Ρόλο ρυθμιστή διεκδικεί το ΚΙΝΑΛ
– Υπάρχουν όμως διαφωνίες – Ποιοι είναι υπέρ και ποιοι κατά
Ανεβάζει στροφές η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ προκειμένου να περιορίσει το κύμα εσωστρέφειας και διαμηνύει ανοικτά και σε όλους τους τόνους ότι «το Κίνημα Αλλαγής επιμένει και διατηρεί την αυτόνομη πορεία του». Στενοί συνεργάτες της Φώφης Γεννηματά επεσήμαιναν πως «το ΚΙΝΑΛ διεκδικεί να είναι ο ρυθμιστής των εξελίξεων» και πως «σε καμία περίπτωση ο φορέας της Κεντροαριστεράς δεν ετεροπροσδιορίζεται από τις επιδιώξεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από μόνος του είναι καταλύτης των πολιτικών διεργασιών».
Σύμφωνα πάντα με στενούς συνεργάτες της κ. Γεννηματά, το ΚΙΝΑΛ επιθυμεί πρωτίστως συνεννόηση στα μεγάλα θέματα που αντιμετωπίζει η χώρα και η κοινωνία, ώστε να υπάρξουν ουσιαστικές απαντήσεις και αποτελεσματικές πολιτικές.
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται, υπ’ αυτές τις συνθήκες, από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ και προς τα στελέχη του κόμματος αλλά και προς το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων είναι αν πραγματικά θέλουν και επιδιώκουν τη συνεννόηση πάνω στα μεγάλα προβλήματα και θέματα. Μάλιστα, όπως αναφέρουν με νόημα συνομιλητές της κ. Γεννηματά, «εδώ υπάρχουν προκλήσεις για όλο το πολιτικό φάσμα, αν λοιπόν θέλουν κάποιοι αναλογικό εκλογικό σύστημα θα πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει πρώτα απ’ όλα να υπάρχει συνεννόηση και διάλογος που θα οδηγήσει στην πορεία ακόμα και στο ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας, μέσω συγκλίσεων και προετοιμασμένων πολιτικών για τα μεγάλα θέματα». Κάτι που σε καμία περίπτωση δεν φάνηκε να υπάρχει.
Αναταράξεις
Ωστόσο οι αναταράξεις και οι διαφοροποιήσεις στο Κίνημα Αλλαγής, με αφορμή τις προσεγγίσεις και ενδεχόμενες συνεργασίες είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζονται και αυτό προβληματίζει την ηγεσία, που θέλει ειδικά αυτήν την περίοδο ο φορέας της Κεντροαριστεράς να είναι και να δίνει ξεκάθαρα το στίγμα ότι είναι «το κλειδί των εξελίξεων και ο καταλύτης πιθανών ανακατατάξεων στο πολιτικό σύστημα».
Η περιβόητη συνάντηση Κώστα Γείτονα και Αλέκου Φλαμπουράρη (στενών συνεργατών και εξ απορρήτων της Φώφης Γεννηματά και του Αλέξη Τσίπρα) αναζωπύρωσε τα σενάρια και κυρίως τις αντιθέσεις εντός ΚΙΝΑΛ και προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Ωστόσο η ηγεσία, επιμένοντας στη γραμμή της αυτόνομης πορείας του Κινήματος, αφενός επιχειρεί να περιορίσει το κύμα εσωστρέφειας, αφετέρου να προετοιμαστεί κατάλληλα, ώστε στη Συνδιάσκεψη του Κινήματος Αλλαγής τον Μάρτιο να απαντηθούν, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, οι «επιθέσεις φιλίας» του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν πλέον πάρει τη μορφή πρόσκλησης προς την Κεντροαριστερά και τον κόσμο της για προσέγγιση και αντιδεξιό μέτωπο απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ. Είναι δε γεγονός ότι εδώ και καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χτυπά πολιτικά το ΚΙΝΑΛ και επιχειρεί μέσα από ένα προσκλητήριο για συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων να ρίξει γέφυρες προσέγγισης. Απόδειξη το γεγονός ότι το ΚΙΝΑΛ αρνήθηκε να ψηφίσει στη Βουλή τις
ρυθμίσεις για το Προσφυγικό / Μεταναστευτικό που αφορούσαν τις ΜΚΟ, πάει κόντρα στο Ασφαλιστικό αλλά και στις ρυθμίσεις που θα έλθουν για το πτωχευτικό δίκαιο και την προστασία της πρώτης κατοικίας, ενώ αντιτίθεται ακόμα και στη δωρεά του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» για νοσοκομεία, καθώς εκτιμάται ότι πρόκειται για βήμα ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας κ.ά.
Οι υπέρ και οι κατά
Πάντως, την ίδια στιγμή πολλά στελέχη του ΚΙΝΑΛ ερίζουν ανοικτά και δημόσια ειδικά για το θέμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Νίκος Παπανδρέου, υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΚΙΝΑΛ, με δημόσια δήλωσή του τάχθηκε κατά οποιασδήποτε προσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος, με τη δημόσια τοποθέτησή του υπέρ της δημιουργίας κλειστών δομών για τη φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών, κινήθηκε παράλληλα με τις θέσεις της κυβέρνησης, αφήνοντας πίσω του όχι μόνο τις επισημάνσεις του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τις ίδιες τις θέσεις του ΚΙΝΑΛ.
Αίσθηση δε προκάλεσε και η επιστολή της βουλευτού Νάντιας Γιαννακοπούλου, με την οποία ζητάει εξηγήσεις για τη «συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ». Στην επιστολή της εκφράζει τον προβληματισμό της για τη λειτουργία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ζητά αυτονόητα μέτρα που να διασφαλίζουν την ολοκληρωμένη συζήτηση και επεξεργασία των θέσεων του κόμματος για τα θέματα που αντιμετωπίζει στη Βουλή, ενώ εκφράζει επίσης την αντίθεσή της στην αντιπολιτευτική τακτική του ΚΙΝΑΛ, όπως, π.χ., την καταψήφιση του νομοσχεδίου για τις ΜΚΟ.
Από την άλλη πλευρά, υπέρ μιας προσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι οι προερχόμενοι από τη ΔΗΜΑΡ, το Κίνημα Σοσιαλιστών Δημοκρατών, στο οποίο ηγείται ο Γιώργος Παπανδρέου, εναπομείναντες συνδικαλιστές σημαντικών τομέων του Δημοσίου, μια ομάδα τουλάχιστον πέντε εκλεγμένων βουλευτών, πολλά μεσαία στελέχη κ.ά.
Ιδιαίτερη περίπτωση είναι ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος κινείται πολύ προσεκτικά για την ώρα και δεν αποκλείει το ενδεχόμενο έστω κάποιων συζητήσεων με τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς όμως να κλείνει τελείως την πόρτα στη ΝΔ, αν και βασικός στόχος του είναι η διεκδίκηση της ηγεσίας του κόμματος.