής τη σφοδρή αντίδραση των τοπικών αρχών και πληθυσμών.

Οι πολίτες των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου αντιλήφθηκαν την ίδρυση αυτών των μεταναστευτικών κωμοπόλεων ως μια μονιμοποίηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια εξαιτίας των μαζικών μεταναστευτικών ροών που καταφθάνουν συνεχώς. Τα προβλήματα αυτά αφορούν την καταπάτηση των χωραφιών των ελλήνων νησιωτών, την υλοτόμηση ελαιώνων, την κλοπή ζώων τους, την καταπίεσή τους από παραβατικές συμπεριφορές μεταναστών, την ανατροπή της καθημερινής τους ζωής, τον εκτοπισμό τους από υπηρεσίες και νοσοκομεία, όπου –μέσω των ΜΚΟ– οι μετανάστες έχουν προτεραιότητα, τον αρνητικό αντίκτυπο όλων αυτών στον τουρισμό κ.λπ.

Ύστερα από μια τέτοια συσσώρευση αρνητικών συναισθημάτων, η σταγόνα που κυριολεκτικά ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η αποστολή δυνάμεων ΜΑΤ από την Αθήνα. Το αρνητικό εδώ δεν ήταν μόνο η πράξη αλλά και η εικόνα, με διμοιρίες ΜΑΤ να αποβιβάζονται στα λιμάνια νησιών με πλήρη εξάρτηση και σε σχηματισμό, θυμίζοντας δυνάμεις εισβολής.

Όπως ήταν αναμενόμενο, τα ΜΑΤ αντιμετωπίστηκαν από τους νησιώτες ως «ξένη δύναμη», την οποία αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν με τη δέουσα αποφασιστικότητα. Η διάχυτη οργή ήταν μάλιστα τέτοια, ώστε δεκάδες εθνοφύλακες εμφανίστηκαν στις τοπικές στρατιωτικές αρχές και δήλωσαν ότι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα παραδώσουν τον οπλισμό τους. Σε αυτό το κλίμα, οι συγκρούσεις μεταξύ πολιτών και ΜΑΤ έλαβαν ακραία μορφή, με αποτέλεσμα να υπάρξουν και πολλοί τραυματισμοί.

Με την επιλογή της να στείλει ΜΑΤ στα νησιά η κυβέρνηση επέλεξε τον ολισθηρό δρόμο του αυταρχισμού. Έδειξε ακόμη ότι δεν είναι σε θέση να καταλάβει την ψυχολογική επιβάρυνση των νησιωτών από όλα αυτά που υφίστανται τόσα χρόνια. Όμως η κυβέρνηση δεν φαίνεται να κατάλαβε και κάτι άλλο, πιο σημαντικό: Δεν κατάλαβε την αυθεντική αγωνία των ακριτικών πληθυσμών, οι οποίοι αισθάνονται δίπλα τους την απειλή της Τουρκίας και παράλληλα νιώθουν να χάνεται βαθμιαία ο έλεγχος στον τόπο τους.

Μετά τα δραματικά επεισόδια που εκτυλίχθηκαν, η κυβέρνηση υποχρεώθηκε σε αναδίπλωση. Τώρα οφείλει άμεσα να εγκαταλείψει τις πρακτικές αυταρχισμού με τις οποίες προσπάθησε να επιβάλει την πολιτική της σε περιοχές εθνικά ευαίσθητες. Παράλληλα οφείλει να αφουγκραστεί τις αγωνίες και τις ανησυχίες των νησιωτών του Ανατολικού Αιγαίου. Και βέβαια οφείλει να δείξει πυγμή προς την κατεύθυνση που πρέπει.

Πιο συγκεκριμένα, η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να αντιδράσει πιο αποφασιστικά στον υβριδικό πόλεμο που η Τουρκία έχει εξαπολύσει στην Ελλάδα μέσω των μεταναστευτικών ροών.
Οφείλει ακόμη να κάνει μια σειρά από αυτονόητες ενέργειες, όπως να περιορίσει την ασυδοσία των ΜΚΟ στα νησιά του Αιγαίου, να σταματήσει τις εξωφρενικές παροχές που δίδονται στους επίδοξους μετανάστες από διάφορους οργανισμούς, οι οποίες λειτουργούν ως διαφήμιση για τα κυκλώματα δουλεμπορίας που ανθούν εις βάρος της Ελλάδας κ.λπ.

Τέλος, η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει να βλέπει το Μεταναστευτικό ως ένα πρόβλημα που απαιτεί διαχείριση και να αρχίσει να το εντάσσει στο πλαίσιο ενός γενικότερου εθνικού σχεδιασμού. Και αυτό προφανώς είναι κάτι που επείγει, εν όψει των προκλήσεων που έχει προαναγγείλει η Τουρκία στην ελληνική ΑΟΖ. Το μόνο πάντως που δεν χρειαζόμαστε σε αυτήν τη φάση είναι η δημιουργία κλίματος σύγκρουσης στα νησιά του Αιγαίου και στην υπόλοιπη χώρα. Τέτοιες πρακτικές είναι αδιανόητες σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: cnn.gr


Σχολιάστε εδώ