Παντελής Μπουκάλας: Η μάνα μου τράβηξε όλο το ζόρι…
«Αγαπάω και σέβομαι το δημοτικό τραγούδι. Έχω μια σχέση αίματος. Ήταν φυσικό για μένα να το αγαπάω, όπως αγαπάω τη μάνα και τ’ αδέρφια μου. Δεν λέω τον πατέρα μου γιατί ήταν κυρίως μνήμη. Ήταν μια απώλεια βίαιη και πολύ γρήγορη στη ζωή μου. Ήμουν 5 χρόνων όταν σκοτώθηκε. Η μάνα μου τράβηξε το ζόρι όλο. Αποφάσισε να μας σπουδάσει, γι’ αυτό ήρθαμε στην Αθήνα. Την αγάπη μου για τη μάνα μου δεν μπορώ και δεν χρειάζεται να την εξηγήσω, υπάρχει.
Η αγάπη μου για το δημοτικό υπάρχει γιατί έτυχε να γεννηθώ εκεί που γεννήθηκα και ενώ ήταν μοιρολόγια τα πρώτα ακούσματα εκ των πραγμάτων, υπήρχαν και παραμύθια, αινίγματα και γιορτές. Ακόμα και η μουσική της εκκλησίας στην οποία από πολύ νωρίς πήγαινα γιατί ήμουν, ας το πούμε, παπαδοπαίδι. Μ’ έδιωξαν όταν ήμουν μεγάλος πια. Θυμάμαι όταν γυρίζαμε με τον παπά το χωριό τα Θεοφάνια για ν’ αγιάσουμε τα σπίτια, μου έδινε ένα ολόκληρο τάλιρο, συν το 20άρικο που μου έδινε ο νονός μου, ήταν 25 δραχμές. Ποιος τη χάρη μου!».
Υπογραφή: Παντελής Μπουκάλας, άνθρωπος της διανόησης
Φωτό: koutipandoras.gr