ΙΔΟΥ ΕΓΩ

February 13, 2020 στις κατηγορίες BIBΛIO,

Συγγραφέας
ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΣΑΦΡΑΝ ΦΟΕΡ
Μετάφραση
Άρης Σφακιανάκης – Ηρώ Σκάρου

Ο Τζέικομπ και η Τζούλια Μπλοχ έχουν προβλήματα… πολλά προβλήματα.

Προσπαθούν να πείσουν τον υπερήλικα παππού του Τζέικομπ να μπει σε οίκο ευγηρίας· προετοιμάζονται για μια οικογενειακή συνάθροιση την οποία κανείς δεν επιθυμεί πραγματικά· κάνουν ό,τι μπορούν για να μην αποβληθεί ο μεγαλύτερος γιος τους από το σχολείο· ο σκύλος τους έχει ακράτεια· και, εν μέσω όλων αυτών, η Τζούλια ανακαλύπτει ερωτικά μηνύματα στο κινητό του Τζέικομπ.

Ο γάμος τους κλονίζεται.

Ενώ η οικογενειακή κρίση κορυφώνεται, ένας καταστροφικός σεισμός ενεργοποιεί μια ραγδαία κλιμακούμενη σύρραξη στη Μέση Ανατολή και όλοι πρέπει να πάρουν θέση.

Το νέο φιλόδοξο μυθιστόρημα του Τζόναθαν Σάφραν Φόερ τον καταξιώνει ως έναν από τους σπουδαιότερους σύγχρονους Αμερικανούς συγγραφείς. Ανάλαφρο και τραγικό ταυτόχρονα, διεισδυτικό και ειλικρινές, το Ιδού εγώ αναλύει με χιούμορ και κοφτερή ματιά τη σύγχρονη αμερικανική οικογένεια και τα διλήμματα της εποχής μας.

Απόσπασμα βιβλίου

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ

Όταν άρχισε η καταστροφή του Ισραήλ, ο Ισαάκ Μπλοχ δεν μπορούσε να αποφασίσει αν θα αυτοκτονούσε ή θα μετακόμιζε στον Εβραϊκό Οίκο Ευγηρίας.
Είχε ζήσει σ’ ένα διαμέρισμα όπου τα βιβλία έφταναν μέχρι το ταβάνι και τα χαλιά ήταν τόσο παχιά, που έχανες ως και ζάρια εκεί μέσα· έπειτα, σ’ ένα μικρό δωμάτιο με χωμάτινο δάπεδο· στο δάσος, υπό το φως αδιάφορων αστεριών· κρυμμένος κάτω από το σανιδένιο πάτωμα ενός χριστιανού που μισό πλανήτη μακριά και τρία τέταρτα του αιώνα αργότερα κάποιοι θα φύτευαν ένα δέντρο για να τιμήσουν την αρετή του· χωμένος σ’ έναν λάκκο τόσες μέρες που τα γόνατά του έπαθαν μόνιμη αγκύλωση· ανάμεσα σε Τσιγγάνους, παρτιζάνους και εν μέρει αξιοπρεπείς Πολωνούς· σε προσφυγικούς καταυλισμούς και σε κέντρα μεταγωγών· σε ένα καράβι παρέα μ’ ένα μπουκάλι με μια μινιατούρα καραβιού αριστοτεχνικά κατασκευασμένη από έναν αγνωστικιστή που υπέφερε από αϋπνίες· στην άλλη άκρη ενός ωκεανού που δεν κατάφερε ποτέ να τον διασχίσει πραγματικά· στο πατάρι καμιάς δεκαριάς μπακάλικων που έστηνε και μεταπωλούσε με κέρδος λιγοστό· δίπλα σε μια γυναίκα που έλεγχε ξανά και ξανά τις κλειδαριές ώσπου τις κατέστρεφε εντελώς και πέθανε από γηρατειά στα σαράντα δύο της χωρίς να πει μια φορά δόξα τω Θεώ, με τη σκέψη της δολοφονημένης μητέρας της να της στοιχειώνει το μυαλό· και τελικά, το τελευταίο τέταρτο του αιώνα, σε μια ήσυχη σαν κρυστάλλινη χιονόμπαλα μεζονέτα στο Σίλβερ Σπρινγκ, με ένα χοντρό άλμπουμ γεμάτο φωτογραφίες του Ρόμαν Βίσνιακ* να ξεθωριάζει από τον ήλιο στο τραπεζάκι του καφέ, με την κασέτα Εχθροί, μια ερωτική ιστορία** να απομαγνητίζεται στην τελευταία συσκευή βίντεο που λειτουργούσε ακόμα στον κόσμο, και με μια αυγοσαλάτα να μετατρέπεται σε γρίπη των πτηνών μέσα σε ένα ψυγείο καλυμμένο με φωτογραφίες πανέμορφων, πανέξυπνων και υγιέστατων δισέγγονων.
Οι Γερμανοί κηπουροί είχαν φροντίσει να κλαδέψουν το γενεαλογικό δέντρο του Ισαάκ μέχρι τα εδάφη της Γαλικίας. Εκείνος όμως, με τη βοήθεια της τύχης και της διαίσθησης, και καμία συνδρομή από τα ουράνια, κατάφερε να μεταφυτεύσει τις ρίζες του στα πεζοδρόμια της Ουάσινγκτον και έζησε ώσπου να το δει να βγάζει κλαδιά. Αν μάλιστα η Αμερική δεν στρεφόταν κατά των εβραίων – μέχρι να, τον διόρθωνε ο γιος του, ο Ιρβ –, το δέντρο θα συνέχιζε να βγάζει φύλλα και να μεγαλώνει. Φυσικά, μέχρι τότε ο Ισαάκ θα είχε ξαναγυρίσει στον λάκκο. Δεν θα κατάφερνε ποτέ να ισιώσει τα γόνατά του, αλλά στην απροσδιόριστη ηλικία που βρισκόταν, με άγνωστες ακόμα ταπεινώσεις να πλησιάζουν, είχε φτάσει πλέον ο καιρός να ξεσφίξει τις εβραϊκές γροθιές του και να παραδεχτεί την αρχή του τέλους. Η διαφορά ανάμεσα στην παραδοχή και στην αποδοχή είναι η κατάθλιψη…

* Roman Vishniac (1897-1990): Ρωσοαμερικανός φωτογράφος, γνωστός για την απεικόνιση του εβραϊκού τρόπου ζωής στην κεντρική και στην ανατολική Ευρώπη πριν από το Ολοκαύτωμα. (Σ.τ.Μ.)
** Εχθροί, μια ερωτική ιστορία: ταινία του 1989 σκηνοθετημένη από τον Paul Mazurski, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του νομπελίστα Isaac Bashevis Singer. Η ιστορία αφορά τη ζωή ενός εβραίου επιζήσαντα του Ολοκαυτώματος που ζει στην Αμερική. (Σ.τ.Μ.)

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

O Tζόναθαν Σάφραν Φόεργεννήθηκε το 1977 στην Ουάσινγκτον. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα Όλα έρχονται στο φως (Κρατικό Βραβείο Εβραϊκής Λογοτεχνίας και Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα της εφημερίδας Guardian), Εξαιρετικά δυνατά και απίστευτα κοντά και Ιδού εγώ.
Eπίσης, έχει εκδώσει το μυθοπλαστικό κολάζ Tree of Codes, βασισμένος στη συλλογή διηγημάτων Οδός κροκοδείλων του Μπρούνο Σουλτς.
Το 2001 επιμελήθηκε το Α Convergence of Birds: Original Fiction and Poetry Inspired by the Work of Joseph Cornell, έναν φόρο τιμής στο έργο του Αμερικανού αβάν γκαρντ καλλιτέχνη και γλύπτη Τζόζεφ Κορνέλ (1903-1972).
Το 2007 συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο με τους καλύτερους νέους Αμερικανούς συγγραφείς του περιοδικού Granta.
Έχει κερδίσει πολυάριθμα βραβεία, ενώ τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε τριάντα έξι γλώσσες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ζει στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης.
Από τις εκδόσεις Kέδρος κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα Εξαιρετικά δυνατά και απίστευτα κοντά και Ιδού εγώ και θα κυκλοφορήσουν σε επανέκδοση το μυθιστόρημά του Όλα έρχονται στο φως και το δοκίμιο Τρώγοντας ζώα.